Λίγους μήνες μετά το “Albion”, o Gary Hughes επιστρέφει με ένα ακόμη δίσκο των Ten (το δωδέκατο της καριέρας τους) χρησιμοποιώντας τον ευφάνταστο τίτλο “Isla De Muerta” που δεν είναι τίποτα άλλο από το νησί των νεκρών που υπήρχε στο film «Οι πειρατές της Καραιβικής». Και μπορεί οι φίλοι της πρώτης περιόδου των Ten να προτιμούν την πιο απλή hard rock προσέγγιση του Hughes στις συνθέσεις αλλά η αλήθεια είναι ότι οι Ten έχουν ένα μοναδικό τρόπο να παντρεύουν το επικό στοιχείο με το μελωδικό hard rock. Το “Isla De Muerta” αποτελεί τρανή απόδειξη και άλλη μία σημαντική στιγμή για το συγκρότημα.
Και μπορεί τα κομμάτια του νέου δίσκου να προέρχονται από τα ίδια sessions με το “Albion” (όπως μας είπε ο Gary στη συνέντευξη που δημοσιεύσαμε πρόσφατα είχε γράψει 28 περίπου τραγούδια σε αυτά τα sessions) αλλά εδώ υπάρχει διάχυτη μία κινηματογραφική ατμόσφαιρα που παραπέμπει κατευθείαν σε πειρατές, μάχες, ταξίδια στην ανοιχτή θάλασσα…με λίγα λόγια, σε μία άλλη εποχή. Με το που βάζεις το CD και ξεκινάει το instrumental “Buccaneers” αμέσως έχεις την αίσθηση ότι δέχεσαι ένα κάλεσμα για να ξεκινήσεις το ταξίδι σου πάνω σε ένα πειρατικό καράβι. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά, πιστεύω, του νέου δίσκου: η κινηματογραφική ατμόσφαιρα των τραγουδιών, τα περισσότερα εκ των οποίων θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν σε κάποιο soundtrack. Στις κορυφαίες στιγμές του δίσκου συμπεριλαμβάνονται σίγουρα τα “Dead Men Tell No Tales”, “The Dragon and Saint George” και “Tell Me What To Do”.
Θεωρώ ότι οι Ten κατάφεραν και κυκλοφόρησαν ένα ακόμη αξιόλογο album που θα ικανοποιήσει μεν περισσότερο τους νεότερους fans αλλά είμαι σίγουρος ότι και οι παλιότεροι θα βρουν πολλά καλά στοιχεία.
Highlight: Η αλήθεια είναι πάντως ότι θα ήθελα να είχαν δουλέψει λίγο παραπάνω την πειρατική θεματολογία και να υπήρχε ένα πιο μεστό concept…χωρίς αυτό να αποτελεί μομφή για το τελικό αποτέλεσμα.
