Οι Voidnaut είναι μία νέα πρόταση στο Ελληνικό Metal σύμπαν. Η μπάντα δημιουργήθηκε από πεπειραμένους μουσικούς με βαριά βιογραφικά. Ενδεικτικά αναφέρω τον Steve Benardo στα φωνητικά (Airged L’amh, Double Square κ.α.), τον Κώστα Αλεξάκη στα τύμπανα (Acid Death) και τον Κώστα Τασάκο στο μπάσο (Double Square, Verdict Denied). Την τετράδα έρχεται να συμπληρώσει ο κιθαρίστας Κώστας Κρίκος (The Silent Rage) ο οποίος συγκέντρωσε αυτή την ομάδα το 2015. Μπορεί το όνομα του γκρουπ να παραπέμπει σε Stoner rock καταστάσεις (έχασα στοίχημα με τον εαυτό μου σχετικά με την ηχητική κατεύθυνση) αλλά στο Nadir οι Voidnaut εξερευνούν τον νεότερο εξ Αμερικής ορμώμενο metal ήχο και έχουν ξεκάθαρα σαν πυξίδα τους μπάντες όπως Tremonti, Disturbed, Killswitch Engage, Adrenaline Mob και άλλους πρωταγωνιστές του ήχου.
Η προσέγγιση τους δείχνει πως έχουν εντρυφήσει σε όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν αυτό το είδος. Στιβαρές γκρούβες που στέλνουν τις σωστές δονήσεις και σε συνεπαίρνουν με το ρυθμό τους, λιτά και στοχευμένα leads και φωνητικά που περνάνε με επιτυχία και άνεση όλα τα στάδια ανάμεσα στα growls και τις μελωδικές πολυφωνίες.
Το σημείο που με δυσκολεύει στην ετυμηγορία είναι η παραγωγή. Θεωρώ πως οι ρυθμικές κιθάρες έπρεπε να είναι κατά τι πιο αιχμηρές για το είδος που υπηρετούν. Παρόμοια η αίσθηση μου και για τα πιατίνια που σε αυτό τον ήχο παίζουν κομβικό ρόλο. Υπάρχουν στιγμές που αυτά τα στοιχεία μου δίνουν μία θολή αίσθηση ενώ θα έπρεπε να χαρίζουν μία επιπλέον ώθηση. Οι χαμηλές συχνότητες πάντως είναι σαφώς πιο ικανοποιητικές στη μίξη όπως και τα φωνητικά του Steve ο οποίος πλέον τραγουδάει σε πολύ διαφορετικό στυλ από το υψίσυχνο με το οποίο μας συστήθηκε πριν 20 και πλέον χρόνια, σίγουρα πιο κοντά στη δουλειά του με τους Valet Parn.
Το Nadir είναι σίγουρα ένα κολλητικό άλμπουμ και αυτό οφείλεται στην πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στο songwriting. Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνετε στη μία ακρόαση, είναι απλά αδύνατον. Χαίρομαι που βρέθηκε στη χώρα μας τόσο άξιος εκπρόσωπος αυτού του δημοφιλούς ιδιώματος. Τα εύσημα και στο Γιάννη Νάκο της Remedy Art Design (Evergrey, Morbid Angel κ.α.) για το ταιριαστό εξώφυλλο.
