Με νέο τραγουδιστή αλλά με την ίδια, περίσσεια ενέργεια οι Strikelight δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα να «ζεστάνουν» τον κόσμο που σιγά σιγά ερχόταν στο venue. Για μία περίπου ώρα, το γνώριμο Maidenικό ύφος των Strikelight ξεσήκωσε τον κόσμο (μάλιστα είχαν έρθει και αρκετοί από την επαρχία) ενώ ο νέος τραγουδιστής, ο Billias Savage, ήταν πολύ καλός αν και ελαφρώς τρακαρισμένος. Ο Νίκος Παπακώστας και o Θοδωρής Βογιατζής ήταν αψεγάδιαστοι με τον Jerry Cobra να τα σπάει πίσω από τα τύμπανα. Ήταν μία εκπληκτική εμφάνιση από τους Strikelight και θεωρώ ότι όσο περνάει ο χρόνος το νέο line-up θα «δέσει» ακόμη περισσότερο.
10 λεπτά πριν τα μεσάνυχτα τα φώτα κλείνουν και οι πρώτες νότες από το “The Devil’s Playground” ξεχύνονται από τα ηχεία του The Crow. Οι Witchfynde ήταν επιτέλους πάνω στη σκηνή και τα 150 περίπου άτομα που ήμασταν από κάτω δεν σταματήσαμε να τους αποθεώνουμε! Τι και αν ο αμείλικτος χρόνος έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του; Ο Montalo μάγευε με την κιθάρα του, ο Scoresby έπαιζε σαν να ήταν εικοσάρης, ο Beltz γέμιζε τη σκηνή με την επιβλητική παρουσία και το άψογο στυλ του ενώ οι «καινούργιοι» Hamilton & Abbott ήταν και αυτοί άριστοι. Η συνέχεια με μία απίστευτη εκτέλεση του “Crystal Gazing” και τον Beltz να αφιερώνει το κλασικό “Moon Magic” στον Ronnie James Dio («που μας πρόσφερε μεγάλη μαγεία», όπως προλόγισε ο frontman των Witchfynde).
Αυτονόητα κάθε φορά που παιζόταν κάτι από το “Give ‘em Hell” γινόταν χαμός και έτσι θα θυμόμαστε για αρκετό καιρό τα “Leaving Nadir”, “Getting’ Heavy” και το ομώνυμο κομμάτι αλλά νομίζω το απόλυτο highlight της βραδιάς ήταν η μοναδική εκτέλεση του “Stab in the Back” από το αδικημένο “Lords of Sin” όπου ο κόσμος τραγουδούσε με όλη του τη δύναμη. Ίδια εικόνα και στα “I’d Rather Go Wild”, “Conspiracy”, “Cloak & Dagger”, “Stagefright”. Με λίγα λόγια ήταν μία φανταστική εμφάνιση από τους Witchfynde οι οποίοι δικαίωσαν σε απόλυτο βαθμό τη φήμη του ονόματος τους, σαν ένα από τα πιο ιδιαίτερα και συνάμα κλασικά NWOBHM ονόματα.
Αξίζουν συγχαρητήρια στην άψογη διοργάνωση και στα παιδιά που επέμειναν παρά τις όποιες αντιξοότητες να φέρουν στη χώρα μας τους Witchfynde. Πολλά «μπράβο» και σε όσους στήριξαν το live με την παρουσία τους!
Σάκης Νίκας
