Πριν δύο χρόνια είχαμε παρουσιάσει το “Tales of tragedy”, τα παιδιά ήταν στη Limb τότε, και κλείναμε την κριτική με ευχές… «Τα καλύτερα και να ανθίσουν όπως πρέπει»… Και τα παιδιά άνθισαν. Επέστρεψαν στη Γερμανία, στο Δημήτρη Λιαπάκη και τον Christian Schmidt των Prophecy and Music Factory Studios και ηχογράφησαν το τέταρτο άλμπουμ τους (στην ιστοσελίδα τους θα δείτε τρία άλμπουμ μαζί μ’ αυτό, το “Another life, another end” το θεωρούν πλέον άλμπουμ/demo), έγραψαν ακόμα καλύτερη μουσική, ακόμα καλύτερα τραγούδια και ζητούν το μερίδιό τους στην Ευρωπαϊκή Μέταλ σκηνή.
Παθιασμένο τρέξιμο, πολλή δίκαση, ΠΟΛΛΗ δίκαση όμως, πολύ μελωδία, νόστιμα φωνητικά, δισολίες, μελωδικές αλλά και άγριες κιθάρες και πιασάρικη μελωδία. Άκουσα το “Not without a fight” και την καταβρήκα με το κάργα εμπορίκλα ρεφρέν όσο και με το σπιντάρισμα του κομματιού γενικά. Το “Dying” ξεκινάει με ένα γκρουβάτο riff, συνεχίζει με σκοτεινό ύφος δένει με ένα μάλλον συμφωνικό ρεφρέν. Γενικά το συμφωνικό στοιχείο υπάρχει διάσπαρτο στο άλμπουμ και παρά το γεγονός ότι τα παιδιά αναφέρουν τους Symphony-X, Pantera και Rage σαν πιο πρόσφατες επιρροές τους, εμείς θα αναφέρουμε σίγουρα τους Sabaton, πέρα από τις παλιές αγάπες (Sonata Arctica, Stratovarius, Rhapsody, Blind Guardian).
Πω-πω ξύλο που πέφτει στο “Angels of Babylon”! Οι κιθάρες είναι σκέτο ατσάλι, εντελώς μεταλλικές και μη με ρωτήσετε καν για τα τύμπανα… Wrecking ball! Για να ξαναγυρίσουμε στο μεγαλείο του συμφωνικού.. “Semeni”, ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, με ένα εκπληκτικό ρεφρέν και εξίμιση λεπτά μουσικής απόλαυσης που στο χέρι μας είναι να τα κάνουμε εκατό… Κάτι που επαυξάνεται στον επίλογο (A dream for a dream), την πλέον επικολυρική στιγμή της μπάντας.
Έχω την εντύπωση πως το ταξίδι τώρα ξεκινάει για αυτά τα παιδιά. Καλό ταξίδι, μάγκες! Και καλή αντάμωση…
