Είμαι λίγο “παλιάς κοπής” σε κάποια πράγματα. Δε μου πολυαρέσει ν’ αγγίζω αριστουργήματα. Σε όλα τα μουσεία ας πούμε, τα πολύ μεγάλα έργα βρίσκονται σε απόσταση από το κοινό και καλυμένα από τζάμι ή κάτι άλλο, ώστε να μην έχει πρόσβαση κάποιος που να μπορεί να τους κάνει ζημιά. Είναι εκτεθειμένα μόνο για τα τα θαυμάζουμε όπως τους αξίζει.
Τι γίνεται όμως όταν το λόγο για τα αριστουργήματα έχει ο δημιουργός και μόνο; Πολύ απλά, δικά του είναι, έχει τα δικαιώματα (όχι πάντα αλλά συνήθως τα έχει), άρα τα κάνει ό,τι γουστάρει!
Περίπτωση W.A.S.P. (Blackie δηλαδή,για να ξέρουμε και τι λέμε) και “The Crimson Idol” δηλαδή.
Καλό το παραμύθι, αλλά δεν έχει δράκο κύριε Blackie. Ξέρεις τι κάνει όποιος δε μπορεί πλέον να γράψει μουσική της προκοπής για πάνω από είκοσι χρόνια; Αναμασάει το back catalogue του κύριε Blackie και του βγάζει την Παναγία ανάποδα! Ό, τι ακριβώς έχεις κάνει εσύ με το αριστουργηματικό “The Crimson Idol” που είχες την ευλογημένη έμπνευση να γράψεις το 1992. Το γιατί δεν έβαλες τα έξι κομμάτια που ακούμε τώρα στο “Reidolized” είναι πρόβλημα σου. Κι εδώ που τα λέμε,ποιά κομμάτια; Το “Miss You”, εκπληκτικό όντως κομμάτι, το ακούσαμε στο “Golgotha” τρία χρόνια πριν σε λίγο διαφορετική εκτέλεση και…τώρα που κοιτάζω το c.d. του “Golgotha”…δε βλέπω κάπου στα credits να αναφέρεται ότι είναι out take του “The Crimson Idol”. Όσο για τα υπόλοιπα, είναι μετριότητες που μοιάζουν,άλλα ως εμβόλιμα μεταξύ άλλων κομματιών και άλλα με ίδια θέματα με αυτά που μπήκαν τότε στο album. Άρα, άνθρακες ο θησαυρός σ’ αυτόν τον τομέα.
Έχεις επίσης επανηχογραφήσει το αριστούργημα σου (ναι, δικό σου είναι) χωρίς να υπάρχει λόγος ακυρώνοντας τους μουσικούς που το πρωτοέγραψαν. Ανεπίτρεπτο κύριε Blackie! Άλλαξες μικρό μέρος των δικών σου φωνητικών από την original ηχογράφηση, καταλαβαίνουν και οι..κουφοί το γιατί! Ανεπίτρεπτο κι αυτό κύριε Blackie!
Να πούμε και δυο λόγια για το DVD που συνοδεύει αμφότερες τις εκδόσεις βινυλίου και c,d,, αυτό αφορά την ιστορία του Jonathan που όλοι γνωρίζουμε, τα δε γυρίσματα είναι μεγάλο μέρος αυτών που παρουσίασαν τότε οι W.A.S.P. σαν video clip και αργότερα στην “Crimson Idol Tour” το 2012. Αξιοπρεπή μεν, τίποτε καινούργιο δε, ενώ οι περισσότερες σκηνές επαναλαμβάνονται συνεχώς κατά τη διάρκεια του πενηντάλεπτου της διάρκειας της ταινίας. Θα ήταν πολύ πιο τίμιο,να κυκλοφορήσει ένα DVD με την ταινία, συνοδευόμενη από την αρχική ηχογράφηση και με κάποιο extra υλικό εκείνης της εποχής, αντί γι αυτό εδώ το εντελώς ακατανόητο πακέτο.
Λίγο σεβασμό στην ιστορία σου και στον εαυτό σου ρε Blackie! Έχεις χάσει τη μπάλα εδώ και καιρό…
