Περίπτωση συγκροτήματος που γνωρίζω ονομαστικά για χρόνια αλλά ποτέ δεν είχα ασχοληθεί με τη μουσική τους, επεισόδιο 327. Εντάξει, είχα δει πριν αρκετό καιρό κάποια video clips αλλά για να μην έδωσα παραπάνω σημασία, πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Και όμως, η καναδική μπάντα έρχεται να μου αλλάξει ριζικά άποψη με το πέμπτο full-length album της “Abyss”.
Σε αυτό το δίσκο παρατηρείται μια εξέλιξη που ξεκίνησε από το “Apex” του 2017, απ’ όσο διαβάζω δηλαδή και από τα λίγα που άκουσα. Φαίνεται έτσι κι αλλιώς από τα εξώφυλλα τα οποία δεν είναι όπως τα εντελώς κοινότυπα των πρώτων κυκλοφοριών. Η μπάντα έτσι κι αλλιώς έχει σαν βάση της το power metal, ένα είδος το οποίο εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι υπερβολικά στάσιμο, επαναλαμβανόμενο και αδιάφορο. Ακόμα και για πολλούς οπαδούς του.
Οι Unleash The Archers ευτυχώς το πάνε ένα βήμα παραπέρα καθώς διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Το “Abyss” μπορεί να διαρκεί σχεδόν μία ώρα (παρά τρία λεπτά) αλλά τα δέκα κομμάτια του σου κρατάνε εύκολα το ενδιαφέρον και πιστεύω ότι απευθύνεται σε οπαδούς του metal ήχου γενικά και όχι μόνο του power.
Το “Waking Dream” λειτουργεί σαν εισαγωγικό πριν το ομώνυμο “Abyss” που είναι μεν ένα κλασικό power τραγούδι στη δομή του αλλά τα φοβερά riffs που έχει, τα synths στο υπόβαθρο και τα επικά/ατμοσφαιρικά σημεία το καθιστούν απολαυστικό, ακόμα και για τα εφτά λεπτά που κρατάει. Το “Through Stars” αντιθέτως έχει μια rock δομή στην οποία κάνουν εντύπωση τα έξυπνα τοποθετημένα ηλεκτρονικά samples που σε πάνε αρκετά χρόνια πίσω, στα 80s. Συνεχίζοντας να εκπλήσσουν, το “Legacy” ξεκινάει με μία ενδιαφέρουσα ατμοσφαιρική post-black metal (!) προσέγγιση.
Τα “Return To Me”, “Soulbound” και “The Wind That Shapes The Land” έχουν επιρροές από μελωδικό/επικό death metal, στα οποία ακούγονται και ακραία φωνητικά. Υπάρχει φυσικά και το κλασικό power metal ύφος με αρκετά πλήκτρα στο “Faster Than Light”. Λίγο πριν το τέλος, το “Carry The Flame” είναι ένα υπέροχο mid-tempo μελωδικό heavy metal τραγούδι. Το κλείσιμο με το “Afterlife” συνεχίζει την ποικιλία ήχων και επιρροών με τα επικά, συμφωνικά και death στοιχεία του.
Όσο για τους συλλέκτες/οπαδούς, στην περιορισμένη έκδοση του διπλού CD θα βρουν το “Abyss” σε μία instrumental synthwave έκδοση (με τίτλο “Abysswave”), το “Soulbound” σε μία ημι-ακουστική goth/folk έκδοση (με τίτλο “Soulcoustic”) καθώς και όλο το album σε instrumental μορφή. Άλλη μια απόδειξη του πόσο μονοδιάστατοι δεν είναι, ακόμα και σε δικά τους κομμάτια.
Πριν κλείσω, δε γίνεται να μην αναφερθώ στην εξαιρετική Brittney Slayes που δίνει καταπληκτικές ερμηνείες και φυσικά στο συνολικό ηχητικό αποτέλεσμα που έχει την υπογραφή του πολυπράγμονα Jacob Hansen. Το “Abyss” είναι ένας ολοκληρωμένος heavy metal δίσκος. Όσοι αγνοούσατε αυτή τη μπάντα μέχρι τώρα, καιρός να της δώσετε μια ευκαιρία. Το αξίζουν.
