Καιρό είχαμε να δούμε και να ακούσουμε tribute άλμπουμ… πάλι καλά μπορεί να πουν μερικοί, μετά την παρωδία του «είδους» στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές των ‘00s και την πανταχού παρούσα ανάμειξη του Bob Kulick.
 
Εδώ, τα πράγματα είναι διαφορετικά, από την άποψη ότι δεν έχουμε ένα βασικό σχήμα που παίζει τα κομμάτια, αλλά ηχογραφήσεις διαφορετικών συγκροτημάτων και μάλιστα μερικών ηχηρών ονομάτων στον χώρο του rock και του metal. Το αποτέλεσμα είναι… ανάμεικτο! Υπάρχουν μερικές εξαιρετικές εκτελέσεις όπως αυτή των Nickelback στο “Legs” και αυτή των Daughtry στα “Waitin’ for the Bus / Jesus Just Left Chicago”, οι τυπικές βλέπε Loaded στο “Caught Me Under Pressure”, οι αποτυχημένες όπως αυτή των Filter στο “Gimme All Your Lovin’” και η απαράδεκτη, δηλαδή το “Rough Boy” από τον rapper Wyclef Jean.

Η αναλογία στο «προσπάθεια για κάτι διαφορετικό» με το απλά «παίζω το κομμάτι» είναι ικανοποιητική και ενδιαφέρουσα. Για παράδειγμα κανείς δεν θα μπορούσε ίσως να φανταστεί τη συμμετοχή των Coheed & Cambria σε ένα τέτοιο tribute, των Mastodon και την ιστορική κατά κάποιον τρόπο συνεργασία του Steven Tyler με το rhythm section των Fleetwood Mac (Mick Fleetwood, John McVie) σαν M.O.B. για τη διασκευή στο “Sharp Dressed Man”.

Με λίγα λόγια εδώ έχουμε ένα tribute που περιέχει απ’ όλα και θα το χαρακτήριζα από τα καλά του είδους που αξίζει να έχει κανείς. Επίσης, τέτοιου είδους προσπάθειες ίσως κατορθώσουν να επανορθώσουν για την τραγική κατάσταση του «κάνε κι εσύ ένα tribute μπορείς» των προηγούμενων δεκαετιών…