Oμολογώ πως για διάφορους λόγους όταν μπήκα στο Κύτταρο περίμενα να βρω ένα άδειο μαγαζί εξαιτίας της ημέρας (εθνικές εκλογές), του καύσωνα (ποιος αφήνει τις παραλίες μέσα στον Ιούλιο να τρέχει σε κλειστά κλαμπ), ενός καλοκαιριού που είχε ήδη άπειρες καλές συναυλίες αλλά κυρίως γιατί νόμιζα πως αυτό το παρεξηγημένο είδος που το λέμε djent δεν είχε και πολλούς φανατικούς στη χώρα μας (έγινε sold out!!).
Και όμως, το μαγαζί είχε ήδη αρκετό κόσμο όταν στις 20.20 ανέβηκαν στη σκηνή οι Mask Of Prospero. Χρειαζόταν λίγο παραπάνω χώρο στη σκηνή βέβαια (τα τύμπανα ήταν στημένα μπροστά από αυτά των headliners) αλλά δε μάσησαν και κινούμενοι στα χνάρια του ήχου των headliners ήταν το ιδανικό opening act που δε χάλασε κανέναν. Πέντε εξαιρετικοί μουσικοί (και απρόσμενα δεμένοι για νέα μπάντα), έδωσαν βάση στο περσινό (πολύ καλό) “The Observatory” και τα πήγαν περίφημα με πολύ ωραίο ήχο και μια ενέργεια που έκανε γκελ στον κόσμο που έδειξε να τους χαίρεται τόσο στα αργά όσο και στα γρήγορα κομμάτια (οι περισσότεροι ξέραμε μόνο το ομώνυμο λόγω του video clip αλλά είμαι σίγουρος πως πολλοί θα τρέξουν να ακούσουν όλο το άλμπουμ πλέον). Όμορφο κλείσιμο στο τέλος όταν και αφιέρωσαν το “The Way Back Home” στον πρόσφατα εκλιπών Μάκη Τσαμκόσογλου των Mother Of Millions
Setlist:dust in the sky / drown in gray / portrait / frozen in time / the observatory / ignorance / this road leads to desolation / in exile / the way back home
Με το μαγαζί πλέον να έχει γεμίσει (και τη ζέστη να μη βοηθάει και πολύ) πήραν σειρά οι Calyces, το νέο σχήμα του Μάνθου Στεργίου ο οποίος είναι εγγύηση σε ότι έχει κάνει (πόσο θεοί οι Tardive) οπότε περίμενα να δω τι μας επιφυλάσσει το νέο του project σ’ αυτή την πρώτη τους ever εμφάνιση επί σκηνής. Δεν είχα ακούσει νότα πριν μιας και ότι παίξανε προέρχεται από τον επερχόμενο δίσκο που ετοιμάζει το σχήμα. Ιδιαίτερος ήχος και στυλ, με κάθε κομμάτι να μου θυμίζει πολλά και διαφορετικά πράγματα, κυρίως αμερικάνικο alternative με μια περίεργη voivod εσάνς στη ρυθμολογία (ναι ξέρω δε βγάζει νόημα αλλά ήταν πολύ ενδιαφέρον). Το πρόβλημα είναι ότι σχεδόν το μισό σετ χάθηκε με προβλήματα στη στάθμη των φωνητικών (στην ουσία δεν τα ακούγαμε καν στα πρώτα τρία κομμάτια) με αποτέλεσμα να χαθεί και η σύνδεση με το κοινό παρά τα αξιοπρόσεκτα leads και τους περίεργους μα πιασάρικους ρυθμούς. Θα περιμένω το ντεμπούτο άλμπουμ όπως και να έχει.
All I ever said. Before the moment, twisting words inside my head.
Μια μπύρα αργότερα (στις 22:25) όλα ήταν έτοιμα για την παρθενική εμφάνιση των headliners στην Αθήνα. Οι Tesseract ξεκίνησαν με το “acceptance” μέσα σε ζητωκραυγές από το κοινό και τους βρετανούς να μας κοιτάνε αποσβολωμένοι. Μπαίνει το “deception” και πλέον η κατάσταση ξεφεύγει, πανικός στην αρένα, πανικός στη σκηνή, και ναι είμαστε στην αρχή ακόμα και εγώ θέλω να στείλω μήνυμα σε φίλους να έρθουν, να τους πω ότι μπροστά μου εξελίσσεται το live της χρονιάς!
You can break through / Wake me up
Ο κόσμος τραγουδά κάθε στίχο, οι μουσικοί είναι απίστευτοι, τη μια στιγμή προσπαθώ να εστιάσω την προσοχή μου σε έναν από αυτούς, την άλλη στιγμή χαζεύω την ενέργεια τους, τον απίστευτο μπασίστα και τελικά κάθομαι και τους χαζεύω όλους μαζί να παίζουν απίστευτα, μια καλοκουρδισμένη μηχανή που παίζει άψογα και το ένα κομμάτι να είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Αν πρέπει να ξεχωρίσω με το ζόρι είναι ο απίστευτος Daniel Tompkins που όχι μόνο βγάζει εύκολα τα φωνητικά αλλά χτυπιέται με πάθος, πέφτει στον κόσμο, δε χάνει νότα και εμείς να φωνάζουμε «μπράβο ρε, μπράβο» και αυτός «this is really beautiful…» και μόνο αγάπες και καρδούλες, και πάμε νέα «sing-alongs” σε μια απίστευτη παράλληλη πορεία κόσμου και μπάντας, αν δεν είναι αυτός ο λόγος που πάμε σε συναυλίες δε ξέρω τι είναι…
Will I disappear with a vision of tomorrow?
Θα μπορούσα να συνεχίσω με κάθε ένα κομμάτι ξεχωριστά αλλά τι σημασία έχει, εδώ μετράει κυριολεκτικά το ταξίδι που νόμιζες θα μπεις στον καρβουνιάρη για μια όμορφη χαλάρη βόλτα και σου έκατσε αυτό το τρένο βολίδα που κάνει το Tokyo-Kyoto σε 2,5 ώρες. Μαγεία σου λέω, βγήκαμε στην Ηπείρου και παραμιλάγαμε…
Together we’re jaded / And now we’re renovated…
setlist: acceptance / deception / the impossible / luminary / of mind-nocturne / survival / dystopia / hexes / phoenix / smile / of matter- proxy / of matter- retrospect / king / juno
® ανταπόκριση: Konstantinos Mindcrimek Vlachos
φωτογραφίες:Χρήστος Κισατζεκιάν
{galleryLiveReports/2019/Tesseract}{/gallery}
