Αφού διέλυσε σε μια μέρα όλα του τα συγκροτήματα (Before The Dawn και Black Sun Aeon τα πιο βασικά), δημιούργησε τους Wolfheart στους οποίους αφοσιώθηκε αποκλειστικά. Μαζί τους και τρία εγχώρια συγκροτήματα σε ένα άκρως ενδιαφέρον πακέτο.
Το MODU στο Μεταξουργείο έχει φιλοξενήσει πολλά συγκροτήματα τελευταία και είναι περίεργο το πώς δεν έτυχε να πάω εκεί στο παρελθόν. Ένα μικρός αλλά ωραίος χώρος, που εξυπηρετεί πάρα πολύ την καλή επικοινωνία μεταξύ συγκροτήματος και κοινού. Οι Fall Of Order άνοιξαν δυναμικά τη βραδιά, ένα πολύ καινούριο συγκρότημα που επιδίδεται σε melodic death/thrash metal. Μεταξύ των επιρροών τους διέκρινα τους The Haunted και Lamb Of God, τους οποίους δεύτερους διασκεύασαν κιόλας αρκετά καλά στο τεράστιο “Walk With Me In Hell”. Καλή εμφάνιση, αν συνεχίζουν να δουλεύουν πιστεύω πως θα μας απασχολήσουν περισσότερο στο μέλλον.
Οι Mask Of Prospero που ακολούθησαν ήταν το κάτι διαφορετικό της βραδιάς. Αν θα επέλεγα ένα χαρακτηρισμό για τη μουσική τους, αυτός θα ήταν progressive metalcore. Τα ήρεμα, ταξιδιάρικα και ατμοσφαιρικά μέρη συνδυάζονταν υπέροχα με metalcore κοψίματα με τον Χρήστο στα φωνητικά να χειρίζεται εξαιρετικά τόσο τα καθαρά όσο και τα σκληρά φωνητικά. Δύσκολη μουσική απόπειρα, αλλά φαίνεται πως τα παιδιά ξέρουν τι κάνουν. Πάρα πολύ καλή εμφάνιση, έχουν κυκλοφορήσει ήδη ένα EP και ετοιμάζουν album. Κάτι μου λέει πως όταν το βγάλουν θα κάνουν αρκετά αυτιά να τους ακούσουν.
Τελευταίο support για το βράδυ, οι AmongRuins που έχουν αναπτύξει και μία ιδιαίτερη σχέση με τους headliners αφού ο Tuomas Saukkonen έκανε την παραγωγή στο δεύτερο πολύ καλό τους album “No Light”. Οι melodic deathsters, με τον Άλεξ Φλούρο (SL Theory, ex-Fragile Vastness) νέο μέλος στην κιθάρα, έδωσαν μια δυνατή εμφάνιση αφού είχαν και αρκετούς οπαδούς στο χώρο με τους οποίους είχαν συνεχής αλληλεπίδραση. Ανέβασαν και τον Χρήστο των Mask Of Prospero για ένα τραγούδι, ενώ η έκπληξη έγινε με την Χριστιάννα των Elysion που είπε μαζί τους το “Deadsong” των τεράστιων Before The Dawn.
Αξίζει βέβαια να αναφέρω ότι τόσο ο κλιματισμός όσο και ο ήχος ήταν σε πολύ καλά επίπεδα καθ΄ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, κάτι που δεν άλλαξε ούτε στους headliners. Με τρεις δισκάρες ήδη στις αποσκευές τους, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ξεσηκώσουν τον κόσμο παίζοντας τη μία κομματάρα μετά την άλλη. Εδώ αξίζει να αναφερθώ και πάλι στον Tuomas Saukkonen, ο οποίος ήταν στο κοινό όσο έπαιζαν τα άλλα συγκροτήματα. Παρακολουθούσε, μιλούσε και φωτογραφιζόταν με οπαδούς, δίνοντας μια διαφορετική εικόνα. Το φοβερό όμως ήταν ότι σε ένα τραγούδι έδωσε την κιθάρα του στον Γιώργο Θανασόγλου (Fragile Vastness, Orion’s Reign, ex-AmongRuins) και το μικρόφωνο στον Sverd των AmongRuins δείχνοντας πόσο καλή σχέση υπάρχει μεταξύ τους αλλά και πόσο άνετος και ξεχωριστός μουσικός είναι.
Σε γενικές γραμμές, ήταν μία φοβερή βραδιά με εξαιρετική μουσική από συγκροτήματα που τα έδωσαν όλα πάνω στη σκηνή σε ένα από τους πιο όμορφους μικρούς χώρους του συναυλιακού χάρτη της πρωτεύουσας. Όσο ζούμε βράδια σαν αυτά, είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.
Γιώργος Τερζάκης
