1976, η χρονιά που οι Thin Lizzy κυκλοφορούν το καλύτερό τους άλμπουμ. Αυτό, που τους έβαλε και επίσημα στον χάρτη σαν μια rock υπερδύναμη της εποχής, με την διπλή κιθαριστική επίθεση να έχει λαξευτεί ξεπερνώντας την τελειότητα. Ένα άλμπουμ που περιέχει ωριμότητα, ποιότητα, δύναμη, πάθος…
Ένα κλασσικό άλμπουμ που είναι καταδικασμένο να αψηφά τη δοκιμασία του χρόνου και να παραμένει αγέρωχο και αειθαλές, χάρη στους δημιουργούς του. Φυσικά, ο βασικότερος από αυτούς, ο ένας και μοναδικός Rocker, Phil Lynott, έδωσε το σημαντικότερο δείγμα γραφής του με το “Jailbreak” και απέκτησε μια θέση στο πάνθεον του rock’n’roll.
35 χρόνια αργότερα το άλμπουμ ξανακυκλοφορεί με την επιμέλεια ενός άρρωστου Thin Lizz-ά, του Joe Elliott, γνωστό και μη εξαιρετέο τραγουδιστή των Def Leppard. Μάλιστα, για να καταλάβετε πόσο αγαπούν τους Lizzy στο στρατόπεδο των Leppard αξίζει να αναφέρουμε ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ο κιθαρίστας τους, Vivian Campbell, είναι μέλος των Thin Lizzy του 2011… αλλά, δεν θα πάμε εκεί…
Θα πάμε στο δεύτερο CD της έκδοσης, που είναι μια συλλογή με κάποια remix κομματιών του άλμπουμ, live ηχογραφήσεις , ένα ακυκλοφόρητο και πάει λέγοντας. Καταρχήν, το να κάνεις remix σε ήδη υπάρχοντα κομμάτια είναι μάλλον κάτι περιττό, αλλά και επικίνδυνο. Περιττό, γιατί το αυθεντικό υπερισχύει πάντα και επικίνδυνο γιατί μπορεί να το χαλάσεις. Στην περίπτωση όμως που η αγνή αγάπη ενός οπαδού μπαίνει στη μέση, αλλά και το «εναλλακτικό» υλικό είναι καλό τα πράγματα αλλάζουν. Έτσι λοιπόν, ναι μεν είναι ιεροσυλία και μόνο η σκέψη να πειράξεις κάτι στο υπέροχο “The Boys Are Back InTown”, αλλά είναι και αρκετά ενδιαφέρον, ιδιαίτερα για του οπαδούς να έχουν μια διαφορετική εκτέλεση ενός κομματιού, που μπορεί μεν να μην υπήρξε ποτέ και να μην παίχτηκε ποτέ έτσι, όμως παίρνει σάρκα και οστά χάρη στην επιδεξιότητα και το μεράκι ενός παραγωγού και κάποιων μελών του συγκροτήματος. Είναι σαν τα ποδοσφαιράκια στους υπολογιστές που μπορείς να φτιάξεις μια σούπερ ομάδα με τον Μαραντόνα και τον Πελέ στην ίδια εντεκάδα. Σίγουρα, ο Robbo και ο Gorham μπορεί να μην έπαιξαν ποτέ αυτά τα σόλο που ακούει κανείς στο remix του “Jailbreak”, αλλά μπορεί να το έκαναν τότε σε μια πρόβα, ή να ήθελε να το κάνει τώρα ο Gorham και σαν αποτέλεσμα… δεν είναι καθόλου κακό!
Τα τρία sessions για το BBC είναι δυο πραγματικά διαμάντια με το “Emerald” να απογειώνεται με τις δυο κιθάρες να χάνονται στον κέλτικο μύθο, ενώ Lynott και Downey σε μπάσο και τύμπανα αντίστοιχα ακολουθούν το μαγικό παραλήρημα του Σκοτσέζου και του Καλιφορνέζου κιθαρίστα.
Μια εξαιρετική δουλειά με σεβασμό και μεράκι στο αυθεντικό άλμπουμ σταθμό των Thin Lizzy, το οποίο μπορείτε να ξανα-απολαύσετε με βελτιωμένο ήχο στο πρώτο CD… “spread the word around, the boys are back in town”…
