Παρασκευή βράδυ και πλησιάζοντας προς το φθινόπωρο ήταν ευκαιρία να μαζευόμαστε σιγά σιγά στα κλειστά live-άδικα. Οι Fuzztones, μια θρυλική garage μπάντα ήταν ο λόγος για την επίσκεψη στο Gagarin.
Ας ξεκινήσουμε όμως με ένα πολύ φρέσκο συγκρότημα, δημιουργήθηκαν μόλις το 2021, το τρίο των Sparn Dame. Η μουσική τους από τον πρώτο δίσκο Bitter Cherry ήταν το κατάλληλο ζέσταμα για μια τέτοια rock ‘n’ roll βραδιά. Με πολύ groove, ελαφρώς ψυχεδελικά στοιχεία και επιρροές από alternative rock των 90s κούνησαν το κοινό που τους απόλαυσε για περίπου 35′. Η ενέργεια του μπασίστα έδινε έναν αλήτικο χαρακτήρα στο στυλ αλλά και στη μουσική τους. Τα φωνητικά του κιθαρίστα εντυπωσίασαν αρκετά ιδιαίτερα στα ψηλά του. Τέτοιες μπάντες είμαστε χαρούμενοι να ακούμε και να βγάζουν νέα μουσική με φιλτραρισμένες επιρροές!
Η τετράδα των Fuzztones πάτησε τη σκηνή λίγο μετά τις 22.30 και ενώ το Gagarin ήταν σχεδόν γεμάτο από πάνω έως κάτω. Τρία χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση είναι ξανά στον ίδιο τόπο εγκλήματος. Το κοινό διψασμένο για ατόφιο garage rock n roll τους αποθέωσε ειδικά στα πιο groovy κομμάτια τους όπως τα “I Νever Κnew” και “She’s Wicked”. Το setlist είναι σχεδόν παρόμοιο με την προηγούμενη φορά παρόλο που έχουν μεσολαβήσει 2 δίσκοι από τότε. Αυτό όμως δεν φαίνεται να ενοχλεί κανέναν μιας και πάντα αγαπάμε τις best of εμφανίσεις. Τα “Barking Up the Wrong Tree”, “Romilar D” και “Ward 81” μαζί με τις απαραίτητες διασκευές από τις μπάντες που αγαπάει η ίδια η μπάντα ήταν μερικά μόνο από τα κομμάτια που ακούστηκαν. Ο πάντα ομιλητικός και με έξυπνο χιούμορ Rudi, στα φωνητικά, φέρνει πάντα την μπάντα ένα βήμα πιο κοντά στους οπαδούς της. Το croudsurfing παίρνει και δίνει ειδικά στα κομμάτια πριν το καθιερωμένο encore. Αγαπημένη στιγμή ο σκοτεινός ύμνος “wARD 81” που μας κούνησε απ’ της θέσεις μας και μας έκανε να χορέψουμε με τον ρυθμό του. Ο ντράμερ έπαιζε σε πολλές στιγμές σχεδόν όρθιος από την ενέργεια που είχε και μετέδιδε σε όλο το χώρο. Μια μπάντα δεμένη και έτοιμη να ξεσηκώσει οποιοδήποτε κοινό είχε μόνο ένα μικρό ψεγάδι. Τα φωνητικά του Rudi ακούγονταν σε κάποια σημεία ελαφρώς κουρασμένα, ίσως λόγω ηλικίας, αλλά σε άλλες στιγμές έδινε το βάθος της φωνής που απαιτούνταν. Η βραδιά έκλεισε με τρία ακόμα κομμάτια, ένα rock n roll instrumental όλεθρο, το “Cinderella” και το “Strychnine” των The Sonics, της απόλυτης garage μπάντας, που απ’ ότι φαίνεται δεν λείπουν από κάθε εμφάνισή τους.
Ο κόσμος διασκέδασε, χόρεψε και χτυπήθηκε στις μουσικές του garage rock που ζωντανεύουν ξανά μέσα από ευχάριστες εκπλήξεις όπως τα τραγούδια και οι διασκευές ενός συγκροτήματος όπως οι Fuzztones, που έχουν καθιερωθεί πλέον στις καρδιές του ελληνικού κοινού. Τέλος, είναι πολύ όμορφο που μεγάλη μερίδα του κοινού διατηρεί το ενδυματολογικό στυλ του αλήτικου rock ‘n’ roll κάτι που προσθέτει πολύ σε μια ατμόσφαιρα όπως η συγκεκριμένη και ολοκληρώνει την εμπειρία.
Νίκος Δρακόπουλος
