Αν ποντάρατε σε γκέλα από τους Δανούς πηγαίντε κατευθείαν στον κουβά, έτσι για να δανειστούμε και την ποδοσφαιρική-στοιχιματζίδικη ορολογία! Οι Volbeat «γράφουν» το έξι στα έξι με άλλη μια δισκάρα.
Ακόμα καλύτερο από το προηγούμενο γιατί έχει μεγαλύτερη ομοιογένεια, είναι βέβαια πάντα πιστό στο ύφος του συγκροτήματος, λίγο πιο country και πιο rockabilly σε κάποια σημεία, αλλά πάντα metal, μελωδικό, πιασάρικο, ενώ έχει και καναδυο καινούρια στοιχεία που δεν έχουμε ξανακούσει.
Στις guest συμμετοχές έχουμε τον Καναδό rocker Danko Jones στο “Black Rose” και τον Johan Olsen (είχε ξαναεμφανιστεί σαν guest στο “The Garden’s Tale” από το άλμπουμ “Rock The Rebel/Metal The Devil” του 2007) στο “For Evigt”, δυο από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. Φυσικά, το γνωστό «κόλλημα» του γκρουπ με σκοτεινές ιστορικές φυσιογνωμίες συνεχίζεται με την Marie Laveau, τη διάσημη voodoo μάγισσα της Ν.Ορλεάνης και την “Mary Jane Kelly”, το τελευταίο θύμα του Τζακ του Αντεροβγάλτη.
Κάτι καινούριο είναι η διασκευή στο “Battleship Chains” των Woods, που μένει πιο πιστό την εκτέλεση των Georgia Satelites που το έκαναν πολύ γνωστό το 1986, αλλά και η άλλη διασκευή στο “Rebound” των Teenage Bottlerocker που το φέρνουν στα μέτρα τους.
Πολύ καλά και χαρακτηριστικά των Δανών είναι το “Goodbye Forever” –ένα από τα καλύτερα που έχουν γράψει ποτέ- με την ακουστική κιθάρα στην αρχή, το ανατριχιαστικό riff, τα στρατιωτικά τύμπανα και την χορωδία, το “You Will Know” και το πιο heavy “Loa’s Crossroads”. Γενικά, δεν νομίζω ότι θα βρείτε δευτερόλεπτο που να υστερεί σε ένα τόσο καλοδουλεμένο και καλοζυγισμένο, σαν το κροσέ του τύπο στο εξώφυλλο, άλμπουμ. Μοναδικό παράπονο ότι τα bonus τραγούδια στις σπέσιαλ εκδόσεις δεν είναι παρά μίξεις των αυθεντικών “For Evigt” (μετονομαζόμενο ως “The Bliss”) και “Black Rose” και μια live εκτέλεση του “The Devil’s Bleeding Crown”, αλλά σίγουρα αυτό δεν είναι κάτι που χαλάει την άψογη εντύπωση που σου δημιουργεί αυτό το σπουδαίο άλμπουμ από την πρώτη κιόλας ακρόαση.
