Δεύτερο και σαφώς πολυαναμενόμενο album από τους Work of Art ύστερα από το ντεμπούτο του 2008 που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Οι διθύραμβοι που διάβαζα από τον διεθνή μουσικό Τύπο για το “In Progress” μου κίνησαν περισσότερο, η αλήθεια είναι, την περιέργεια για να ακούσω και τη συνέχεια των Work of Art στη δισκογραφία. Είχαν δίκιο στις εκτιμήσεις τους οι λοιποί δημοσιογράφοι και fans της μουσικής; Η απάντηση είναι: «ναι μεν, αλλά…». Τι θέλω να πω…το “In Progress” είναι ένα πολύ καλό δείγμα West Coast AOR με τις αναπόφευκτες σφήνες από Toto που δεν υπάρχει περίπτωση να μην αρέσει στους fans της συγκεκριμένης πλευράς του AOR ήχου. Ούτως ή άλλως, οι συνθέσεις είναι καλοδουλεμένες και η απόδοση των Work of Art αψεγάδιαστη.
Ως εκεί, καλά…αυτό που με χαλάει –αλλά πρέπει να εκληφθεί σαν μία εντελώς προσωπική κρίση- είναι ότι δεν ακούω τραγούδια με τσαγανό. Μη φανταστείτε ότι θέλω π.χ. να βγει ο Mustaine ή ο King και να σολάρουν ακατάπαυστα. Απλά, θεωρώ ότι το στακάτο, κιθαριστικό, East Coast AOR είναι σαφώς πιο ανεβαστικό και αν προτιμάτε διαχρονικό σε σχέση με το αδερφάκι του από τη Δυτική Ακτή.
Ανεξάρτητα από τα προσωπικά γουστα, επαναλαμβάνω ότι για όλους εκείνους που αρέσκονται σε αυτό το στυλ, το “In Progress” δεν απογοητεύει και μάλλον…γοητεύει.
Highlight: Ενώνοντας τους τίτλους των δύο δίσκων των Work of Art, βγαίνει…Artwork In Progress.
