Joecephus & The George Jonestown Massacre – Heirs Of The Dog
Η κολεκτίβα Joecephus and the George Jonestown Massacre επιστρατεύει τους φίλους της και αποδίδει φόρο τιμής στο μυθικό δυο φορές πλατινένιο “Hair Of The Dog” των Nazareth του 1975 με τον πιο απόλυτο rawk τρόπο. Πρόκειται για την τρίτη σχετική απόπειρα του γκρουπ με τα έσοδα να διατίθενται για φιλανθρωπικό σκοπό.
Blaine Cartwright και Ruyter Suys από τους Nashville pussy, Eddie Spaghetti από τους Supersuckers και ο Neil Fallon των Clutch βάζουν την υπογραφή τους σε ένα από τα καλύτερα, όσο και ανέλπιστα tribute άλμπουμ που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια. Συμμετέχει δε και ο Manny Charlton, κιθαρίστας των Nazareth και παραγωγός του συγκεκριμένου άλμπουμ και αρκετών από τα επόμενα, ο οποίος διαδέχτηκε τον Roger Glover στην καρέκλα.
Το “Love Hurts” γίνεται Country ντουέτο, το “Guilty” μπαλάντα του μπαρ, ενώ το πάρτι καλά κρατεί στα “Changing Times”, “Beggar’s Day” και “Hair of the Dog”.
https://www.facebook.com/Joecephus13
Snakebite Whisky – Black Candy
Όταν βλέπεις τίτλους όπως “Raised in Hell”, “Reload”, “Aim, Kill”, “Hammered”, δύσκολα μπορεί να πέσει έξω η πρόβλεψη σου για το άλμπουμ.
Έτσι και με αυτούς εδώ τους τίμιους εραστές του αγνού rawk, το οποίο εμπλουτίζουν με γενναίες δόσεις Αμερικανικού Νότου και ποτίζουν με ακόμα περισσότερο ουίσκυ. Συγκεκριμένα, ακούγοντας το άλμπουμ σκέφτηκα τους Moly Hatchet. Είναι γρήγοροι, βρώμικοι και πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν. Σίγουρα, αυτό που έχει λείψει στα συγκροτήματα του είδους είναι το groove τους (Αμερικανοί, γαρ) και η απλή αλλά ογκώδης παραγωγή.
Σίγουρα, δεν θα τους άφηνες μόνους με την αδερφή σου, ακόμα ίσως και με τη μάνα σου!
https://www.snakebitewhisky.com
Ramrods – Bracelet Circus
Εάν δεν σου έλεγαν ότι είναι Γερμανοί, μάλλον δεν θα το καταλάβαινες. Οι Ramrods είναι γαλουχημένοι στα κλασικά του παλιακού rock’n’roll των ‘60s που μπολιάζουν με διάφορες επιρροές από soul, rhythm & blues, country ακόμα και prog. Θα ακούσεις τρομπέτες, σαξόφωνα, ακόμα και μια μικρή χορωδία όπου χρειάζεται. Θα τους φωνάξεις όταν θα κάνεις πάρτυ και θα περάσουν όλοι τέλεια.
Η διαφορά τους με τα περισσότερα γκρουπ που παρουσιάζονται εδώ είναι η πιο vintage προσέγγισή τους, η οποία όμως είναι εξ’ορισμού συνυφασμένη με τον όρο “Rawk” (ή και “action rock”). Οι επιρροές τους είναι κοινές με όλους τους γίγαντες του είδους, αλλά οι η προσέγγιση των Ramrods είναι πιο κοντά στα αυθεντικά, παράδειγμα το “Don’t Whine Baby” ακούγεται σαν B-side των New York Dolls.
Μιλάμε για ένα άλμπουμ – γρανίτη, συμπαγές, πλήρες και με μια αξιόλογη ροή που επιβάλει κάθε φορά να το ακούς από την αρχή μέχρι το τέλος.
Sator – Basement Noise
Το έβδομο άλμπουμ από τους αγαπημένους Σουηδούς, που κυκλοφόρησε από τη δική τους Planet Of Noise το 2006, επανακυκλοφορεί.
Αν και το γκρουπ ιδρύθηκε το 1981, με το πρώτο άλμπουμ να κυκλοφορεί σαν Sator Codex την ίδια χρονιά, η κατεύθυνση που διατήρησε διαμορφώθηκε από το 1987 και μετά. Σπουδαίο ρόλο έπαιξε ο κιθαρίστας/τραγουδιστής Chips Kiesbye, που αργότερα συνεργάστηκε σαν παραγωγός με τους Hellacopters, Sahara Hotnights, Millencolin κλπ
Στο “Basement Noise” έχουμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα δουλειάς με την ενέργεια που τους χαρακτηρίζει, παρόλο που δεν είναι το καλύτερό τους. Αυτό που ξεχωρίζει είναι το “Goodbye Joey”, ένα τραγούδι που γράφτηκε για τον Joey Ramone όταν πέθανε (15 Απριλίου 2001). Πριν τη μίξη του τραγουδιού όμως έφυγαν από τη ζωή ο Johnny και ο Dee Dee κι έτσι οι στίχοι έπρεπε να ξαναγραφτούν δυο φορές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η επανέκδοση του άλμπουμ έπιασε κορυφή στα Σουηδικά charts (Νο.1 στις πωλήσεις φυσικού προϊόντος και στα βινύλια) μια εβδομάδα μετά την κυκλοφορία του.
