Αντιθέτως ο ήχος δεν βοήθησε τους Convixion που ξεκίνησαν σαν τετράδα μετά από κάμποσο καιρό αλλά κάπως μουδιασμένα. Στην πορεία βέβαια λύθηκαν αλλά οι κιθάρες δεν έφτασαν ποτέ στο επίπεδο που θα ήθελα για να αναδειχτεί ο πολύ ενδιαφέρον ήχος που έχουν πετύχει στο πρόσφατό τους άλμπουμ. Συνεπώς τα κομμάτια που έπαιξαν από εκεί αδικήθηκαν μιας και έλειπε η αιχμή από τα speed metal riff τους. Κλείσιμο με Violence and Force για να κουνηθεί και το όποιο κεφάλι έμεινε ακίνητο (αν δηλαδή υπήρξε κάτι τέτοιο…) κατά τη διάρκεια του σετ τους. Η ευρύτατη αποδοχή έδειξε πως η μπάντα με το Days of Rage – Nights of Wrath κατάφερε να σπάσει μία εσωστρέφεια χρόνων και ανοίγεται σε κοινό.

Testament02

Η ώρα σήμανε 21:45 και χωρίς τυμπανοκρουσίες και φανφάρες οι Testament ανέβηκαν στη σκηνή επιστρέφοντας στον τόπο του εγκλήματος μετά από 8 χρόνια. Άλλωστε προκειμένου να προκαλέσεις δέος δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από το να είσαι κορυφαίος σε αυτό που κάνεις 30 χρόνια τώρα. Και η Καλιφορνέζικη metal μηχανή έχει αποδείξει την υπεροχή της πολλάκις με πιο πρόσφατη στιγμή το ολόφρεσκο Brotherhood of the Snake. Ξεκίνημα λοιπόν με το ομώνυμο τραγούδι και για 100 λεπτά κανείς σβέρκος δεν έμεινε ακίνητος. Οι ρυθμικοί Διόσκουροι DiGiorgio – Hoglan έχτιζαν το αδιαπέραστο τείχος πίσω από το οποίο έριχναν αδιάκοπα τα βέλη τους οι Peterson – Skolnick σε ένα σετ που τίμησε το μεγαλύτερο κομμάτι της δισκογραφίας της μπάντας με το βάρος να πέφτει στα New Order και Brotherhood of the Snake. Όσο για τον πύργο Chuck Billy, ελάχιστοι thrash metal frontmen μπορούν να τον κοντράρουν σε επιβλητικότητα. Και όλα αυτά απόλυτα φυσικά και αβίαστα, με διάχυτο τον αέρα της υπεροχής και της εμπειρίας. Ο ήχος τολμώ να πω ήταν αψεγάδιαστος, μεγιστοποιώντας την απόλαυση. Αν και η λέξη απόλαυση μοιάζει φτωχή για να περιγράψει το συναίσθημα που κυριαρχεί όταν παρακολουθείς αυτή τη σύναξη 5 κορυφαίων μουσικών. Και μέχρι το ξημέρωμα να έπαιζαν, η απόδοσή τους θα ήταν στο υψηλότερο επίπεδο και εμείς φυσικά θα παρακολουθούσαμε με αμείωτη πώρωση και αφοσίωση. Δεν θέλει κόπο τελικά. Θέλει τρόπο!

Κώστας Κουναδίνης

Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης i-Jukebox.gr

Testament01