Όλα έδειχναν ελπιδοφόρα για τον Pete Willis στα τέλη της δεκαετίας του 70. Το μέλλον ανοιγόταν λαμπρό μπροστά του αφού οι Def Leppard, το συγκρότημα που είχε δημιουργήσει με τους Rick Savage & Joe Elliott, είχαν υπογράψει συμβόλαιο με την Phonogram/Vertigo και ο δρόμος ήταν ανοιχτός για την κορυφή. Το πρώτο album “On Through The Night” και η περιοδεία που ακολούθησε με τους AC/DC και τον Pat Travers έθεσαν τις βάσεις και η συνέχεια με το “High N’ Dry” ανέβασε ακόμη ένα σκαλοπάτι τους Leps.
Ωστόσο, κάπου εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα με τον Willis και για να ακριβολογούμε το πρόβλημα ήταν ένα και το όνομά του ήταν: αλκοόλ! Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ από τον Willis επηρέαζε την απόδοσή του στο studio και στη σκηνή ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τα υπόλοιπα μέλη των Def Leppard τον είχαν προειδοποιήσει. Οι λόγοι για την υπερβολική κατανάλωση ποτού ήταν πολλοί αλλά αν θα έπρεπε να υπογραμμίσουμε τη βασική αιτία αυτή θα ήταν η ανασφάλεια του Willis με το ύψος του (ήταν πολύ κοντός) αλλά και η διαχείριση της επιτυχίας που ήλθε σχετικά νωρίς για τους Leppard.
Ανήμερα του τελικού του Μουντιάλ του 1982, ο Willis απολύθηκε (με τη σύμφωνη γνώμη του παραγωγού Mutt Lange). Ήταν μία δύσκολη απόφαση αφού ο Willis υπήρξε ιδρυτικό μέλος και βασικός συνθέτης του συγκροτήματος. Ακόμη και το μνημειώδες “Pyromania” φέρει τη σφραγίδα του στη σύνθεση και στις ρυθμικές κιθάρες.
Έκτοτε, ο Willis το πάλεψε με δύο ακόμη συγκροτήματα, τους Gogmagog και τους Roadhouse αλλά δυστυχώς η επιτυχία δεν ήρθε ποτέ. Αποσύρθηκε οριστικά από τη μουσική και την τελευταία φορά που μάθαμε νέα του ήταν το 2002 όταν είχε ανοίξει ένα μεσιτικό γραφείο με τη γυναίκα του στο Sheffield.
Trivia: Τον Φεβρούαριο του 2003, ο Willis συνάντησε τους Elliott & Savage για πρώτη φορά ύστερα από 21 χρόνια. Ήταν στο Hallam FM Arena του Sheffield.
Highlight: Αν θα έπρεπε να σημειώσουμε ένα και μόνο κομμάτι που να χαρακτηρίζει το στυλ του Willis, αυτό θα ήταν το “Let It Go” μέσα από το “High N’ Dry”. Για τους fans των trivia, ο αρχικός τίτλος του κομματιού ήταν “When The Rain Falls”.
Σάκης Νίκας
