Γιατί David; μετά από μια πολύ καλή κυκλοφορία των Whitesnake (“Forevermore”) o Coverdale αποφασίζει να κυκλοφορήσει ένα αχρείαστο άλμπουμ-φόρο τιμής στους Deep Purple. Τα τραγούδια είναι φυσικά αυτά της εποχής του στο συγκρότημα δηλαδή της λεγόμενης mark III και IV, αν και συμπεριλαμβάνεται και το “Holy Man” από το “Stormbringer” στο οποίο τραγουδούσε στο άλμπουμ μόνο Glenn Hughes.
Το “Purple Album” είναι αξιοπρεπές με τον εμβληματικό τραγουδιστή να κάνει ό,τι μπορεί με κάποια από τα τραγούδια που δοξάστηκε, όμως ο χρόνος είναι αμείλικτος και του έχει αφαιρέσει πολλά από την τριετία 1974-1976, πράγμα φυσικό, επόμενο και ίσως αναμενόμενο αφού από τότε έχουν περάσει 40 ολόκληρα χρόνια. Και η μπάντα κάνει μια αξιοπρεπή προσπάθεια, όμως ένας Reb Beach και ένας Joel Hoekstra δεν κάνουν έναν Blackmore, ούτε καν έναν Bolin, αν και προφανώς ηθελημένα η κατεύθυνση είναι διαφορετική. Βέβαια, ως γνωστόν οι Deep Purple δεν ήταν μια υπόθεση κιθαρίστα-τραγουδιστή, τουλάχιστον ως προς τη μουσική. Ο Jon Lord και τα πλήκτρα είχαν τον δικό τους ιδιαίτερα σημαντικό – καταλυτικό ρόλο στις συνθέσεις και στον ήχο του συγκροτήματος. Το “Purple Album” στερείται της στιβαρής παρουσίας των πλήκτρων, γεγονός που αποτελεί foul, αφού ο Coverdale γνωρίζει πολύ καλά το πως διαμορφώθηκε ο “Purple” ήχος για να έχει μια μόλις αναφορά στο τόσο βασικό κομμάτι για το DNA του συγκροτήματος, τον Jon Lord (το “Sail Away” έχει το συμπληρωματικό “Elegy for Jon”).
Βέβαια, το ερώτημα παραμένει: γιατί κάποιος που δεν έχει τίποτα να αποδείξει αναμασά το παρελθόν του και ενώ μάλιστα δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση για κάτι τέτοιο; Οι απαντήσεις που μπορεί να δώσει ο καθένας είναι πολλές και διάφορες, αλλά η ουσία είναι ότι με αυτή την κίνηση ο Coverdale δεν προσφέρει τίποτα ούτε στον εαυτό του, αλλά ούτε και σε αυτά τα ιστορικά τραγούδια. Ό,τι κι αν κάνει τώρα ή θα κάνει στο μέλλον δεν διαγράφει το παρελθόν, αλλά από την άλλη όποιος θέλει να ακούσει το “Burn” και το “Lady Double Dealer” θα βάλει τα αντίστοιχα άλμπουμ των ’70s και όχι το “Purple Album” των Whitesnake…
Γι’ αυτό David, μην χάνεις τον χρόνο σου προσπαθώντας να αναστήσεις το παρελθόν και επικεντρώσου σε ένα νέο άλμπουμ με αυθεντικό υλικό. Εμείς, οι οπαδοί, θα σε αγαπάμε πάντα ό,τι κι αν γίνει!
