EternalChampion06
Air Raid και Lizzies έπεσαν θύμα της ώρας και δυστυχώς δεν προλάβαμε να τους παρακολουθήσουμε. Παρόλες τις δικαιολογίες και την υπεράνθρωπη προσπάθεια για κοπάνα από τη δουλειά και αποφυγή του μποτιλιαρίσματος έφτασα στον Gagarin μόλις οι Lizzies έλεγαν το… «ευχαριστούμε πολύ». Ξενέρωμα! Ελπίζω να φιλοτιμηθεί κάποιος να κάνει την κίνηση και να φέρει το γκρουπ μόνο του, αφού από ότι έμαθα η απόδοσή του ήταν πολύ καλή.

Lizzies

Airged L’ Amh

Η μοναδική ελληνική παρουσία της ημέρας, αλλά και του φεστιβάλ ήταν αυτό το συγκρότημα που πρόσφατα επαναδραστηριοποιήθηκε προς τέρψιν των οπαδών του, αλλά και όλων των φίλων της εγχώριας metal σκηνής. Με τη δίψα και το πάθος που σου προκαλεί η προσμονή μετά από τόση μεγάλη απουσία η πεντάδα ανέβηκε στη σκηνή με μάτι που γυάλιζε. Σπουδαία και συγκινητική η στιγμή όταν οι παλαιότεροι Γιάννης Τσιμάς και Γιώργος Σοφικίτης ανέβηκαν για να παίξουν το “Silver Arm”. Πολύ καλή εμφάνιση καλώς ήρθατε και πάλι παιδιά!

Endomain, Ragnarok, Two Ravens, Face Of The Kings, Death On Stamford Bridge, The Silver Arm, The Hunter’s Path

AirgedLahm02

Majestic Ryté

Στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ευρώπη οι Νέουρκέζοι Majestic Ryté άφησαν καλές εντυπώσεις και σίγουρα για το έτσι κι αλλιώς ψαγμένο κοινό του φεστιβάλ θα ήταν ένα μεγάλο δώρο να τους δουν ζωντανά. Έχοντας κυκλοφορήσει μόνο ένα EP το 1988 το οποίο είναι ανάρπαστο για τους συλλέκτες, σίγουρα ήταν πολλοί αυτοί που περίμεναν να τους δουν. Ο τραγουδιστής Greg Tsaknakis που όπως είπε είχε ζήσει στην Ελλάδα στα ‘80s ήταν πολύ καλός με μια φωνάρα γεμάτη δύναμη, πάθος και συναίσθημα. Εξαιρετικός και ο κινητικός κιθαρίστας Nick Trotti με τη λευκή Stratocaster. Αμήχανη στιγμή όταν ο τραγουδιστής έκανε παρατήρηση σε κοπέλα που βρισκόταν πρώτη σειρά κάγκελο και αντί να παρακολουθεί το live είχε ανοιχτό κινητό και ποιος ξέρει τι χάζευε. Έλεος!

Dark Stalker, Survivor, Strawman, Guardian, Arrival, Eternal Paradise, Promise Of Power, Hadrian’s Path, A Breed Apart

MajesticRyte04

Iron Angel

Συνέχεια με τους Τεύτονες Iron Angel να δίνουν μια ένεση αδρεναλίνης στο κοινό με την ενέργεια και το πορωτικό metal τους. Τα τραγούδια τους μπορεί να μην βρίθουν πρωτοτυπίας είναι όμως ό,τι πρέπει για live. Η σκηνική παρουσία τους πρέπει να διδάσκεται καθώς δεν άφησαν δευτερόλεπτο να πάει χαμένο με τον μπασίστα Didy Mackel να παίζει με όλους τους πιθανούς τρόπους και τον τραγουδιστή Dirk Schröder να κάνει συνεχώς γκριμάτσες, χαβαλέ με τους άλλους πάνω στη σκηνή, να λούζεται με ένα μπουκάλι νερό και να κατεβαίνει να τραγουδήσει ανάμεσα στον κόσμο που βρισκόταν σε ντελίριο ενθουσιασμού.
Metal Storm, Sinner 666, Ministry Of Metal, Legions Of Evil, The Metallian, Fight For Your Life, Heavy Metal Soldiers, Blood & Leather, Hellhound, Black Mass, Writing’s On The Wall, Stronger Than Steel, Rush Of Power

IronAngel04

Eternal Champion

Οι Eternal Champion βρήκαν το κοινό γκαζωμένο από τους Iron Angel και δεν το λυπήθηκαν καθόλου με τον εμβληματικό τραγουδιστή Jason Tarpey να κλέβει την παράσταση. Εντυπωσιακός τόσο χάρη στην παρουσία τους όσο και στις κινήσεις του, την ίδια στιγμή που οι υπόλοιποι του γκρουπ στέκονταν στις θέσεις τους.  Οι Αμερικανοί ήταν πάρα πολύ καλοί και είχαν πολλούς οπαδούς από κάτω. Φυσικά, highlight της εμφάνισής τους ήταν το σπαθί που έβγαλε ο Tarpey, όπως και η αφιέρωση του “Sing A Last Song For Valdese” στον αδικοχαμένο Mark Shelton των Manilla Road. Άξια αναφοράς και η διασκευή στους Mystic Force. Αυτό που κρατάω είναι πως χωρίς να έχω ασχοληθεί και τόσο μαζί τους με κέρδισαν και με προκάλεσαν να τους ψάξω περισσότερο.

Retaliator, The Armor Of Ire, Last King Of Pictdom, Invoker, Awakened By The Dawn (Mystic Force), The Cold Sword, Sing a Last Song of Valdese, I Am The Hammer, The Veils Of Negative Existence

EternalChampion07

Γιάννης Δόλας

Armored Saint

19 χρόνια αναμονής ήταν πάρα πολλά από την τελευταία φορά που οι Armored Saint είχαν αλώσει τα πάντα στο πέρασμά τους επί ελληνικού εδάφους. Κι όμως τα 30 περίπου λεπτά που μεσολάβησαν από την τελευταία νότα των Eternal Champion και το intro της συναυλίας των Saint μου φάνηκε αιώνας ολόκληρος! Τόσο μεγάλη προσμονή είχα για αυτή τη συναυλία αλλά ταυτόχρονα γνώριζα εξ αρχής ότι αποκλείεται να απογοητευόμουν ούτε κατ’ ελάχιστο. Όπερ και εγένετο! Και για να ακριβολογούμε αυτό που ακολούθησε το επόμενο 90λεπτο ήταν απερίγραπτο και μονάχα αυτοί που βρέθηκαν εκείνο το βράδυ στο Gagarin μπόρεσαν να νιώσουν τη δυναμική αυτού του συγκροτήματος. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα live που έχουν γίνει στη χώρα μας. Σε περίπτωση που το προσπεράσατε…επαναλαμβάνω: από τα καλύτερα EVER live που έχουν γίνει στη χώρα μας!

ArmoredSaint08

Η εμφάνιση των Armored Saint ήταν εξωπραγματική. Από το πρώτο λεπτό και το μπάσιμο με “Win Hands Down” και “March of the Saint” τρία πράγματα ήταν αμέσως οφθαλμοφανέστατα: α) Η απίστευτη ενέργεια και όρεξη της μπάντας, β) ο πανζουρλισμός του κόσμου που τραγουδούσε κάθε νότα, γ) η επιβλητική παρουσία του John Bush. Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους και πιο συμπαθείς frontmen στο heavy metal με μία αναλλοίωτη φωνή εδώ και 36 χρόνια! Ειλικρινά, η απόδοσή του ξεπέρασε κάθε προσδοκία και η επαφή του με το κοινό ήταν σεμιναριακή. Ο άνθρωπος ανέβηκε ψηλά πάνω στα ηχεία του Gagarin, βούτηξε μέσα στον κόσμο και τραγούδησε ανάμεσα μας, αστειεύτηκε με τον Joey Vera (άλλη μία συγκλονιστική εμφάνιση και από αυτόν), δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να πηγαινοέρχεται στη σκηνή και όλα αυτά χωρίς να χάσει τίποτα από τη ζωντάνια και τη δυναμική της φωνής του…απίστευτα πράγματα!

ArmoredSaint13

Το set list κάλυψε όλο το back catalogue του συγκροτήματος. Αυτονόητα ο χαμός που έγινε στα “Reign of Fire”, “Can U Deliver”, “Mad House”, “March of the Saint”, “Aftermath” ήταν κάτι που αναμενόταν αλλά μου άρεσε που είδα τον κόσμο να στηρίζει και τα πιο καινούργια τραγούδια από τους δύο τελευταίους δίσκους. Επιτρέψτε μου μία ειδική αναφορά στο “Left Hook From Right Field” που είναι το πιο αγαπημένο μου τραγούδι της ύστερης περιόδου των Saint. Σε αυτό βούτηξε στο κοινό ο Bush και κάπου εδώ χάθηκε και η φωνή μου!

ArmoredSaint03

Το τέλος βρήκε τους πάντες περιχαρείς και συνάμα με ένα…ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα πρόσωπά μας. Είχαμε ξεχάσει τι είχε προηγηθεί εκείνη την ημέρα και αυτό που ζήσαμε μακάρι να το βιώνουμε σε κάθε συναυλία που βλέπουμε. Οι Armored Saint έδειξαν πως πρέπει μία μπάντα να στέκεται πάνω στο σανίδι και ο κόσμος έστω για 90 λεπτά ξέχασε όλα τα προβλήματα της δύσκολης καθημερινότητας. Κράτησε όμως για πάντα την ανάμνηση μιας…διαστημικής εμφάνισης από μία πολύ σπουδαία μπάντα!

Wind Hands Down, March of the Saint, Long Before I Die, Raising Fear, That Was Then, Way Back When, Last Train Home, After Me, The Flood, Book of Blood, Symbol of Salvation, Mess, Aftermath, Left Hook From Right Field, Reign of Fire  Can U Deliver/Mad House

Σάκης Νίκας

{tcg_youtube|view=moe87J49GcQ}

{gallery}LiveReports/2019/UpTheHammersXIV}{/gallery}}