Δεν είναι κανένα καλά κρυμμένο μυστικό ότι οι White Widdow έχουν μία ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα. Ήδη έχουν δώσει δύο εντυπωσιακές συναυλίες στη χώρα μας και υπάρχουν πλάνα και για επιστροφή των Αυστραλών στην Αθήνα και για άλλα live στο μέλλον. Εμείς, ξεκλέψαμε λίγο από το χρόνο του Xavier Millis και του Ben Webster πάνω στην Ουαλία και βάλαμε την κάμερα να γράφει λίγες ώρες πριν η μπάντα θα ανέβαινε στη σκηνή του Hard Rock Hell. Η κουβέντα μας εξελίχθηκε κάπως έτσι… Συνέντευξη: Σάκης Νίκας, Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Ποια είναι η συνεισφορά των δύο νέων μελών στο συγκρότημα;
Xavier Millis: Δεν θα αφήσω έναν από τους νέους να μιλήσει για αυτό. Θα μιλήσω για αυτόν στο τρίτο πρόσωπο! (Η συνεισφορά τους ήταν) πολύ σημαντική! Η τραγική απώλεια του drummer μας ήταν ένα δυνατό χτύπημα για το συγκρότημα από το οποίο έπρεπε να ανακάμψουμε. Δεν είχαμε σκεφτεί να πάρουμε νέο drummer αλλά η ιδέα ήταν να αποκτήσουμε ένα νέο μπασίστα…πήραμε τον Ben…να χρησιμοποιήσουμε έναν session drummer και στη συνέχεια κάποιον άλλο για τις συναυλίες. Δεν θέλαμε να ψάξουμε για νέο drummer αφού ήταν καθαρά ψυχολογικό ζήτημα αλλά ταυτόχρονα το να βρεις το κατάλληλο άτομο μπορεί να πάρει αρκετό χρόνο και να σε φθίρει. Ήταν από μόνη της μία ολόκληρη διαδικασία και εμείς είχαμε να ετοιμάσουμε ένα νέο δίσκο. Ευτυχώς, μέσω του Ben (Webster) που είχε παίξει με το Noel, το νέο drummer, βρήκαμε το νέο μέλος…βασικά μας τον πρότεινε ο Ben και επέμενε. Εμείς ήμασταν λίγο επιφυλακτικοί διότι δεν ξέραμε αν θα ταίριαζε με εμάς αλλά ήρθε την τελευταία στιγμή και τα πήγε τέλεια! Ο Noel είναι ένας απίστευτα δεξιοτέχνης drummer και κατάφερε μέσα σε δύο μέρες να ηχογραφήσει τα πάντα στο studio! Είναι καταπληκτικός! Όσον αφορά τα live shows…δεν θα μπορούσαμε να είμαστε περισσότερο δεμένοι και η ατμόσφαιρα πάνω στη σκηνή είναι εξαιρετική. Επίσης, έχει πολύ καλή φωνή και συνολικά θα έλεγα ότι είμαι ενθουσιασμένος με το νέο line-up αφού ακουγόμαστε πιο καλά από ποτέ.
Rockpages.gr: Ο νέος σας δίσκος είναι πολύ δυνατός και στα ίδια ποιοτικά επίπεδα με το “Serenade”. Πιστεύω ότι είναι η φυσική σας εξέλιξη…ποια είναι η γνώμη σας; Είναι η καλύτερη σας δουλειά ως τώρα;
Xavier Milis: Δεν ξέρω! Είμαι μέσα στο όλο πράγμα και είναι δύσκολο να είμαι αντικειμενικός. Ηχητικά είναι σίγουρα ένα κλικ πιο πάνω από το “Serenade” αφού η παραγωγή είναι καλύτερη. Επιπλέον, έχουμε το Noel να παίζει τύμπανα και έτσι σε σχέση με το “Serenade” τα τύμπανα είναι καλύτερα εδώ. Όσον αφορά στις συνθέσεις, πιστεύω ότι είναι μία φυσική εξέλιξη από το “Serenade” και έτσι αν σου άρεσε το “Serenade” θα σου αρέσει και αυτός ο δίσκος. Ίσως είναι λιγάκι πιο καλογυαλισμένο αλλά θα το αφήσω αυτό να το κρίνουν οι οπαδοί μας που θα αποφασίσουν αν τα τραγούδια είναι καλύτερα ή όχι. Θέλω να πω (απευθυνόμενος στον Ben), δεν ήσουν στο “Serenade” οπότε ποια είναι η γνώμη σου;
Ben Webster: Μου άρεσε πολύ το “Serenade”…σαν οπαδός πιστεύω ότι ήταν ένα φανταστικό album γιατί είμαι ακόμη μεγάλος οπαδός της μπάντας. Νομίζω ότι ο νέος δίσκος έχει περισσότερο βάθος κάτι που μπορεί να οφείλεται στην παραγωγή. Αλλά και ο τρόπος σύνθεσης έχει εξελιχθεί. Πέρα από αυτό, ακούω το δίσκο με μεγάλη ευχαρίστηση. Το “Serenade” είναι ένας φανταστικός δίσκος και το γεγονός ότι έπρεπε να μάθω τα τραγούδια για να τα παίζω live μου έδωσε μία νέα προοπτική για το δίσκο. Είναι όπως το πρώτο album των Harem Scarem ή αν σου αρέσει καλύτερα το “Mood Swings”. Το ίδιο και με το πρώτο album των Danger Danger και το “Screw It”. Είναι κάτι που εξαρτάται από τα προσωπικά γούστα του καθενός. Ορισμένοι προτιμούν τον πιο καλογυαλισμένο ήχο του δεύτερου δίσκου που συνήθως έχει καλύτερη παραγωγή σε σχέση με το πρώτο. Και τα δύο όμως είναι εξαιρετικά. Νομίζω ότι έχει να κάνει με τις προτιμήσεις του καθενός…
Rockpages.gr: Μου άρεσε πολύ η συναυλίας σας στην Αθήνα όπου παίξατε και κάνα δύο διασκευές όπως π.χ. το “Frontline” από τους Aviator; Ποιανού ιδέα ήταν;
Xavier Millis: Του Julian (Jules Millis, τραγουδιστής)! Eίναι ο…AOR ιστορικός της μπάντας, η αρχική ενέργεια πίσω από το project…ήταν ιδέα του Julian. Δεν είχα παίξει σε κάποιο συγκρότημα στο παρελθόν αλλά όντας αδερφός του Julian με έπεισε να παίξω keyboards στους White Widdow, οπότε ήταν δική του απόφαση. Πολλά από τα συγκροτήματα που γνωρίζω, τα άκουσα για πρώτη φορά από τον Julian. Δεν ξέρω ποια από αυτά είναι τα…περίεργα ή τα άγνωστα. Ο Julian μου τα παρουσιάζει και είτε μου αρέσουν είτε όχι. Ωστόσο, κρίνοντας από την ανταπόκριση του κόσμου στο “Frontline” των Aviator νομίζω ότι κάναμε άριστη επιλογή αφού αρέσει σε όλους…και στους σκληροπυρηνικούς οπαδούς μας αλλά και στους υπολοίπους που δεν το γνωρίζουν και νομίζουν ότι είναι δικό μας κομμάτι! Εμείς προσπαθούμε να το τονίσουμε αλλά ορισμένα πράγματα χάνονται στη μετάφραση. Ήταν όμως ωραία και ευχάριστη εμπειρία το να παίζεις ζωντανά το συγκεκριμένο τραγούδι.
Rockpages.gr: Είσαστε ένα συγκρότημα από την Αυστραλία με πέντε χρόνια καριέρας και τρεις δίσκους. Και μέσα σε αυτό το διάστημα έχετε παίξει δύο φορές στη χώρα μας. Ποιος είναι ο ειδικός συνεκτικός δεσμός ανάμεσα στους White Widdow και τη χώρα μας;
Xavier Millis: H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω ποιος είναι αυτός ο δεσμός και πως προέκυψε το όλο πράγμα. Γνωρίζω ότι ο Julian είχε κάποια επαφή με ανθρώπους που έπαιζαν μουσική στο Bat City ή λόγω του ότι πήγαινε στο Firefest για χρόνια και γνώρισε από κοντά πολύ κόσμο. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει τίποτα όταν μπαίνουν στη μέση τα λογιστικά νούμερα μιας περιοδείας. Νομίζω ότι ίσως υπάρχει ένας δεσμός μεταξύ Αθήνας και Μελβούρνης αφού η Μελβούρνη έχει τους περισσότερους Έλληνες ομογενείς από οποαδήποτε χώρα στον κόσμο. Δεν ξέρω…υπάρχει λοιπόν ένας δεσμός αλλά από την άλλη η μουσική μας «μιλάει» στον κόσμο και μας το δείχνουν κάθε φορά που παίζουμε στην Αθήνα. Θέλαμε να έρθουμε και πριν από μερικά χρόνια όταν παίζαμε με τους Ten και τους Serpentine αλλά λόγω της κρίσης δεν τα καταφέραμε. Την πρώτη φορά που ήρθαμε υπήρχαν απεργίες και δεν δούλευαν τα μεταφορικά μέσα. Τώρα ήταν η καλύτερη εποχή και πράγματι δε νομίζω ότι έχουμε δώσει καλύτερη συναυλία από αυτή της Αθήνας. Προσωπικά ήταν η καλύτερη συναυλία της καριέρας μου! Ο κόσμος ήταν εκπληκτικός και μπορεί το μέρος να ήταν μικρό αλλά ήταν γεμάτο και ο κόσμος μας έδειξε πόσο μας αγαπάει! Το να γράφεις ένα τραγούδι στο studio ή στο μικρό σου δωμάτιο στην Αυστραλία και μετά να βλέπεις όλο αυτόν τον κόσμο να τραγουδαει μαζί σου είναι απίστευτο! Ανυπομονώ να ξαναπαίξουμε και πιστεύω ότι θα επισκεφτούμε την Ελλάδα ξανά πολύ σύντομα.
Rockpages.gr: Αν και είναι πολύ πρώιμο, να περιμένουμε νέο δίσκο από τους White Widdow;
Ben Webster: Είναι κάτι που θα συμβεί σίγουρα…είναι στα πλάνα μας και ήδη έχουμε κάποιες ιδέες σχετικά με το πως πρέπει να ακούγεται ο νέος δίσκος. Προσπαθούμε να δούμε αν μπορούμε να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας λίγο. Νομίζω ότι θα κυκλοφορήσει στα μέσα του επόμενου χρόνου ή κάπου εκεί κοντά. Είναι εφικτό. Θα περιοδεύσουμε ακόμη λίγο για το νέο δίσκο, θα το αφήσουμε να κάνει τον κύκλο του και στη συνέχεια θα μαζευτούμε να γράψουμε το νέο υλικό. Θα πρέπει να είμαστε απολύτως χαρούμενοι με το αποτέλεσμα…αν και είμαι μικρό χρονικό διάστημα στη μπάντα, ξέρω ότι θα γράψουμε τουλάχιστον 30 κομμάτια και στη συνέχεια θα διαλέξουμε τα δέκα καλύτερα ώστε να έχουμε ένα πολύ δυνατό album. Θα πρέπει να είναι ένα τέλειο album πριν το κυκλοφορήσουμε έξω…
