Η βραδιά ξεκίνησε με τους Design, οι οποίοι ανέβηκαν στη σκηνή στις 9:15 και για τα επόμενα 45 λεπτά κατάφεραν να «ζεστάνουν» ικανοποιητικά τον κόσμο ο οποίος είχε αρχίσει να μαζεύεται στο Modu. Με ένα set list που περιελάμβανε τόσο original υλικό όσο και διασκευές (Guns N’ Roses, Rainbow, Whitesnake κτλ.), οι Design μου άφησαν θετικές εντυπώσεις αφού όλα ανεξαιρέτως τα μέλη του συγκροτήματος έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό αν και ήταν εμφανές ένα τρακ (κυρίως από την τραγουδίστρια, η οποία κατά τα άλλα ήταν αξιόλογη). Αν βελτιώσουν και το επικοινωνιακό κομμάτι με τον κόσμο και φανούν πιο άνετοι στη σκηνή, τα πράγματα θα είναι σαφώς καλύτερα. Και μία φιλική συμβουλή: κάψτε το αναλόγιο με τους στίχους…κάψτε το, τώρα! Μπορεί να δίνει ένα ευνόητο αίσθημα ασφάλειας αλλά δεν δείχνει κάθολου καλά.

IMG 0025

Λίγο μετά τις 10 και με ένα video intro με φωτογραφίες πολυαγαπημένων hard rock σχημάτων και υπό τους ήχους του απέθαντου “Rock of Ages”, έκαναν την εμφάνιση τους οι Lace N’ Leather, ένα σχετικά νέο σχήμα που ήδη έχει «χτίσει» ένα καλό όνομα στο χώρο. Ξεκίνησαν και έκλεισαν με δύο δικά τους τραγούδια (ειδικά το τελευταίο, το “Highway To Home”, ήταν πάρα μα πάρα πολύ καλό) ενώ τη μερίδα του λέοντος καταλάμβανε ένα set διασκευών σε γνωστά hard rock/AOR κομμάτια, τα οποία σε γενικές γραμμές αποδόθηκαν άψογα. Για παράδειγμα, τα “More Than Meets The Eye” (Europe), “In And Out Of Trouble” (H.E.A.T.), “Urgent” (Foreigner) και “Love Walked In” (Thunder) ήταν εξαιρετικά, τόσο παικτικά όσο και από πλευράς φωνητικών. Αντίθετα, δεν κόλλαγε και τόσο πολύ η εκτέλεση του “Burning Heart” (Survivor), το οποίο η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου εύκολο κομμάτι. Πάντως, μου άρεσε που η όλη σκηνική παρουσία των παιδιών ήταν άνετη και καλοδουλεμένη…αυτό είναι πολύ βασικό και κάνει θετική εντύπωση στο τέλος.

IMG 0127

Λίγο μετά τις 11:30, είχε έρθει η ώρα για τους White Widdow! Τα 100 περίπου άτομα επεφύλαξαν θερμή υποδοχή για τους Αυστραλούς, οι οποίοι μας την ανταπέδωσαν με μία καταιγιστική εισαγωγική τριπλέτα κομματιών: “Cry Wolf”, “Angel” και “Surrender My Heart” έδωσαν το έναυσμα και δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερο ξεκίνημα της συναυλίας. Οι Jules Millis, Enzo Almanzi και Ben Webster στην πρώτη γραμμή και οι Xavier Millis, Noel Tenny πιο πίσω απέδειξαν από τις πρώτες κιόλας νότες γιατί αποτελούν μία από τις καλύτερες hard rock μπάντες της εποχής μας. Με μία αψεγάδιαστη εμφάνιση και τα hits να διαδέχονται το ένα μετά το άλλο, οι White Widdow παρουσίασαν ένα 80-λεπτο set που περιελάμβανε κομμάτια και από τα τέσσερα albums, ενώ ακούσαμε για πρώτη φορά ζωντανά κομμάτια όπως τα “Stranded”, “Living For The Night”, “Wild At Heart” από το ολοκαίνουργιο “Silhouette”. Αξίζει να σημειώσουμε ότι, ειδικά για την Ελλάδα, έπαιξαν τα “Reckless Nights”, και δύο διασκευές σε Roxus (“Stand Back”) και Icon (“Danger Calling”). Απόλυτα highlights ήταν για μένα προσωπικά, η εκνευριστική άνεση και η τέλεια τεχνική του Enzo Almanzi ο οποίος είναι ένας από τους αρτιότερους κιθαρίστες σήμερα καθώς και η σπουδαία δουλειά που έχει κάνει το συγκρότημα στα δεύτερα φωνητικά (με τους Ben Webster & Xavier Millis) να «γεμίζουν» απίστευτα τα ούτως ή άλλως πολύ καλά τραγούδια. Μπορεί να επαναλαμβανόμαστε αλλά κυριολεκτούμε όταν λέμε ότι οι White Widdow ήταν για μία ακόμη φορά εξαιρετικοί.

IMG 0350

Πρέπει να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στους White Widdow για αυτή την εμφάνιση αλλά και στα παιδιά που διοργάνωσαν το live και έδωσαν την ευκαιρία σε όλους εμάς να δούμε ξανά ένα σπουδαίο hard rock συγκρότημα.
Κλείνοντας να πούμε κάτι τελευταίο…για μία ακόμη φορά γίναμε μάρτυρες μίας αδικαιολόγητης αργοπορίας στην τήρηση του προγράμματος με αποτέλεσμα η συναυλία να τελειώσει στη 1 μετά τα μεσάνυχτα και φυσικά να μην υπάρχει η δυνατότητα επιστροφής στο σπίτι με μεταφορικά μέσα. Είναι κάτι σύνηθες για τα ελληνικά δεδομένα, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αν τύχει και τηρηθεί το πρόγραμμα (δηλαδή να γίνουν τα αυτονόητα) να το τονίζουμε σαν κάτι το εντυπωσιακό και πρωτοφανές! Είμαι σίγουρος ότι αν ήξερε ο κόσμος ότι θα υπήρχε μία κανονική τήρηση του χρονοδιαγράμματος, θα βλέπαμε γενικότερα περισσότερα άτομα στις συναυλίες. Μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές και δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα μεταφορικού μέσου. Ας ελπίσουμε κάποια στιγμή να αλλάξουν τα πράγματα αν και μεταξύ μας δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος.  

Σάκης Νίκας

IMG 0429

{galleryLiveReports/2016/WhiteWiddow}{/gallery}