Τη μέρα άνοιξαν οι heavy rockers Deathcrop Valley. Με αρκετό groove και southern πινελιές, η μουσική τους ταίριαζε ιδανικά με τον ήλιο που έκαιγε εκείνη τη στιγμή. Έπαιξαν πολύ καλά και χειροκροτήθηκαν από τον λιγοστό, ακόμα, κόσμο που βρισκόταν εκεί. Συνέχεια με τους Θεσσαλονικείς Forbidden Seed οι οποίοι είχαν στη σύνθεσή τους ένα βετεράνο της ελληνικής σκηνής, τον Σάκη Καζάκη (ex-Sarissa, Redrum). Heavy metal με φωνακλάδικα φωνητικά, πολύ όρεξη και ένα τραγουδιστή που προσπαθούσε συνεχώς να ξεσηκώσει τον κόσμο. Έπαιξαν κομμάτια από το μοναδικό τους album “From Sand To Eternity”. Η συνέχεια ανήκε στους symphonic/progressive metallers Lightfold. Ξεκίνησαν πάνω που είχε αρχίσει να πέφτει ο ήλιος, κάτι που έκανε τη μουσική τους να ταιριάζει στην ατμόσφαιρα. Έχουν κυκλοφορήσει ένα album (“Time To Believe”) και βρίσκονται στη διαδικασία ηχογράφησης του επόμενου.
Η νύχτα είχε πέσει για τα καλά, η Αθήνα φαινόταν φωτισμένη στο βάθος και η συνέχεια ανήκε στους False Coda. Ένα πολύ καλό progressive metal σχήμα, το οποίο έκανε μια γεμάτη και σοβαρή εμφάνιση. Μεγάλη βελτίωση από την τελευταία φορά που τους παρακολούθησα, έπαιξαν κυρίως κομμάτια από το επερχόμενο δεύτερο album τους αλλά και από το ντεμπούτο τους “Closer To The Edge”. Περιμένω με μεγάλη περιέργεια να ακούσω τη νέα τους δουλειά όταν κυκλοφορήσει. Τη σκυτάλη πήραν οι Parthian Shot, άλλο ένα progressive σχήμα. Ο τραγουδιστής τους Παναγιώτης “Parthos” Παπαγεωργίου που οργάνωσε το event είχε τρομερή όρεξη και το συγκρότημα του φρόντισε να τον δικαιώσει με μία πολύ δυνατή εμφάνιση.
Τα διάφορα προβλήματα ήχου (τα οποία υπήρχαν σε όλα τα συγκροτήματα) δεν τους πτόησαν και αντάμειψαν τον κόσμο, ο οποίος είχε γεμίσει ένα μεγάλο μέρος του χώρου και στο τέλος τους καταχειροκρότησε. Και από εκεί που ακούσαμε τρία prog συγκροτήματα, φτάσαμε στο groovy heavy/thrash metal των Null’o’zero που ακολούθησαν και έδωσαν μία πολύ καλή παράσταση. Έπαιξαν κομμάτια από το ντεμπούτο τους “The Enemy Within” και μία απρόσμενη διασκευή στο “Wasted Years”, η οποία ήταν και η μόνη που ακούσαμε εκείνο το βράδυ.
Η ώρα είχε περάσει αρκετά, πολύς κόσμος επέλεξε να φύγει νωρίτερα αλλά όταν παίζουν οι Need δεν γίνεται να μην κάτσεις να τους δεις. Ένα από τα κορυφαία ελληνικά συγκροτήματα, ήταν για μία ακόμα φορά συγκλονιστικοί. Την παράσταση έκλεψαν φυσικά ο Ravaya στην κιθάρα με τις κλασικές γκριμάτσες του και ο Γιάννης πίσω από το μικρόφωνο, ο οποίος έδινε τα ρέστα του σε κάθε κομμάτι. Έπαιξαν κομμάτια από όλη τη δισκογραφία τους, ένα μάλιστα το αφιέρωσαν σε ένα φίλο τους που ήρθε από την Αμερική(!) για να τους δει, συν ένα καινούριο το οποίο με άφησε με πολλές ελπίδες για το τι θα ακούσουμε από αυτούς στις αρχές του 2017 όταν και θα κυκλοφορήσει η νέα τους δισκογραφική δουλειά. Τρομερά τραγούδια, άψογη τεχνική από όλα τα μέλη, καμία λάθος νότα, κανένα αδύναμο σημείο. Μία φοβερή εμφάνιση που δικαίωσε στο έπακρο όσους μείναμε μέχρι τη 1:15 όταν και τελείωσαν το set τους.
Need setlist: Lifeknot, Entheogen, Divine Drift, Stroll Of Choice, Lie Before You Sleep, Mother Madness, Orvam
Εν κατακλείδι, μία πολύ καλή πρώτη απόπειρα για το UTQ. Παρά το δύσκολο της εποχής, ήρθε αρκετός κόσμος και στο τέλος μας ανακοίνωσαν ότι πήραν την έγκριση από τον Αντιδήμαρχο Γαλατσίου για να το επαναλάβουν και του χρόνου. Με κάποιες απαραίτητες βελτιώσεις (καλύτερο ήχο, πιο οργανωμένο merchandise, πιο λογική ώρα λήξης) μπορεί να γίνει ένας ακόμα θεσμός στην underground metal σκηνή της χώρας μας. Μακάρι να γίνει, καθώς τέτοιες διοργανώσεις τις χρειαζόμαστε. Διοργανώσεις που δε στοχεύουν στο τι λεφτά θα βγάλουν, αλλά στο να φτιάξουν ένα event που ο κόσμος θα το χαρεί, θα το θυμάται και θα θελήσει να ξαναπάει. Τέλος, να σημειώσω ότι για μία ακόμα φορά διδάξαμε πολιτισμό αφού αφήσαμε το θεατράκι γεμάτο με γόπες, κουτιά μπύρας και ό,τι άλλο σκουπίδι είχαμε πάνω μας και θέλαμε να το ξεφορτωθούμε. Εύγε!
Γιώργος Τερζάκης
Φωτογραφίες από τα sites των συγκροτημάτων στο Facebook.
