Τα πάντα πάνε βάσει προγράμματος σε ότι αφορά την τεράστια soprano από το ξεκίνημα της solo καρριέρας της. Τα studio album, τα live album, οι περιοδείες, τα πάντα. Είναι απόλυτα συνεπής στα χρονικά διαγράμματα που η ίδια και η εξαιρετική ομάδα της βάζουν, αλλά και στους χρονικούς ορίζοντες που κάνουν τους οπαδούς να παραμένουν ζεστοί.
“Colours In The Dark” λοιπόν τιτλοφορείται το ολοκαίνουργιο album της Φινλανδής mezzo και για άλλη μια φορά πρόκειται για έναν πραγματικά πολύ καλό δίσκο. Πολύ καλό μεν, κατώτερο του προηγούμενου, “What Lies Beneath” δε. Φαίνεται κυρίως από αντιστοιχίες κάποιων κομματιών που πιθανότατα υπήρξε η πρόθεση να επαναληφθούν κατά κάποιον τρόπο. Καλό το “Victim Of Ritual” που ανοίγει το album, είναι όμως γραμμένο πάνω στα πρότυπα του…διαστημικού “Anteroom Of Death”, καλό επίσης, πολύ καλό μάλιστα το “Never Enough” και πρώτου single του album, καμία σχέση όμως με το αντίστοιχο του προκατόχου του, “Until My Last Breath”, ότι καλύτερο πιστεύω έχει γράψει η Tarja για το προσωπικό της σχήμα. Καλή μπαλλάντα και το “Until Science”, την έχουμε όμως…ξανακούσει. Από εκεί και πέρα όμως, υπάρχει το “Mystic Voyage” και το “Deliverance“ που αναδικνύουν το album και το κάνουν να φέρει τη σφραγίδα των δημιουργών του, ενώ αξιοπρεπή θεωρώ και την απόδοση του “Darkness” του Peter Gabriel.
Φυσικά και το “Colours In The Dark” πρέπει να αποκτηθεί, είναι ένα πολύ καλό, δεμένο και ποιοτικό album, άσχετα αν κάτι λείπει… Ίσως να χαλάει κάπως τη συνολική του εικόνα και η διάρκεια του, η οποία ξεπερνάει τη μία ώρα σε ένα σύνολο δέκα συνθέσεων, όλες καλές αλλά χωρίς αυτή που θα σε στείλει στα ουράνια.
Διαλέξτε όποια από τις πολυάριθμες εκδόσεις που κυκλοφορεί θέλετε.
