Στις 10:30 ακριβώς ανέβηκαν στη σκηνή οι Αθηναίοι Make It Nasty οι οποίοι παρουσίασαν ένα ωριαίο set αποτελούμενο από διασκευές σε κλασικά και όχι μόνο hard rock κομμάτια αλλά και από μία δική τους σύνθεση. Thunder, H.e.a.t, The Poodles, Vinnie Vincent Invasion, Vixen ήταν μόνο μερικά από τα συγκροτήματα που διασκεύασαν οι Make It Nasty αλλά η γνώμη μου είναι ότι θέλουν πολύ δουλειά ακόμη ιδιαίτερα στα φωνητικά ενώ δείχνουν να μην τους βγαίνει και τόσο φυσικά το όλο πράγμα…με άλλα λόγια, δεν βγάζουν το συναίσθημα που χρειάζονται αυτές οι συνθέσεις. Πάντως και μόνο το γεγονός ότι έπαιξαν το “That Time Of Year” (Vinnie Vincent Invasion) τους δίνει αρκετούς πόντους!
Στις 12:00 ακριβώς οι White Widdow με μπροστάρη τον Jules Millis και στα δεξιά του τον φανταστικό κιθαρίστα Enzo Almanzi ανέβηκαν στη σκηνή του Bat City και ξεκίνησαν εντυπωσιακά με το “Cry Wolf” ξεσηκώνοντας από νωρίς τους 120 περίπου fans που ήταν στο club. Από την αρχή φάνηκε ότι τα δύο νέα μέλη (Ben Webster, Noel Tenny) έχουν δώσει μία άλλη ποιότητα στο rhythm section των White Widdow ενώ η παλιοκαραβάνα Xavier Millis ήταν εγγύηση πίσω από τα keyboards.
Με περίσσεια διάθεση και σε εξαιρετική φόρμα, οι White Widdow δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα να παρουσιάσουν ένα άψογο και γεμάτο ενέργεια show παρουσιάζοντας τραγούδια και από τα τρία albums τους ενώ μου έκανε ευχάριστη εντύπωση το γεγονός ότι ο κόσμος τραγουδούσε με όλη του τη δύναμη τα νέα κομμάτια από το τελευταίο (εξαιρετικό) album “Crossfire”. “Caught In The Crossfire”, “Just Another Night”, “Angel”, Strangers In The Night”, Reckless Nights”, “Do You Remember”, “Spirit Of Fire”, “Change Of Passion” είναι μερικά από τα κομμάτια που ακούστηκαν ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι έγινε χαμός όταν οι White Widdow έπαιξαν το “Unchain The Night” από Dokken και το “Frontline” από Aviator.
To τέλος με το “Broken Hearts Won’t Last Forever” βρήκε τον κόσμο να φωνάζει “We Want More” και τους White Widdow να ξαναπαίζουν το “Just Another Night” μιας και δεν είχαν προβαρισμένο κάτι άλλο. Πριν κλείσουμε να επισημάνουμε κάτι τελευταίο: οι hard rock συναυλίες που γίνονται στη χώρα μας είναι απειροελάχιστες. 120 άτομα δεν είναι τίποτα…καλό το facebook και το YouTube αλλά η υποστήριξη τέτοιων συναυλιών είναι απαραίτητη για πολλούς και διάφορους λόγους.
Σάκης Νίκας
