Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο Luke Morley, κιθαρίστας, συνθέτης, παραγωγός και ιδρυτικό μέλος των Thunder, οι οποίοι έχουν επιστρέψει για άλλη μια φορά στην καριέρα τους. Η κουβέντα μας περιστρέφεται γύρω από το “Wonder Days”, για τον τρόπο δουλειάς τους συγκροτήματος, τις επιρροές τους, το πως γράφει τα τραγούδια και για το πως γράφτηκε το “River Of Pain”, που είναι από τα πιο δημοφιλή τους τραγούδια στην Ελλάδα.
Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε κάτι περισσότερο για το “River Of Pain”, αλλά ο Luke μας αποζημιώντει με την χαλαρή και χιουμοριστική του διάθεση και φυσικά με την άνεση που απαντάει στις ερωτήσεις. Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Είσαι χαρούμενος που το “Wonder Days” είναι το πρώτο σας άλμπουμ εδώ και 20 χρόνια που μπαίνει στο Top10 στην Αγγλία;
Luke Morley: Ναι, είναι πολύ cool! Είναι ένα ωραίο δώρο! Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε να συμβεί κάτι τέτοιο και είναι πολύ ωραίο που συνέβη! Υποθέτω ότι δείχνει ότι έχουμε τρελούς οπαδούς που είναι πιστοί στο συγκρότημα και αυτό είναι πολύ cool.
Rockpages.gr: Όντας ο κύριος συνθέτης του συγκροτήματος πως είναι να είσαι υπέυθυνος για τα τραγούδια και τον ήχο των Thunder;
Luke Morley: Ααα, θα έλεγα ότι με τα χρόνια απλά εξελίχθηκε έτσι. Είναι κάτι που έκανα πάντα… μου αρέσει πολύ να γράφω τραγούδια, ενώ αναλαμβάνω και την παραγωγή. Τα άλλα παιδιά στο συγκρότημα με έχουν εμπιστευτεί σε αυτόν τον τομέα, οπότε έχει γίνει δική μου υπόθεση.
Rockpages.gr: Είσαι ανοικτός σε ιδέες, σχόλια, παρατηρήσεις από τους άλλους;
Luke Morley: Ναι, πάντα τους ενθαρρύνω να μου στέλνουν τις ιδέες τους… αυτό το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε τρία sessions. Και μετά από το καθένα κάτσαμε και τα ακούσαμε. Προφανώς αισθάνομαι ιδιαίτερα άνετα με τα τραγούδια, αφού έγραψα τα περισσότερα από τα είκοσι του άλμπουμ. Κάποια ήταν πιο δυνατά από τα υπόλοιπα και τους ρώτησα τη γνώμη τους, οπότε όλοι έπρεπε να συμμφωνήσουμε για το αυθεντικό μας υλικό.
Rockpages.gr: Διάβασα σε προηγούμενες συνεντεύξεις σας ότι αυτή η διαδικασία όπου είχατε πολύ χρόνο στη διάθεσή σας και δουλέψατε το υλικό σε κομμάτια ήταν κάτι καινούριο γιοα το συγκρότημα. Θα έλεγες ότι δουλεύοντας με αυτό τον τρόπο ήταν καλύτερο από προηγούμενες φορές όπου ο χρόνος για σύνθεση, ηχογράφηση και παραγωγή ήταν πιο περιορισμένος;
Luke Morley: Ναι, έτσι πιστεύω! Πάντα είναι καλύτερο να έχεις χρόνο να συνειδητοποιείς τι κάνεις. Είχαμε αυτή την πολυτέλεια γιατί δεν περιοδεύαμε, ή κάναμε κάτι άλλο πιο πριν. Αυτό μου επέτρεψε να γράψω το άλμπουμ μέσα σε ένα χρόνο… αυτό δεν είναι πάντοτε δυνατόν! Για τη συγκεκριμένη περίσταση, επειδή μπορούσαμε, ήταν ωραία που δεν είχαμε καμία πίεση μέχρι το άλμπουμ να είναι έτοιμο.
Rockpages.gr: Το “The Thing I Want” είναι κλασσικό Thunder. Πως προέκυψε;
Luke Morley: Αχμμ, ξέρεις νομίζω ότι αυτό το έγραψα πολύ γρήγορα. Είναι ένα από αυτά τα τραγούδια όπου… θυμάμαι ότι καθόμουμ μπροστά στην τηλεόραση όταν έγραφα αυτό το τραγούδι και κάτι μου έδωσε την ιδέα. Έτσι, πήρα την κιθάρα μου και ουσιαστικά το τραγούδι βγήκε μόνο του. Είναι μια από εκείνες τις φορές που έχεις ένα vibe και πρέπει να το ακολουθήσεις, χωρίς να κάτσεις να το αναλύσεις, γιατί είναι αγνό ένστικτο. Ήταν εύκολο να το γράψω, μακάρι να ήταν έτσι όλα! Χαχαχα!
Rockpages.gr: Νομίζω ότι το “Resurrection Day” είναι ένα από τα καλύτερα του άλμπουμ. Και είναι από τα πιο ήσυχα, μπαλαντέ κομμάτια στα οποία οι Thunder έχουν μια ειδικότητα. Θα έλεγες ότι σου είναι πιο εύκολο να γράφεις μπαλάντες, ή πιο γρήγορα κομμάτια;
Luke Morley: Χμμ, για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω, εξαρτάται… στην πορεία του άλμπουμ γράφεις τραγούδια όλων των ειδών… μου αρέσει να γράφω και τα δυο, δεν έχω καμία προτίμηση για το ένα από το άλλο. Εξαρτάται από τη διάθεσή σου επίσης. Αν κάθομαι στο πιάνο, ή έχω μια ακουστική κιθάρα, σίγουρα θα παίξω κάτι που δεν θα έπαιζα με την ηλεκτρική. Γιατί ακόμα και αυτό μπορεί να επηρεάσει το τι θα γράψεις. Το ενδιαφέρον στο “Resurrection Days” είναι, γιάτι όπως λέγαμε ότι το “Everything I Want” ήταν εύκολο, σε αυτό ήταν ακριβώς το αντίθετο! Το έγραψα τρεις φορές. Άλλαζα συνέχεια τους στίχους και τη μουσική, ενώ το τέμπο ήταν λάθος την πρώτη φορά που το ηχογραφήσαμε. Το άλλαξα πολύ… ήταν πραγματικά δύσκολο. Ήταν σαν μια έγκυο που της έρχεται το παιδί ανάποδα! Χαχαχα!
Rockpages.gr: Μιλώντας για πιάνο νωρίτερα, επιστρέψατε στα Rockfield Studios για την ηχογράφηση του άλμπουμ και χρησιμοποιήσατε το ίδιο πιάνο με το οποίο ηχογραφήθηκε το “Bohemian Rhapsody”. Αισθάνεσαι ακόμα δέος με κάτι τέτοια;
Luke Morley: Ναι, θα έλεγα ότι με ενέπνευσε ο Freddie Mercury! Ναι, ήταν τρομερά! Στα Rockfield Studios είχαμε ξαναπάει πριν καιρό. Το 1996 πρωτοπήγαμε και μετά εγώ ξαναπήγα με τους Union καναδυό φορές ακόμα από τότε. Είναι ένα πολύ άνετο στούντιο για να δουλέψεις. Έχει ένα τρομερό vibe και είναι ένα τρομερό μέρος για συγκροτήματα να αράξουν χωρίς να νοιάζονται για το ποιες ώρες θα δουλέψουν, μπορείς να μείνεις μέχρι αργά, μπορείς να κάνεις όσο θόρυβο θες, μπορεί να κάνεις πάρττυ, κανένα πρόβλημα! Μπορείς να χαλαρώσεις εκεί και δεν μου κάνει καμία εντύπωση που οι Queen αγαπούσαν τόσο αυτό το στούντιο. Το να κάθεσαι εκεί που γράφτηκε το “Bohemian Rhapsody” ήταν τρομερό…
Rockpages.gr: Εστίασα επίσης και στη λέξη «πάρτυ»!
Luke Morley: Χαχαχα! Ναι, μπορείς να κάνεις και πάρτυ εκεί! Αν και εμείς δεν το κάνουμε τόσο όσο ήμασταν πιο νέοι. Την πρώτη φορά που γράφαμε στα Rockfield Studios το ’96 και μόνο που γράφαμε το δίσκο ήταν ένα πάρτυ από μόνο του. Τώρα, ήμασταν πολύ πιο σοβαροί με τη δουλειά μας. Επίσης, υποθέτω πως μιας και είμαστε στα 60 μας πλέον όπου μια βραδιά πάρτυ μπορεί να μας σκοτώσει για δυο μέρες. Αυτό δεν συνέβαινε όταν ήμασταν πιο μικροί ξέρεις!
Rockpages.gr: Σε ποιανού τις “Wonder Days” αναφέρεστε λοιπόν;
Luke Morley: Το τραγούδι γράφτηκε για το να είσαι έφηβος και να μεγαλώνεις, να πηγαίνεις στο σχολείο, εγώ με τον Danny πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο, να μεγαλώνεις στο Λονδίνο, να ακούς τραγούδια, να έχεις το τελευταίο κούρεμα, τα μοδάτα ρούχα, να αρχίσεις να ενδιαφέρεσαι για τα κορίτσια, να φτιάχνεις το πρώτο σου συγκρότημα. Όλα αυτά, είναι κάποια πράγματα που μας θυμίζουν εκείνη την εποχή. Αυτό το τραγούδι ουσιαστικά συνδέεεται με άλλο ένα του άλμπουμ, το “When The Music Played”, το οποίο επίσης έχει θέμα το πόσο μεγάλη έμπνευση ήταν για μένα σαν παιδί τα ‘70s. Και αυτή η θεματολογία είναι το πως καταλήξαμε με την ιδέα για το εξώφυλλο και το artwork. Προσπαθήσαμε να βρούμε ένα τσούρμο παιδιά που θα απεικόνιζαν εμάς εκείνη την εποχή…
Rockpages.gr: Πολύ καλή έμπνευση και διάβασα πάλι κάπου ότι δυσκολευτήκατε αρκετά, ακόμα και για να βρείτε αυτό το ποδήλατο!
Luke Morley: Χαχαχα! Ναι, χωρίς πλάκα ήταν πολύ δύσκολο, αλλά είχε και πλάκα. Η αδερφή μου σχεδιάζει κοστούμια για το θέατρο και είχε κάποια παιδικά ρούχα 70s για μια παράσταση και αυτό βοήθησε, ενώ η γυναίκα μου, που είναι make up artist για ταινίες και τηλεόραση είχε κάποιες παιδικές περούκες με μακριά μαλλία… έτσι στήσαμε τα παιδιά στο δρόμο, που και αυτό είχε τις δυσκολίες του. Μας πήρε μια ολόκληρη ημέρα για να το κάνουμε, αλλά το διασκεδάσαμε…
Rockpages.gr: Πιστεύω ότι αν δεν έχεις ξανακούσει τους Thunder και δεν ξέρεις από που είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταλάβεις ότι είναι αγγλικό συγκρότημα. Πως θα έλεγες ότι η εθνικότητά σας περνάει μέσα από τη μουσική σας;
Luke Morley: Ουάου, δύσκολη ερώτηση! Δεν νομίζω ότι μου το έχουν ξαναρωτήσει ποτέ αυτό! Φαντάζομαι η απάντηση είναι ότι ακούγαμε πολύ μπάντες σαν τους Beatles, όλο το Βρετανικό blues φαινόμενο, Rolling Stones, Led Zeppelin. Όλα αυτά ήταν τεράστιες επιρροές τόσο για μένα, όσο και για του άλλους. Αυτά τα άλμπουμ σε συνδυασμό με τα Αμερικάνικη μουσική, λατρεύω την Motown και τον Stevie (Wonder) και όλα αυτά που πηγαίναμε και βλέπαμε live, τους Zeppelin και τους Thin Lizzy… αυτά ήταν τα συγκροτήματα που είχαν τη Βρετανική ευαισθησία. Αν είσαι Άγγλος και είσαι στην ηλικία μου δεν μπορεί να μην έχεις επηρεαστεί από τους Beatles και τους Kinks. Οπότε θα έλεγα ότι είναι μια μείξη Αγγλικών πραγμάτων, blues και pop, αυτές είναι οι επιρροές θα έλεγα…
Rockpages.gr: Έχοντας λοιπόν όλες αυτές τις επιρροές και έχοντας παρακολουθήσει όλα αυτά τα Βρετανικά γκρουπ στα ντουζένια τους, ένοιωσες ποτέ ότι οι Thunder βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή;
Luke Morley: Χαχαχα! Ίσως! Ναι, μάλλον… είναι δύσκολο να πει κανείς! Σίγουρα, αυτό συνέβη στην Αμερική. Είναι πολύ περίεργο πως το συγκρότημα σημείωσε τόσο μεγάλη επιτυχία στην Αγγλία και άρχισε καλά και στην Αμερική. Ξεκινήσαμε πολύ καλά, πουλώντας ένα εκατομμύριο κόπιες και μετά ήρθε το grunge και μας κατέστρεψε. Ραδιοφωνικοί σταθμοί, η δισκογραφική μας εταιρεία, η Geffen μαε έδιωξε και όλα αυτά τα χρήματα βγήκαν από τη δική μας προωθητική καμπάνια και πήγαν προς το να κάνουν τους Nirvana ακόμα μεγαλύτερους. Στην Αμερική πραγματικά εκείνη η περίοδος ήταν σκατά, ενώ στην Αγγλία πολύ καλά, οπότε δεν ξέρω. Μπορείς να γράψεις εξαιρετική μουσική όταν ζεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο, τότε είναι που αγγίζεις τους ανθρώπους και πρέπει να έχεις κάποιες εμπειρίες. Πιστεύω ότι για να το είχαμε κάνει εμείς αυτό από πριν θα έπρεπε να είχαμε γεννηθεί το 1945 ή κάτι τέτοιο. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής μαζί σου είμαι χαρούμενος που γεννηθήκαμε στα ‘60s.
Rockpages.gr: Ένα από τα πιο δημοφιλή σας τραγούδια στην Ελλάδα είναι το “River Of Pain”. Μπορείς να μας πεις δυο λόγια για αυτό;
Luke Morley: Το “River Of Pain” ναι… αυτό είναι άλλο ένα από εκείνα τα τραγούδια που έγραψα πολύ γρήγορα. Μερικές φορές έχει ένα riff και πολύ γρήγορα κατέληξα και στο ρεφρέν και το υπόλοιπο βγήκε από μόνο του. Είναι ένα από τα μεγάλα μας τραγούδια. Είναι ένα μεγάλο live τραγούδι για μας, είναι αυτό που κάνουμε. Είναι ένα “to the point” pop τραγούδι αν σου αρέσουν οι μεγάλες rock κιθάρες. Ο Danny τραγουδάει φανταστικά και το θέμα του είναι πολύ απλό. Χρησιμοποιώντας ένα ποτάμι, ή το νερό σαν μεταφορά για τη ζωή που σε ξεπερνάει, σε πνίγει… δεν είναι μια καινούρια ιδέα, αλλά νομίζω ότι είναι κάτι με το οποίο όλοι μπορούν να ταυτιστούν.
Rockpages.gr: Πως θα έλεγες ότι δέχεσαι και ότι αντιδράς στην κριτική, όταν δουλεύεις και όταν κυκλοφορείς ένα άλμπουμ; Έχει αλλάξει αυτή η αντίδρασή σου με τα χρόνια;
Luke Morley: Πριν ξεκινήσουμε τους Thunder, εγώ, ο Danny και ο Harry ήμασταν σε ένα συγκρότημα, τους Terraplane και βγάλαμε δυο άλμπουμ για τη CBS/Sony τα οποία δεν πήγαν καλά και σύντομα το εγκαταλείψαμε, αλλά μάθαμε τόσα πολλά… ένα από τα λάθη που κάναμε εκείνη την περίοδο, όταν ήμασταν πολύ νέοι ήταν ότι ακούγαμε πάρα πολύ και ίσως αγνούσαμε τα δικά μας ένστικτα. Με τους Thunder ήμασταν αποφασισμένοι από την πρώτη μέρα ότι δεν θα αφήναμε να ξανασυμβεί αυτό και ότι θα κάναμε μουσική που μας άρεσε και με τον τρόπο που μας άρεσε, με τους ανθρώπους που θέλαμε να συνεργαστούμε. Σκεφτήκαμε ότι αν το κάναμε αυτό και δεν πουλούσε, τουλάχιστον θα είχαμε κάνει όσο πιο ειλικρινή μουσική μπορούσαμε και αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Φυσικά, μόλις αρχίσαμε να το κάνουμε αυτό πουλήσαμε πολλά άλμπουμ. Αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα ουσιαστικά! Δεν μπορείς να ακους τόσο πολύ τους άλλους. Σίγουρα, μπορείς να λαμβάνεις υπόψη τι λένε, αλλά στο τέλος της μέρας όπως και σε κάθε είδος τέχνης, από τη συγγραφή, το να κάνεις ταινίες, ή τη μουσική, πρέπει να εμπιστεύεσαι τα ένστικτά σου και να οδηγείσαι από τα συναισθήματά σου. Όλα έχουν να κάνουν με το πως αισθάνεσαι και δεν μπορείς να είσαι πολύ αντικειμενικός με αυτό γιατί είναι το αντικείμενο της δουλειάς σου.
