“In the ocean, deep down…”
Μια πραγματικά καλή εμφάνιση μετά από καιρό για τους THERION και μαζί τους δύο εξαιρετικά support σχήματα (Serpent Noir και Gentihaa) σε μία βραδιά που δυστυχώς δεν έγινε κάτω από τις καλύτερες συνθήκες και σε μεγάλο βαθμό, χάλασε τις τελικές εντυπώσεις για τον κόσμο που βρέθηκε εκεί αφού ο χώρος ήταν πολύ μικρός.
“Far away to the end of time…”
Κυριακή απόγευμα και κατεβαίνω στην Πειραιώς για να δω τους αγαπημένους Therion σε μία ακόμη εμφάνιση τους στην Ελλάδα. Φτάνοντας έξω από το Piraeus Club Academy βλέπω πως η είσοδος στο χώρο γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς και μπαίνοντας πλέον μέσα συνειδητοποιώ πως δεν έχει καμία σχέση με το παλιό και εξαιρετικό (από κάθε άποψη) Piraeus Academy. Ο νέος χώρος είναι ένα μικροσκοπικό κλαμπ που χωράει λίγα άτομα στον κεντρικό χώρο συν κάποια στον εξώστη που είχαν εισιτήρια σε αριθμημένες θέσεις και οι οποίοι ήταν και οι τυχεροί της βραδιάς.
Το opening act ήταν οι Gentihaa, οι οποίοι ανέβηκαν στη σκηνή ακριβώς στις 20:30 και για μία ακόμη φορά εστίασαν στο ντεμπούτο τους, το άλμπουμ “Reverse Entropy”, κάτι το οποίο είναι πλέον δίκοπο μαχαίρι, αφού από τη μία ακούς γνωστά κομμάτια αλλά από την άλλη νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να παίξουν και νέο υλικό. Παρόλο που οι ίδιοι δήλωσαν πως γράφουν νέα κομμάτια αυτή την περίοδο δεν ακούσαμε κάτι και έμεινα να παρατηρώ τις διαφορές στα ήδη γνωστά. Οι ίδιοι έμοιαζαν να περνάνε καλά, παρά τα τεχνικά προβληματάκια που προέκυπταν σε σημεία, αλλά κατάφεραν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κόσμου σε όλη τη διάρκεια του σετ τους. Μια διαφορά με άλλες φορές ήταν στον τρόπο που ο Αντρέας τραγουδούσε, αφού σε αντίθεση με τον δίσκο προτίμησε την πιο raw προσέγγιση, κάτι που τους έδωσε περισσότερη δυναμική αν και στουντιακά είναι η εναλλαγή με τα καθαρά που τραβά το ενδιαφέρον. Στη σκηνή πάντως τα βλέμματα τράβηξε και το αιματοβαμμένο μπάσο του Μπάμπη, ο οποίος είχε και την πιο έντονη σκηνική παρουσία από όλους.
Gentihaa live video:
Gentihaa setlist:
serum / metamorphosis / vision / empathy / alpha / mastery / into the unknown / beyond
“We give our soul and we give our heart…”
Το μικρό κλαμπ ήταν πλέον ασφυκτικά γεμάτο, σε σημείο που ήταν αδύνατο να κινηθεί κάποιος στο χώρο, να πάει να πάρει ένα ποτό ή να βρει την τουαλέτα. Το ότι κάποιοι καπνίζανε έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα ενώ δίπλα μου μια κοπέλα ζητά να ακουμπήσει λίγο στην άκρη της σκηνής γιατί ζαλιζότανε. Στο μεταξύ, φίλοι που φτάσανε με καθυστέρηση στέλνουν μήνυμα πως ίσως δεν καταφέρουν να μπουν παρά το γεγονός πως κρατούσαν εισιτήριο, πράγμα που ακουγόταν παράλογο αφού νωρίτερα στην είσοδο έδιναν εισιτήρια!
Στις 21:25 πάντως οι SERPENT NOIR βγήκαν στη σκηνή και για 45 περίπου λεπτά ξεδίπλωσαν τη μουσική τους. Τελευταία φορά τους είχα δει στα Τρίκαλα το 2021 αλλά έχουν περάσει τουλάχιστον πέντε χρόνια αν δεν κάνω λάθος από μια ζωντανή εμφάνιση τους στην Αθήνα. Με λίγα λόγια στο μικρόφωνο, όπως κάνουν πάντα δηλαδή, εστίασαν στη μουσική τους και έπαιξαν κομμάτια από διάφορες κυκλοφορίες τους με έναν τρόπο που όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με τον ήχο τους ίσως και να μοιάζει διεκπεραιωτικός αλλά για μένα είναι τίμιος και αληθινός, όπως αρμόζει στο black metal όταν παίζεται ζωντανά. Σε πολλά σημεία βγάζουν και μια ωραία γκρούβα, σχεδόν κλασικομεταλλάδικη, που έχει να κάνει κυρίως με τα τύμπανα και τον ρυθμό που και να θες δε γίνεται να μη σε παρασύρει. Οι ίδιοι άψογοι, δεν έδειξαν να εκνευρίζονται ακόμα και όταν από τα monitor ανάμεσα στα κομμάτια ακουγόταν άσχετη background μουσική (wtf?) και ρώτησαν απλά “τι φάση?!». Είχα την αίσθηση πάντως πως οι περισσότεροι τους άκουγαν για πρώτη φορά και δεν ήταν εξοικειωμένοι μαζί τους, κακώς βέβαια, γιατί θεματικά είναι τόσο κοντά σε ότι έχει να κάνει με… δράκους.
Serpent Noir live video:
Serpent Noir setlist:
Intro: Path of the Raven / Dragon Invocation / The Veritable Red Dragon / Endless Night of Lilith / Hexcraft / Desert of Azazel / Asmodeus: the sword of Golachab / Throne of Satanas / Ritualis Draconis
“Ho Drakon Ho Megas!…”
Λίγο πριν το τέλος του σετ των Serpent Noir η δυσφορία του κοινού άγγιξε ταβάνι με κάποιους να φωνάζουν για το συνωστισμό στο χώρο που προκάλεσε μια πιο έντονη κοινωνικοποίηση των οπαδών αφού με πολλούς θυμηθήκαμε παλιές ιστορίες από αντίστοιχους συναυλιακούς χώρους που ήταν απαράδεκτοι για να αντέξουν πάνω από 150 άτομα αλλά το θέμα δεν ήταν αστείο πλέον. Πολλοί από αυτούς που ήταν ακόμα στο πεζοδρόμιο δεν μπήκαν ποτέ (ευτυχώς έγινε επιτόπου εξαργύρωση των εισιτηρίων) ενώ κάποιοι που μπήκαν έμειναν στην πόρτα χωρίς να μπορούν να προχωρήσουν περαιτέρω. Στη συνέχεια και σύμφωνα με το πρόγραμμα έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τις 22:20 για να βγουν οι headliners, μια ώρα μάλλον λάθος για Κυριακή αλλά από τη στιγμή που είχε ανακοινωθεί εκ των προτέρων δεν είχε νόημα να το σχολιάζουμε. Το ότι όμως τελικά το “O Fortuna” άρχισε να ακούγεται μόλις δέκα λεπτά πριν τις 23.00 νομίζω πως έκανε ακόμα και τον πλέον καλόπιστο να αναρωτιέται γιατί όλα πήγαιναν στραβά αυτό το βράδυ.
Οι Therion ανέβηκαν στη σκηνή επιτέλους και η ανυπομονησία των οπαδών τους (όσων κατάφεραν να μπουν βέβαια) έλαβε τέλος, ξεσπώντας σε χειροκροτήματα βλέποντας τους να καταλαμβάνουν κάθε σπιθαμή της μικρής σκηνής, αφού πέρα από δυο κιθαρίστες, ένα μπασίστα, τον ντράμερ και τον Christopher είχαν μαζί τους και δύο τραγουδίστριες.
Το σετ ήταν μοιρασμένο σε παλιά και νέα κομμάτια, με τον κόσμο προφανώς να ξεσηκώνεται περισσότερο όταν έκαναν βουτιές στο παρελθόν. Οι δυο τραγουδίστριες (Chiara Malvestiti και Rosalia Sairem) ήταν εξαιρετικές και έπαιρναν στην πλάτη τους πολλά κομμάτια αλλά και γενικά ήταν μία από τις καλύτερες εμφανίσεις των Σουηδών. Προφανώς δεν έχουν σχέση με το σχήμα που βλέπαμε δυο δεκαετίες -και βάλε- πριν, μου έλειψαν ερμηνείες όπως του τρελαμένου Snowy Shaw για παράδειγμα αλλά η εμφάνιση τους δεν είχε σχέση ούτε και με τις (μάλλον βαρετές) πιο πρόσφατες εμφανίσεις τους στη χώρα μας. Οι Therion έχουν δημιουργήσει σχολή με το symphonic metal και είναι εξαιρετικοί σ’ αυτό που κάνουν εντός και εκτός στούντιο και είναι αλήθεια πως ακόμα και τα κομμάτια από τα πρόσφατα “Leviathan” άλμπουμ ταιριάζουν ωραία μαζί με τα παλιά και τον τρόπο που επιλέγουν να τα ενορχηστρώνουν επί σκηνής, ένα δύσκολο έτσι και αλλιώς task αφού πρέπει να πετύχουν τη μαγεία χωρίς τις ορχήστρες (ευτυχώς υπάρχουν τα προηχογραφημένα μέρη) και τις πολλαπλές χορωδίες. Από την άλλη, είναι αυτές οι μικρές αλλαγές, τα twists που κάνουν στα κομμάτια τους, που με τραβούν κοντά τους κάθε φορά που έρχονται στη χώρα μας. Αν και φυσικά είναι τα classic hit όπως το “To Mega Therion” που παίζουν πάντα στο τέλος που δίνει την τελική καλή επίγευση σε ένα live. Απλά ελπίζω πως την επόμενη φορά θα τους δούμε και πάλι σε ένα κανονικό για το μέγεθος τους venue.
Therion setlist:
O Fortuna/the blood of kingu / birth of venus illegitima / litany of the fallen / tuonela / ginnungagap / lemuria / abraxas / an arrow from the sun / wine of aluqah / cults of the shadow / leviathan / asgard / Pazuzu / codex gigas / son of the staves of time / the rise of Sodom and Gomorrah / to mega therion
® ανταπόκριση/φωτογραφίες/video: Konstantinos Mindcrimek Vlachos
Therion live video:
