Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα αυτό το σχήμα να επανέλθει και μάλιστα τόσο σύντομα. Θεώρησα ότι το προηγούμενο, ομότιτλο album ήταν κάτι σαν project και μια κίνηση των Ιταλών ώστε να ακουστεί το όνομα τους με κράχτη αυτό του Tate.

Όπως μπορούμε να δούμε, διαψεύστηκα. Δυο χρόνια μετά το εκπληκτικό πρώτο album ακολουθεί το “Relentless”. Γραμμένο στο ίδιο μοτίβο, μπορεί να μην πιάνει το επίπεδο του προκατόχου του από συνθετικής πλευράς, είναι ωστόσο μια πολύ αξιόλογη δουλειά οπλισμένη με τη μαγική φωνή του Geoff Tate και τη θεατρικότητα που αυτή βγάζει, θα έλεγα ότι αυτό που κάνουν οι Sweet Oblivion, είναι αυτό που προσωπικά τουλάχιστον, θα ήθελα ν’ ακούω από τον Tate.

Προσέξτε όμως κάτι πολύ σοβαρό εδώ. Οι Sweet Oblivion δεν είναι η μπάντα του πρώτου album. Ο μοναδικός μουσικός και στα δύο album είναι ο Geoff Tate! Όλοι οι άλλοι έχουν αντικατασταθεί όπως φυσικά και ο κιθαρίστας και μπασίστας Simone Mularoni, υπεύθυνος για το συνθετικό κομμάτι του πρώτου album. Μπορώ να φανταστώ πολλά μετά από αυτό…

Μπορεί όπως είπα συνολικά το “Relentless” να είναι ένα, ίσως και δυο κλικ κάτω από το προηγούμενο album, κομμάτια όμως σαν τα “Strong Pressure”, Another Change” και “Aria” δε γράφονται κάθε μέρα, μπορούμε όμως να τα ακούμε κάθε μέρα. Το συνθετικό αλλά και λυρικό μέρος έχουν αναλάβει κατά κύριο λόγο οι Aldo Lonobile, κιθαρίστας της μπάντας και Alessandro Del Vecchio, ενώ ο Geoff Tate έχει γράψει τους στίχους στα “Strong Pressure”, “Wake Up Call”, “Till Be The One” και “Fly Angel Fly”.

To “Relentless” αποτελεί μια αξιόλογη κυκλοφορία τόσο γι’ αυτό που είναι σαν album, είναι όμως και μια καλή ευκαιρία για τους αμέτρητους fans του Tate να τον ακούσουν όπως πραγματικά θα ήθελαν.