Κυρίες και κύριοι, εδώ έχουμε μία από τις καλύτερες hard rock κυκλοφορίες της χρονιάς. Και όταν λέμε hard rock εννοούμε το παραδοσιακό, ορθόδοξο hard rock έτσι όπως αυτό γεννήθηκε και γιγαντώθηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και αν το όνομα δεν σας λέει πολλά, μην κάνετε το λάθος να το προσπεράσετε αφού εδώ έχουμε ένα φανταστικό line-up από σπουδαίους μουσικούς. Πάρτε χαρτί και σημειώστε: Ted Poley (Danger Danger), Steve Brown (Trixter), Greg Smith (Rainbow), Chuck Burgi (Rainbow, Blue Oyster Cult)…με άλλα λόγια μία κανονική σούπερ μπάντα!
Οι Tokyo Motor Fist είχαν κυκλοφορήσει πριν από μερικά χρόνια το ντεμπούτο τους το οποίο ήταν αρκετά αξιόλογο αλλά προσωπικά δεν περίμενα με τίποτα μία τόσο εξαιρετική συνέχεια! Το “Lions” διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα πρέπει να έχει ένας (hard rock) δίσκος: κρυστάλλινη και όχι επίπεδη παραγωγή, αψεγάδιαστη απόδοση στο studio και κυρίως καλοδουλεμένες, πιασάρικες και αυθεντικές συνθέσεις. Αμιγώς μουσικά φανταστείτε κάτι ανάμεσα σε Danger Danger (περιόδου “Revolve”) και κλασικούς Def Leppard με τα δεύτερα φωνητικά να ξεχωρίζουν με τη μία. Ακόμη και τα φωνητικά του Poley φέρνουν σε σημεία τον τρόπο που τραγουδάει ο Elliott (ειδικά στο ομώνυμο κομμάτι).
Μην το σκέφτεστε άλλο…οι Tokyo Motor Fist κυκλοφορούν ένα δίσκο-διαμάντι και όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν επίσης ότι δύσκολα θα χρησιμοποιήσω βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς –ειδικά στην εποχή μας- για δίσκους. Το “Lions” όμως το αξίζει και κάνει περήφανη όλη την hard rock κοινότητα και την…αστερόεσσα!
Highlight: Μοναδική μου ένσταση το κλασικό κομπιουτεριζέ εξώφυλλο της Frontiers που δεν συνάδει με τον…αναλογικό αέρα της ηχογράφησης.
