Η Ελλάδα ποτέ δεν υπήρξε η πιο παραγωγική χώρα όσον αφορά την κυκλοφορία hard rock albums. Ακόμη όμως και στα «πέτρινα» χρόνια της δεκαετίας του 80, τότε που για να βγάλεις ένα δίσκο ισοδυναμούσε με εγχείρημα αντίστοιχο της κατάκτησης του Champions League από τον Λεβαδειακό, βγήκαν μερικά από τα σπουδαιότερα διαμάντια της μελωδικής rock σκηνής. Douglas, Raw Silk και Νοκ Άουτ είναι τρία από τα πιο γνωστά συγκροτήματα, οι δίσκοι των οποίων θεωρούνται σήμερα κλασικοί και εξαιρετικά δυσεύρετοι για το αγοραστικό κοινό που συνεχίζει να τους ανακαλύπτει με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

Οι Νοκ Άουτ ήταν μία ιδιαίτερη περίπτωση αφού πάντρεψαν το FM rock της εποχής με ελληνικό στίχο καθιστώντας μεν προσιτά τα τραγούδια τους σε μία μεγαλύτερη NokAout04μερίδα ακροατών,  προκαλώντας όμως και έναν ευνόητο πονοκέφαλο στον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων της δισκογραφικής τους εταιρείας όταν προσπαθούσε να βρει τρόπους marketing του δίσκου. Γιατί, κακά τα ψέματα, όσο και αν δεν μας αρέσουν οι ταμπέλες, είναι απαραίτητες. Τι ήταν τελικά οι Νοκ Άουτ…; Rock, Pop, Hard Rock…; Είναι μία μόνιμη απορία πολλών ατόμων όταν ακούνε για πρώτη φορά το ομώνυμο βινύλιο των Νοκ Άουτ. Στα δικά μου αυτιά ήταν πάντα ένα μελωδικό, ραδιοφωνικό rock απόλυτα προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις του ελληνικού αγοραστικού κοινού.
Που χάθηκαν όμως οι Νοκ Άουτ; Μετά την κυκλοφορία του δίσκου το 1990 και με ένα απολύτως θετικό feedback από την αγορά, η μπάντα εξαφανίστηκε εντελώς ξαφνικά από το προσκήνιο. Και το περίεργο της όλης υπόθεσης είναι ότι το video-clip για το κομμάτι τους “Ψέμα Στο Ψέμα” παιζόταν κατά κόρον από τα κανάλια ενώ και άλλα τραγούδια από το δίσκο ακούγονταν στους κατά τόπους ραδιοφωνικούς σταθμούς (δεν θα ξεχάσω ένα ταξίδι στη Μάνη με το ΚΤΕΛ και ο οδηγός να έχει βάλει έναν τοπικό σταθμό κάπου κοντά στην Τρίπολη ο οποίος έπαιζε το “Τι ζητάς”)! Η αλήθεια είναι πως ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε με το χέρι του ο κιθαρίστας και ιδρυτής των Νοκ Άουτ, Γιάννης Σαλίχος, δεν τους επέτρεψε καν να σκεφτούν το ενδεχόμενο ενός δεύτερου δίσκου παρά το γεγονός ότι είχαν ένα πενταετές συμβόλαιο με τη BMG και έχαιραν της πλήρους στήριξης του Μίλτου Καρατζά.

NokAout01

Αυτή την εποχή ο Γιάννης Σαλίχος μένει μόνιμα στη Σουηδία, ο Χάρης Καραολίδης είναι στο Dubai, o Τέρρυ Μαυρίδης συνεχίζει και ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική δίνοντας σποραδικές συναυλίες με τον Μιχάλη Ρακιντζή, ο Δημήτρης Χριστόπουλος είναι τη Ρόδο, ο Ρόρυ Χριστόπουλος παραμένει ενεργός στη μουσική έχοντας μάλιστα το δικό του σχήμα (“Euphoria Duet”) ενώ ο Χρήστος Γιατρουδάκης είναι ακόμη εδώ και πάντα έτοιμος να τραγουδήσει όποτε του δοθεί η ευκαιρία.
Συνάντησα πρόσφατα τους Γιάννη Σαλίχο, Ρόρυ Χριστόπουλο και Χρήστο Γιατρουδάκη στην πλατεία της Νέας Σμύρνης (εκεί δηλαδή από όπου ξεκίνησαν τόσα και τόσα ελληνικά σχήματα της δεκαετίας του 80). Αυτονόητα η κουβέντα περιστράφηκε γύρω από τους Νοκ Άουτ αλλά και γύρω από όλα εκείνα που συνέβαιναν στην ελληνική μουσική σκηνή εκείνη την εποχή. Τους το είπα από κοντά, το επαναλαμβάνω και τώρα από εδώ: ο αντίκτυπος εκείνου του δίσκου των Νοκ Άουτ είναι μεγάλος μέχρι τις μέρες μας. Ο κόσμος συνεχίζει να τον ψάχνει και να τον ανακαλύπτει. Μακάρι να υπάρξει κάποια στιγμή μία επίσημη επανέκδοση σε ψηφιακή μορφή η οποία θα μας βγάλει…Νοκ Άουτ!

Trivia: Την πρώτη χρονιά κυκλοφορίας του το ομώνυμο ντεμπούτο των Νοκ Άουτ πούλησε 4.600 αντίτυπα.

Highlight: Η κασέτα περιελάμβανε ένα bonus κομμάτι που δεν ήταν άλλο από μία διαφορετική εκδοχή του “Πες Μου Πως” (Bonus Beat Vesrion).

Σάκης Νίκας

https://www.youtube.com/watch?v=o5QyQxnetss