Η επίδραση της τριετούς σχεδόν περιοδείας του Στρατηγού ως Dirkschneider με τις μνημειώδεις στιγμές των Accept να συγκινούν όλους εμάς που μεγαλώσαμε μ’ αυτούς τη δεκαετία του’80, είναι παραπάνω από εμφανής στην επιστροφή του ως U.D.O..
Ακούγοντας αρκετά το “Steelfactory”, θεωρώ ότι είναι ίσως το πλησιέστερο στα έργα και τις ημέρες των Γερμανών εκείνης της εποχής, τουλάχιστον όσο αφορά τη λεγόμενη δεύτερη περίοδο του προσωπικού σχήματος του Udo, αυτή από το “Solid” κι έπειτα.
Η επιστροφή του Udo στο προσωπικό του σχήμα είναι πιστεύω κάτι παραπάνω από επιτυχημένη αφού πρόκειται για ένα εξαιρετικό album στο οποίο ο Στρατηγός έχει αφήσει κατά μέρος πειράματα του παρελθόντος και κυρίως ως προς το θέμα της παραγωγής με το τελικό αποτέλεσμα να είναι πολύ κοντά σ’ αυτό που προσωπικά ήθελα ν’ ακούσω.
Το νέο album, έχει αρκετά από τα επιμέρους στοιχεία που πάντα χρησιμοποιεί ο συγκεκριμένος μουσικός με βάση κυρίως τις κιθάρες, όπως τη Ρωσική…παροικία του album που κρύβεται στο “Blood On Fire” όπου τη θέση του solo έχει το “Kalinka”, γνωστό Ρωσικό τραγούδι γραμμένο το 1860 από τον Ivan Larionov, τις ανατολίτικες μελωδίες στο “Raise The Game” αλλά και το Maidenικό riff του “One Heart One Soul”.
Να σημειώσουμε επίσης, τη συμμετοχή του Stefan Kaufmann σε τρία κομμάτια όπως επίσης το ότι το καλύτερο κατά την άποψη μου κομμάτι του δίσκου είναι το “Pictures In My Dreams” ένα από τα δύο bonus κομμάτια και κατά συνέπεια συνιστώ την deluxe ή τη βινυλιακή έκδοση του.
Το “Steelfactory” αποτελεί μια πραγματικά δυνατή επιστροφή των U.D.O. και δεν πιστεύω ότι θα απογοητευτεί κάποιος.
