Σχεδόν πέντε χρόνια συμπληρώθηκαν από την κυκλοφορία του “The Black Light Bacchnalia” και πολλοί ήταν εκείνοι που περίμεναν με αυξημένη ανυπομονησία τη νέα δουλειά του David DeFeis αφού η αλήθεια είναι ότι οι τρεις (τουλάχιστον) τελευταίοι δίσκοι των Virgin Steele δεν έπιασαν τα γνωστά ποιοτικά standards των Αμερικανών. Προσωπικά, δεν έχω απογοητευτεί από κανένα album των Virgin Steele αλλά κάθε σύγκριση με το παρελθόν είναι πραγματικά άνιση.
Είχα διαβάσει από πολλούς fans σε διάφορα sites ότι περίμεναν μία επιστροφή των Virgin Steele στον παλιό ήχο των “Marriage…” ή ακόμη και του “Noble Savage”. Και πραγματικά αναρωτιόμουν πως είναι δυνατόν να το πιστεύουν αυτό όταν διαβάζουν ένα τίτλο που παραπέμπει κατευθείαν στις δύο προηγούμενες δουλειές των Αμερικανών! Και πράγματι το “Nocturnes Of Hellfire & Damnation” έχει μουσικά πολλά κοινά με το “Visions of Eden” (κυρίως) και με το “The Black Light Bacchanalia”. Αν και δεν είναι ένα concept album με την πλήρη έννοια του όρου εντούτοις υπάρχει μία περιρρέουσα σκοτεινή ατμόσφαιρα και στιχουργικά ο DeFeis καταπιάνεται με το ζήτημα των διαπροσωπικών σχέσεων και πως οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το θέμα της πίστεως με τους Θεούς.
Μουσικά τώρα, αμέσως καταλαβαίνεις ότι ακούς ένα Virgin Steele album (ύστερης περιόδου) με κάποιες blues rock εξάρσεις (σαν και αυτές που υπήρχαν στα bonus tracks των πρόσφατων επανεκδόσεων του “Invictus” και του “Life Among The Ruins”). Ο DeFeis το παρακάνει λίγο με τις γνωστές, ψηλές κραυγές του αλλά σε γενικές γραμμές δεν θα λέγαμε ότι θα ικανοποιήσει τους πάντες με το νέο album. Σκεφτείτε, μάλιστα, ότι η καλύτερη στιγμή στο δίσκο είναι το “Black Sun – Black Mass” που είναι ουσιαστικά μία διασκευή του DeFeis στον…εαυτό του από τις μέρες των Exorcist πίσω στο 1986!
Πιστεύω ότι το “Nocturnes Of Hellfire & Damnation” απευθύνεται στους πολύ φανατικούς οπαδούς των Virgin Steele ενώ δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι σχεδόν συνειδητά ο DeFeis έχει περιορίσει σημαντικά το ακροατήριό του τα τελευταία 10 τουλάχιστον χρόνια.
Highlight: Ο δίσκος ανοίγει με το “Lucifer’s Hammer”…όχι, δεν είναι διασκευή του γνωστού κομματιού των Warlord.
