Το μελανό σημείο της βραδιάς που αποτέλεσε και μόνιμο θέμα συζήτησης για τους fans που έδωσαν το παρόν ήταν η ώρα έναρξης του live με τους Flying Mercury να ξεκινούν αρκετά μετά τις 10 και τους Wild Rose μετά τις 11 με το όλο show να ολοκληρώνεται κατά τη 01:30. Λογικό δεν είναι μετά από κάποια στιγμή να αδειάζει το club;
Οι Flying Mercury με το μάτι τους κυριολεκτικά να γυαλίζει άνοιξαν τη βραδιά. Έπαιξαν σχεδόν ολόκληρο το ντεμπούτο άλμπουμ τους, “Love Is A Mystery”, εκτός από ένα κομμάτι και δυο διασκευές στα “Seperate Ways” (Journey) και “Love Ain’t No Stranger” (Whitesnake), οι οποίες για να πω την αλήθεια δεν χρειάζονταν. Θα προτιμούσα να ακούσω κι άλλο ένα δικό τους, ειδικά δε από τη στιγμή που ο κόσμος ήξερε και τραγουδούσε τα τραγούδια τους και έδειχνε μια πολύ θετική ανταπόκριση. Γενικά το γκρουπ απέδωσε πολύ καλά με αρκετή ενέργεια και ιδρώτα από τον Σπύρο Φουσέκη και τον Γιάννη Καλύβα σε κιθάρα και φωνητικά αντίστοιχα. Στα πλήκτρα μετά την αποχώρηση του Michael TA, σαν προσωρινός αντικαταστάτης ο γνωστός Μάκης Τσελέντης. Περιμένουμε ακόμα καλύτερα πράγματα από τους Flying Mercury στο μέλλον.
Μετά από μια αρκετά μεγάλη διακοπή στο ενδιάμεσο των δυο συγκροτημάτων στη σκηνή ανέβηκαν οι Θεσσαλονικείς Wild Rose τους οποίους έχοντας ακούσει τα άλμπουμ είχα πολύ μεγάλη περιέργεια να δω και να ακούσω από κοντά και έχω να πω ότι δεν με απογοήτευσαν καθόλου. Αυτό που μου έκανε εντύπωση από την αρχή ήταν η σοβαρότητα και ο επαγγελματισμός τους, το στήσιμο πάνω στη σκηνή και ο ήχος που έβγαζαν που σε ένα μεγάλο βαθμό είναι αυτό που ακούει κανείς στο άλμπουμ.
Αυτός που ξεχώρισε φυσικά ήταν ο τραγουδιστής Γιώργος Μπίτζιος ο οποίος είχε έναν αέρα σπάνιο για Έλληνα performer. Πραγματικά, βλέποντάς τους δεν μπορούσες παρά να τους θαυμάσεις. Έπαιξαν μια επιλογή από τα τρία τους άλμπουμ “Half Past Midnight”, “Dangerous” και “Hit’n’Run” και το προσωπικό του κιθαρίστα τους Andy Rock, ο οποίος έπαιζε μπάσο(!), “Into The Night” με απόλυτο highlight το “Through The Night” που συνοδεύτηκε από την ατάκα: “δεν οδηγήσαμε 500χμ για να μην παίξουμε το “Through The Night”, που άφησαν προς το τέλος.
Οι λιγοστοί fans που είχαν μείνει πια στο Bullet δεν άφησαν τους Θεσσαλονικείς να φύγουν έτσι και τους υποχρέωσαν παρά τις ενστάσεις του τραγουδιστή τους να παίξουν άλλα δυο κομμάτια πριν ανανεώσουν το ραντεβού τους με το αθηναϊκό κοινό για την επόμενη φορά.
Κλείνοντας οφείλω να τονίσω για μια ακόμα φορά το πόσο καλή μπάντα είναι οι Wild Rose και πόσο καλοί στο είδος που παίζουν. Για την χώρα μας είναι κάτι μοναδικό. Αν έχετε την ευκαιρία να πάτε να τους δείτε να το κάνετε οπωσδήποτε!
Γιάννης Δόλας
{galleryWildRose_FlyingMercury}{/gallery}
