Το τι εστί Three Tremors το αναλύσαμε στην ανταπόκριση της συναυλίας που έδωσαν στην Αθήνα το Σεπτέμβρη του 2018. Η ισοπεδωτική τους εμφάνιση μας είχε ανοίξει την όρεξη για το επερχόμενο άλμπουμ το οποίο επιτέλους ετοιμάστηκε αφού ξεπεράστηκαν κάποια εμπόδια της τελευταίας στιγμής.
Τι συμβαίνει λοιπόν στον ομώνυμο δίσκο? Τίποτα λιγότερο από χειμαρρώδες και ζεματιστό Αμερικάνικο μέταλλο! Τα υλικά που αναγράφονται στη συσκευασία άλλωστε, αφήνουν ελάχιστα στη φαντασία. Tyrant, Ripper και Hell Destroyer δικαιώνουν στο ακέραιο τα ψευδώνυμά τους και επιδίδονται σε μία ανελέητη κούρσα τσιρίδας την οποία μόνο η μπάντα των Cage θα μπορούσε να υποστηρίξει παικτικά. Οι Garcia, Trask, Elg και Pickard στρώνουν το χαλί πάνω στο οποίο οι τρείς σειρήνες απλώνουν αφειδώς τα απαράμιλλα ταλέντα τους! Ένα πραγματικό power metal όργιο με τις τσιρίδες να δίνουν τη θέση τους σε εκρηκτικά leads τα οποία διαδέχονται ακόμα περισσότερες ουρανομήκεις κορώνες. Ένα Painkiller σε στεροειδή. Και αυτό συμβαίνει για 14 ολόκληρα τραγούδια. Οι ταχύτητες είναι στην περισσότερη διάρκεια του άλμπουμ εξαιρετικά υψηλές αλλά δεν λείπουν και τα mid tempo επικά κομμάτια όπως το Wrath of Asgard το οποίο χτυπά ρυθμικά σαν πολιορκητικός κριός ή το Sonic Suicide που μοιάζει με γροθιά στα χαμηλά.
Αν έχετε ξεχάσει πως παίζεται το power metal, δε νομίζω πως υπάρχει καλύτερος τρόπος για να το θυμηθείτε. Το άλμπουμ αυτό σίγουρα δεν πρόκειται να βρει καθολική αποδοχή και μπορώ να καταλάβω κάποιον που θα ισχυριστεί πως δεν το βρήκε τόσο καλό. Σε μία εποχή που απαιτεί 70ς ηχητικά διαπιστευτήρια από όλες σχεδόν τις νέες μπάντες soft παραγωγές, απογυμνωμένες κιθάρες και ράθυμα φωνητικά, οι Peck, Conklin και Owens δίνουν τη δική τους εμφατική μουσική πρόταση κόντρα σε μόδες και τάσεις.
