Η ιστορίας της μουσικής είναι γεμάτη από κόντρες μεταξύ των μελών ενός συγκροτήματος. Δεν είναι εύκολη η συνεργασία και η…συμβίωση. Ειδικά όταν η επιτυχία χτυπάει την πόρτα. Η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω όταν δεν κάνει κανένας πίσω και δύο (συνήθως) ηγετικές φυσιογνωμίες συγκρούονται για την πρωτοκαθεδρία. Πάμε να δούμε 5 πολύ χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπου κιθαρίστες ήρθαν σε ανοιχτή κόντρα με τους τραγουδιστές δημιουργώντας ένα εκρηκτικό κλίμα αλλά συνάμα και αριστουργηματικούς δίσκους…

Ian Gillan Ritchie Blackmore

RITCHIE BLACKMORE vs IAN GILLAN: Ίσως η πιο χαρακτηριστική κόντρα στην ιστορία της rock μουσικής. Αν εξαιρέσουμε μία…πενταετία μέλιτος (1969-72, 1984-85), οι σχέσεις των δύο θρυλικών μουσικών χαρακτηρίζονταν από μόνιμους τσακωμούς πολλοί εκ των οποίων έλαβαν δημόσιο χαρακτήρα. Ποιος ξεχνάει άλλωστε την ταραχώδη συναυλία στο Birmingham το 1993 όπου οι…bookmakers έδιναν 1.50 να μη βγει στη σκηνή ο Blackmore!

Dokken

GEORGE LYNCH vs DON DOKKEN: Απολύτως παραδειγματική περίπτωση για το πως η κόντρα δύο μουσικών πρόσφερε σε όλους μας εξαιρετικούς δίσκους παρά το γεγονός ότι από ένα σημείο και ύστερα οι δύο μουσικοί δεν μιλιούνταν μεταξύ τους! Κάθε reunion που ακολούθησε είχε σαν βασικό γνώμονα το δέλεαρ του χρήματος αλλά ακόμη και υπό αυτό το πρίσμα το πρώτο reunion στα μέσα της δεκαετίας του 90 μας έδωσε ένα πολύ καλό (αλλά και ένα κακό) studio album.

Dio Vivian Campbell

VIVIAN CAMPBELL vs RONNIE JAMES DIO: Η αλήθεια είναι ότι αυτή η κόντρα έλαβε δημοσιότητα μετά από αρκετά χρόνια. Τουλάχιστον σε τόσο μεγάλο βαθμό. Ο Campbell δεν συγχώρεσε ποτέ τον Ronnie για το γεγονός ότι ο τελευταίος δεν είδε ποτέ τους DIO σαν ένα κανονικό συγκρότημα αλλά σαν ένα solo εγχείρημα ενώ ο αθάνατος Ronnie και η σύζυγος του Wendy χαρακτήριζαν τον Vivian αχάριστο. Και οι δύο πλευρές «μαλάκωσαν» όταν η υγεία του Ronnie επιδεινώθηκε.

Neal Schon Steve Perry

NEAL SCHON vs STEVE PERRY: Ίσως δεν πρόκειται για κόντρα με την απόλυτη έννοια του όρου αλλά για μία πικρία και απογοήτευση κυρίως από την πλευρά του Schon για το γεγονός του πως εξελίχθηκαν τα πράγματα μετά το 1996 και το reunion των Journey. Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο Perry δεν διαχειρίστηκε καλά την όλη υπόθεση αλλά και ο Schon μέσα στην πίκρα του και την εμπορική πτώση του ονόματος των Journey εκφράστηκε στο παρελθόν κάπως απαξιωτικά για τον χαρακτήρα του Perry. Πάντως μετά την ένταξη στο Hall of Fame οι δύο πλευρές έριξαν νερό στο κρασί τους χωρίς να διαφαίνεται ωστόσο τον ορίζοντα κάποιο reunion. Μακάρι να διαψευστούμε.

David Coverdale John Sykes

JOHN SYKES vs DAVID COVERDALE: Ποτέ δεν τα πήγαν καλά αφού μιλάμε για δύο απόλυτους χαρακτήρες. Ο μεν Coverdale είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης των Whitesnake ενώ ο Sykes ήθελε να πάρει ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας που ο ίδιος –ίσως ορθώς- δικαιούνταν με τη δημιουργία του ανυπέρβλητου “1987”. Όπως και να έχει, ο ίδιος ο Coverdale έχει δηλώσει πρόσφατα ότι μπορεί να μην είναι φίλοι με τον Sykes αλλά εκτιμάει το ταλέντο και ό,τι πρόσφερε στους ‘Snake. Ο Sykes πάντως από την πλευρά του δεν είναι το ίδιο διαλλακτικός ή διπλωματικός παρά την πάροδο των ετών.