Δε νομίζω να υπήρχε άνθρωπος κάπου πίσω στο 2000, εποχή που μετά την κυκλοφορία του “Covenant” και την οριστική ρήξη με τον Michael Schenker να πίστευε ότι οι UFO όχι απλά θα συνεχίσουν να υπάρχουν σαν σχήμα αλλά θα κυκλοφορούσαν σταθερά κάθε δύο – τρία χρόνια νέα album και μάλιστα πολύ καλά στην πλειοψηφία τους. Σίγουρα κανένας δεν υπολόγιζε στον Vinnie Moore και τη φρεσκάδα που έδωσε στους Βρετανούς θρύλους, γεγονός όμως είναι ότι οι UFO έδιναν από τα τέλη κιόλας της δεκαετίας του ’80 την εικόνα των τελειωμένων rockers.
To “A Conspiracy Of Stars” αποτελεί άλλο ένα δείγμα ότι αυτό το συγκρότημα που εκπαίδευσε κάποιες γενιές στο rock and roll όχι μόνο αρνείται να πεθάνει, αλλά είναι σε θέση να γράφει ακόμα πολύ καλά κομμάτια (όπως να κάνει και πολύ καλά live) χωρίς να χάνει καθόλου από τον χαρακτήρα που διατηρεί εδώ και σαράντα χρόνια. Πρόκειται για άλλη μια εξαιρετική κυκλοφορία με κομμάτια που κάλλιστα θα μπορούσαν να θεωρηθούν κλασσικά. Τολμάω να πω ότι τα “Sugar Cane”, “The Real Deal” και “King Of The Hill” θα μπορούσαν εύκολα να συμπεριληφθούν σε ένα μελλοντικό “Best Of” album, ενώ στιγμές σαν το “Rolling Rolling” βάζουν τον ακροατή σε μια χρονο-μηχανή με προορισμό τα τέλη των 70’s.
Οι UFO ακούγονται όπως πάντα σαν UFO, έχουν κι εδώ τον απόλυτα αναγνωρίσιμο ήχο τους, υπεύθυνος του οποίου είναι ο “πολύς” Chris Tsangarides, σε μια παραγωγή βγαλμένη από τις πιο λαμπρές περιόδους των γερόλυκων του rock.
Αξίζει πραγματικά η επένδυση σ’ αυτό το album, είναι μια υψηλού επιπέδου δουλειά από κάποιους που πολλοί αποκαλούν απαξιωτικά “παππούδες”. Προσωπικά, αν οι παππούδες παίζουν καλά, δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα να ακούω παππούδες αντί να ψάχνω με το ζόρι να βρω θετικά στοιχεία σε δουλειές κάποιων…νέων και ψαγμένων καθοδηγούμενων από τη μουσική βιομηχανία…
