Σπάνια βλέπει κανείς μια τόσο ειλικρινή αποτύπωση συναισθημάτων πάνω στη σκηνή, όσο σε μια συναυλία των Y&T με τον Dave Meniketti σε lead κιθάρα και φωνητικά να τα δίνει όλα και να ξεσηκώνει το κοινό. Η φράση «αυτό το συγκρότημα είναι φτιαγμένο για live» δικαιολογείται απόλυτα με την τετράδα να σαρώνει σε κάθε live. Φέτος, μετά από 38 χρόνια καριέρας ήρθε και η σειρά της Ελλάδας να τους υποδεχτεί για πρώτη φορά και να χτυπηθεί στις μελωδίες των “Black Tiger”, “Forever”, “Rescue Me” και των υπόλοιπων ύμνων…

_x000D_
_x000D_

_x000D_

 
Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
 
Rockpages.gr: Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξετε μπροστά στην Ελλάδα, πως αισθάνεσαι για αυτό;

Dave Meniketti: Ξέρεις, κάθε φορά που παίζουμε για πρώτη φορά σε κάποιο μέρος όπου δεν μπορούσαμε να πάμε το συγκρότημα ενθουσιάζεται πάρα πολύ. Ανυπομονούμε να περάσουμε καλά και φαντάζομαι ότι θα έχουμε στη συναυλία αρκετούς οπαδούς που θα έχουν για πρώτη φορά την ευκαιρία να μας δουν ζωντανά. Οπότε θα είναι μια ενδιαφέρουσα βραδιά!

Rockpages.gr: Μπορείς να μας πεις λίγα περισσότερα για το live; τι να περιμένουμε να δούμε και να ακούσουμε;

Dave Meniketti: Αυτό που κάνουμε τελευταία είναι να παίζουμε πολλά από τα πιο γνωστά μας κομμάτια, που ο κόσμος περιμένει να ακούσει, αλλά επειδή παίζουμε πολύ ώρα, περισσότερο από δίωρο, θα παίξουμε κι άλλα κομμάτια, μερικά από το καινούριο μας άλμπουμ και κάποια πιο «ψαγμένα» από την δισκογραφία μας.

Rockpages.gr: Φαντάζομαι ότι όταν λες καινούριο άλμπουμ εννοείς το “Facemelter”, σωστά;

Dave Meniketti: Ναι, το πιο καινούριο μας, το πιο πρόσφατο… Χαχαχα…

Rockpages.gr: Για μια στιγμή ανησύχησα ότι έχασα κάτι! Η αλήθεια είναι ότι κυκλοφορήσατε και το “Live At The Mystic”, ποια είναι τα σχέδια του συγκροτήματος τώρα;

Dave Meniketti: Σε αυτό το σημείο θα περιοδεύσουμε πολύ και κάποια στιγμή, μάλλον του χρόνου θα αρχίσουμε να γράφουμε για ένα καινούριο στούντιο άλμπουμ…

Rockpages.gr: Το “Facemelter” ήταν ένα πολύ καλό άλμπουμ, πιστεύεις ότι θα υπάρχει πίεση, όταν θα γράφετε το νέο υλικό για να είναι το ίδιο καλό, ή και καλύτερο από το “Facemelter”;

Dave Meniketti: Μόνο η δικιά μας προσωπική πίεση. Το μόνο που θα μας απασχολήσει είναι να γράψουμε αξιόλογο υλικό. Δεν υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσουμε κάτι αν δε θεωρούμε ότι είναι καλό. Οπότε δεν υπάρχει κάποια πίεση, εκτός από τη δικιά μας του να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και φυσικά όταν γράφεις μουσική δεν πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου, αλλά να αφήσεις τα πράγματα να εξελιχθούν και να προχωρήσεις. Το να γράφεις για ένα καινούριο άλμπουμ δεν είναι κάτι που μπορείς να προγραμματίσεις. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα προκύψει την οποιαδήποτε στιγμή. Έχει να κάνει με την έμπνευση και τη στιγμή.

Rockpages.gr: Πιστεύεις ότι αν δεν έχεις γράψει καινούριο υλικό για πολύ καιρό μπορεί να σε επηρεάσει θετικά και να είναι πιο εύκολο; Για παράδειγμα ήταν πιο εύκολο να γράψετε καινούρια μουσική για το “Facemelter”;

Dave Meniketti: Όχι, δεν νομίζω! Απλά θεωρώ ότι εξαρτάται στη διάθεση της στιγμής και την έμπνευσή σου. Δεν είναι δυνατόν να πει κανείς… κάποια στιγμή πριν ηχογραφήσουμε το “Facemelter” μας απασχολούσε το γεγονός ότι είχαμε τόσο πολύ καιρό να γράψουμε. Δεν ξέραμε αν θα μπορούσαμε να γράψουμε καν κάτι ενδιαφέρον! Αλλά, διαψεύσαμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, τουλάχιστον όσον αφορά τις ανησυχίες μας. Οπότε, θα έλεγα ότι είναι ένα από αυτά τα πράγματα που πρέπει να τα ξεκινήσεις για να δεις πως θα πάει. Μπορούμε να αρχίσουμε να γράφουμε τον Ιανουάριο και να έχουμε πολύ καλό υλικό, αλλά μπορεί να μη έχουμε απολύτως τίποτα. Μπορεί να ξαναγράψουμε τον Ιούνιο και να μας προκύψει πολύ αξιόλογο υλικό… οπότε είναι καθαρά θέμα timing. Περισσότερο μετράει το τι θα μας εμπνεύσει παρά το διάστημα που έχει προηγηθεί από το προηγούμενο άλμπουμ.

Rockpages.gr: Το “Live At The Mystic” διατίθεται μόνο από την ιστοσελίδα σας. Θεωρείς  ότι αυτός είναι ο καλύτερο τρόπος για να αντιμετωπίσουν τα συγκροτήματα την πειρατεία σήμερα;

Dave Meniketti: Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ιδανικός τρόπος. Αρχικά, η ιδέα πίσω από αυτό το άλμπουμ ήταν να βγάλουμε μια κυκλοφορία από το συγκρότημα για τους οπαδούς, η οποία θα διατίθεται στο site και στις συναυλίες. Αλλά, αν αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να καταπολεμηθεί δεν ξέρω. Ήταν απλά μια απόφαση που πήραμε εκείνη τη στιγμή, αλλά είναι και κάτι που πολλοί καλλιτέχνες κάνουν στις μέρες μας. Δεν είναι και άσχημη μέθοδος θα έλεγα. Εξαρτάται από το τι θέλεις από το άλμπουμ σου. Για μας αυτή ήταν μια πιο μικρή, πιο προσωπική κυκλοφορία.

Rockpages.gr: Ουσιαστικά, είναι και η πρώτη φορά που κυκλοφορεί μια ηχογράφηση με την καινούρια σύνθεση του συγκροτήματος…

Dave Meniketti: Αυτός ήταν ένας άλλος λόγος που θέλαμε να κυκλοφορήσουμε αυτό το άλμπουμ. Θέλαμε να έχουμε μια καλή αντιπροσώπευση της μπάντας και του ήχου της αυτή τη στιγμή. Παρόλο που κυκλοφορήσαμε ένα ζωντανά μαγνητοσκοπημένο DVD το 2006, τότε μόλις είχαμε καινούριο ντράμερ στη σύνθεσή μας και ήμασταν όλοι άρρωστοι! Οπότε θεωρήσαμε ότι δεν ήταν η καλύτερη δυνατή εντύπωση που θα έδινε η μπάντα, αν και ήταν ένα πολύ καλό show. Αυτή εδώ, από την άλλη, είναι τέλεια με τον καινούριο μας μπασίστα που αντικατέστησε τον Phil (Kennemore) που πέθανε το 2010. Θέλαμε να δείξουμε πόσο καλή είναι η μπάντα αυτή τη στιγμή!

Rockpages.gr: Νομίζω ότι οι Y&T ήταν πάντα κάπου στη μέση σε όλες τις φάσεις της «μουσικής μόδας». Πρωτοεμφανιστήκατε την εποχή του punk, τα πήγατε καλά τη δεκαετία του ’80 παρόλο που ήσαστε διαφορετική από τις glam και sleaze μπάντες που μεσουρανούσαν τότε. Διαλυθήκατε στα έτσι κι αλλιώς δύσκολα ‘90s και επιστρέψατε λίγο αργότερα. Τι είναι αυτό που κάνει τους Y&T να επιβιώνουν κάθε φορά και να είναι διαχρονικοί;

Dave Meniketti: Πιστεύω ότι είναι η σχέση που έχουμε με τους οπαδούς μας. Πάντοτε ήμασταν πολύ καλοί στα live, όπως μας έλεγαν και οι οπαδοί μας και πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που σε συνοδεύει σε όλη σου την καριέρα, ενώ σίγουρα έχει να κάνει και με το υλικό μας. Μπορεί να μην γράφουμε τα πιο «μοδάτα» κομμάτια, αλλά το υλικό μας είναι καλό και αντέχει στον χρόνο. Αυτοί οι δυο λόγοι είναι… το πάθος που βγάζουμε στα live μας που οι οπαδοί μας έρχονται να παρακολουθήσουν και το υλικό. Πολλοί αναρωτιούνται τι είναι αυτό που κρατάει μια μπάντα δημοφιλή μετά από πολλά χρόνια. Η απάντηση είναι η σχέση με τους οπαδούς και η μουσική που γράφουν.

Rockpages.gr: Στη δεκαετία του ’80 είχατε κυκλοφορήσει πολλά βιντεοκλίπ σε μια εποχή που αυτός ο τρόπος προώθησης ήταν πολύ δημοφιλής χάρη στο MTV. Σήμερα τα βιντεοκλίπ είναι και πάλι πολύ δημοφιλή μέσα από άλλες πλατφόρμες, όπως είναι το YouTube, το Vevo κλπ. Τι θυμάσαι από τα βίντεο για τα “Don’t Stop Running”, “Meanstreak”, “Contagious”, “Summertime Girls”;

Dave Meniketti: Ποτέ δεν ήμουν οπαδός των μουσικών βίντεο! Ναι στα ζωντανά βίντεο, αλλά βιντεοκλίπ όπου το συγκρότημα θα πρέπει να «παίξει» και να έχει ρόλους σαν να είναι ηθοποιοί; Δεν ξέρω! Πάντα νόμιζα ότι ήταν γελοίο! Χαχαχα! Και όσον αφορά τα δικά μας είχαν πλάκα γενικά, αλλά θα προτιμούσα βίντεο που να δείχνουν απλά την μπάντα να παίζει ζωντανά και να υπάρχουν ίσως κάποιες σκηνές που παρεμβάλλονται. Αλλά, ποτέ δεν μου άρεσε να κάνουμε τους ηθοποιούς και να περιφερόμαστε μπροστά στις κάμερες. Ωστόσο, στο βίντεο για το “Summertime Girls” είχαμε περάσει τέλεια γιατί ήμασταν στην παραλία όλη μέρα! Στο “Don’t Stop Running” είχαμε νοικιάσει ένα χώρο και στήσαμε ένα Live όπου είχαμε καλέσει τους οπαδούς μας να το παρακολουθήσουν για να γίνει το γύρισμα, οπότε τουλάχιστον αυτό το μέρος του βίντεο ήταν απολαυστικό για μας. Αλλά, γενικά τα βιντεοκλίπ είναι πολύ μεγάλη ταλαιπωρία! Χαχαχα! Συνήθως είναι δυο μέρες σερί χωρίς πολύ ύπνο, όπου κάθεσαι με το make up και περιμένεις το συνεργείο να στήσει τις κάμερες και να ετοιμαστεί να τραβήξει την κάθε σκηνή… προτιμώ να παίζω live και να το βιντεοσκοπούμε!

 
Rockpages.gr: Πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες γιατί στα βίντεο φαίνεται ότι το διασκεδάζεις!

Dave Meniketti: Είναι που είμαι πολύ καλός ηθοποιός! Χαχαχα!

Rockpages.gr: Επίσης, κάπου διάβασα ότι υπάρχει ολόκληρη ιστορία πίσω από το robot που είχατε στο “Don’t Stop Running”…

Dave Meniketti: Ναι, βασικά ο αδερφός του Phil, ο Phil είχε δυο αδέρφια, τον Jeff και τον Paul που δούλευαν στην βιομηχανία του κινηματογράφου, ιδιαίτερα ο Jeff ο οποίος είχε πρόσβαση σε ένα robot από μια ταινία που μόλις είχε γυριστεί. Οπότε, σκέφτηκε ότι αφού δεν είχαμε ακόμα έτοιμο το δικό μας robot θα μπορούσαμε να δανειστούμε εκείνο, οπότε το πήρε από το στούντιο και ο άλλος αδερφός ο Paul μπήκε μέσα για το βίντεο, οπότε ουσιαστικά ήταν μια εποποιία της οικογένειας Kennemore!

Rockpages.gr: Πως αισθάνεσαι που το συγκρότημα συνεχίζει χωρίς τον Phil, που ήταν μόνιμο μέλος των Y&T και με τον οποίο ήσασταν πολύ κοντά;

Dave Meniketti: Ο Phil και εγώ ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι… και φυσικά περάσαμε μαζί 37 χρόνια μαζί στο συγκρότημα. Οπότε, ήταν πολύ δύσκολο και πολύ σκληρό να χάνω τον καλύτερο μου φίλο και ένα αυθεντικό μέλος του συγκροτήματος. Πέρασα ένα πολύ άσχημο διάστημα, όμως έπρεπε να το ξεπεράσω και ευτυχώς βρήκαμε έναν πολύ καλό μπασίστα που βγάζει πολύ ενθουσιασμό και ενέργεια σαν μέλος του συγκροτήματος στις συναυλίες μας και οι οπαδοί τον έχουν αποδεχτεί. Κατάλαβαν ότι χρειαζόμασταν κάποιον για να συνεχίσουμε και ο Brad (Lang) ταίριαξε πολύ καλά. Οπότε, σίγουρα ήταν κάτι πολύ δύσκολο, αλλά τελικά το συγκρότημα επιβίωσε και είναι πολύ καλό όπως πάντα. Ξέρω ότι είναι δύσκολο για τους οπαδούς όταν τα συγκροτήματα έχουν μόνο ένα αυθεντικό μέλος, αλλά στην περίπτωσή μας αυτό το μοναδικό αυθεντικό μέλος τυχαίνει να είναι ο τραγουδιστής, o lead κιθαρίστας και ο κύριος συνθέτης των τραγουδιών!

Rockpages.gr: Μιλώντας για ενέργεια και ενθουσιασμό, θα έλεγε κανείς ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες από αυτά στο παίξιμό σου. Όταν παίζεις κιθάρα στα live το πρόσωπό σου και ολόκληρο το σώμα σου συμμετέχουν. Πως απέκτησες αυτό το στυλ και ποιες ήταν οι επιρροές στο παίξιμό σου;

Dave Meniketti: Οι επιρροές μου σαν κιθαρίστας δεν είναι συγκεκριμένες. Ξεκίνησα σαν μεγάλος οπαδός του Jimi Hendrix όπως άλλωστε και άπειροι άλλοι κιθαρίστες. Επίσης, μου άρεσαν πολύ ο Duane Allman και ο Dickie Betts από τους Allman Brothers και γενικά πολλοί διαφορετικοί παίχτες με τα χρόνια. Όταν πρωτοξεκίνησα ήταν κιθαρίστες σαν τον Jeff Beck και σαν… Ω, Θεέ μου για να σκεφτώ… ο Leslie West. Επίσης μου άρεσε πολύ και η jazz όταν ξεκίνησα να παίζω κιθάρα. Όλα αυτά βέβαια δεν ήταν απαραίτητα επιρροές στο παίξιμό μου. Μου αρέσουν πολλά διαφορετικά είδη μουσικής. Νομίζω ότι είναι περισσότερο η αγάπη για τη μουσική αυτό που φαίνεται προς τα έξω όταν παίζω, διότι πραγματικά απολαμβάνω αυτό που κάνω και εμπνέομαι από τα συναισθήματα που βγαίνουν παίζοντας μουσική και πιστεύω ότι όταν τραγουδάω και ιδιαίτερα όταν παίζω κιθάρα είναι ένας τρόπος έκφρασης για μένα. Η lead κιθάρα είναι σαν τα lead φωνητικά. Εκφράζεις τα συναισθήματά σου εκείνη τη στιγμή. Οπότε, οι κινήσεις, οι εκφράσεις και η γλώσσα του σώματός μου όταν παίζω προέρχονται από το πάθος μου και την αγάπη μου για τη μουσική. Πάντα έτσι ήταν, ποτέ δεν έχασα το πάθος μου για τη μουσική.

Rockpges.gr: Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει έναν guitar hero; Διότι τώρα τελευταία ακούγονται πολλοί να λένε ότι δεν πρόκειται να βγει ποτέ ένα ταλέντο σαν τον Hendrix, ή σαν τον Slash. Ποια είναι η γνώμη σου;

Dave Meniketti: Δεν ξέρω! Αν έπρεπε να απαντήσω σαν οπαδός θα έλεγα ότι πρέπει να είναι κάποιος που φέρνει κάτι καινούριο και εντυπωσιακό, κι αν όχι απαραίτητα καινούριο, τότε τουλάχιστον εντυπωσιακό στο να παίζεις κιθάρα. Αλλά, πραγματικά δεν ξέρω πως πρέπει να απαντήσω αυτή την ερώτηση. Δεν ξέρω πια τι είναι ένας guitar hero, ή γενικά hero! Είναι μια ερμηνεία που έχει τόσο συναίσθημα και είναι τόσο αληθινή που σε παρασύρει όταν την παρακολουθείς. Και συνήθως αυτά είναι τα τραγούδια και οι ερμηνείες που κρατούν για πολλά χρόνια. Γιατί, σίγουρα είναι πολύ διαφορετικό να βλέπεις έναν κιθαρίστα να παίζει τέλεια κλίμακες, γρήγορα riffs και άλλα, που από τεχνικής άποψης είναι σίγουρα εντυπωσιακό και μπορεί να είναι ενδιαφέρον και μετά από κάποια χρόνια, αλλά αν δεν σου προκαλεί συναισθήματα, αν δεν σε συνεπαίρνει, τότε για μένα δεν έχει καμία αξία, όσο κάτι που προέρχεται κατευθείαν από την καρδιά και την ψυχή.

Rockpages.gr: Πίσω στη δεκαετία του ’80, αλλά και του ’90 πολλά συγκροτήματα, συμπεριλαμβανομένων και των Y&T, δέχτηκαν πίεση από τις εταιρείες τους να αλλάξουν κάπως τον ήχο τους για να τον κάνουν πιο ελκυστικό στα mainstream μεσα της εποχής για να επωφεληθούν από την προβολή. Τώρα, που οι δισκογραφικές βρίσκονται στο χείλος της εξαφάνισης, μάλλον είναι καλύτερο για ένα συγκρότημα ή καλλιτέχνη να κρατά ανέπαφο το στυλ και τον χαρακτήρα του, ώστε με αυτόν τον τρόπο να κερδίσει περισσότερους οπαδούς. Τι πιστεύεις;

Dave Meniketti: Σίγουρα, αλλά εννοείται ότι αυτό εξαρτάται από την κάθε μπάντα και καλλιτέχνη ξεχωριστά. Το τι κατεύθυνση δηλαδή θα ακολουθήσουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο της καριέρας τους. Αν αλλάξεις την κατεύθυνσή σου και μείνεις με αυτή την αλλαγή για πολλά χρόνια… θα έλεγα ότι αυτή είναι μια απόφαση του συγκροτήματος για το κατά πόσο αυτό δεν θα μπερδέψει τους οπαδούς. Εξαρτάται από το για πόσο καιρό ακολουθούσαν την μια κατεύθυνση, κι αν άλλαξαν μετά από δεκαετίες ή όχι. Αυτό, σίγουρα μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και να είναι κάτι κακό. Γιατί αν κατορθώσεις να γίνεις δημοφιλής έχοντας αλλάξει το στυλ σου, τότε μάλλον καλά θα κάνεις να μην ξαναλλάξεις… χαχαχα! Δεν ξέρω εξαρτάται από τον καθένα. Από την άλλη, για κάποιον σαν κι εμάς, που πιεστήκαμε προς μια κατεύθυνση, αυτό ίσως σήμαινε κάποιες αλλαγές σε κάποια τραγούδια. Δεν ήταν πολύ μεγάλη υπόθεση γιατί αυτό συνέβη σε ένα ή δυο άλμπουμ, όταν είχαμε κάποια τραγούδια στα οποία επενέβη η δισκογραφική μας. Αυτό δεν μας έκανε να ανησυχήσουμε και τόσο και γρήγορα επιστρέψαμε σε αυτό που κάναμε πριν, να γράφουμε δηλαδή το δικό μας υλικό και να προχωράμε. Οπότε, θα έλεγα ότι αυτό συνέβη σε ένα πολύ μικρό ποσοστό στην καριέρα μας και δεν μας επηρέασε και τόσο ώστε να προκαλέσει κάποιο πρόβλημα.

Rockpages.gr: Μπορείς να μας δώσεις κάποια highlights από την καριέρα των Y&T μέχρι τώρα;

Dave Meniketti: Θα έλεγα ότι το μεγαλύτερο highlight είναι το γεγονός ότι μετά από 38 χρόνια καριέρας μπορούμε ακόμα να παίζουμε και να έρχεται κόσμος να μας βλέπει. Είναι πολύ συναρπαστικό για μένα να έχω ακόμα καριέρα μετά από τόσα χρόνια. Αυτό είναι το μεγαλύτερό μας επίτευγμα για το οποίο θα μπορούσε να ελπίζει κανείς. Υπάρχουν τόσα πολλά συγκροτήματα εκεί έξω που έχουν πουλήσει πολύ περισσότερα άλμπουμ από εμάς κι όμως είχαν μια καριέρα που κράτησε για τρία με πέντε χρόνια. Οπότε, είμαι πολύ υπερήφανος για τα δικά μας 38 χρόνια. Αυτό θα έλεγα ότι είναι το μεγαλύτερό μας επίτευγμα…

Rockpages.gr: Τι δουλειά θα έκανες αν δεν ήσουν επαγγελματίας μουσικός;

Dave Meniketti: Ααα, να μια ερώτηση που δεν μπόρεσα να απαντήσω ποτέ μου! Χαχαχα! Όταν στη δεκαετία του ’90 είχα λίγο χρόνο έφτιαξα το δικό μου οικιακό στούντιο, δούλεψα σε παραγωγές και σαν ηχολήπτης και ηχογράφησα μέχρι και τηλεοπτικά σποτ σαν τραγουδιστής, γενικά έκανα πολλά πράγματα, που όμως είχαν όλα σχέση με τη μουσική. Οπότε, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να είμαι ποτέ 100% ευχαριστημένος εάν δεν ήμουν ένας μουσικός που περιοδεύει.
 
Rockpages.gr: Έχεις κυκλοφορήσει δυο προσωπικά άλμπουμ, αρκετά διαφορετικά το ένα από το άλλο. Το πρώτο ήταν blues και το δεύτερο πιο hard rock. Τι έχεις να μας πεις για αυτά τα δυο άλμπουμ και πόσο σημαντικό είναι το blues για σένα ώστε να ηχογραφήσεις ένα άλμπουμ σαν τον “On The Blue Side”;

Dave Meniketti: (το blues) είναι αρκετά σημαντικό γιατί πάντοτε το αγαπούσα και πάντα το απολάμβανα και όταν άρχισα να παίζω κιθάρα τα blues ήταν το πρώτο μου «κόλλημα». Άκουγα όλες τις μορφές του, από αυστηρό blues, μέχρι blues rock. Οπότε, ήταν πολύ ενδιαφέρον για μένα να ξεφύγω για λίγο από το hard rock και να γράψω έναν blues άλμπουμ. Μάλιστα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχω ήδη γράψει υλικό για ένα καινούριο που θα πατάει στα blues. Το άλμπουμ “Meniketti” ήταν ουσιαστικά η εξέλιξη του blues project μου και ένα είδος επιστροφής στις rock ρίζες μου, υποθέτω. Σαφέστατα υπάρχουν αρκετές επιρροές από το blues και εκεί, αλλά όχι όπως στο “On The Blue Side”. Το υλικό είναι πολύ καλό γιατί εκείνο τον καιρό δεν είχα άλλο τρόπο να κυκλοφορήσω μουσική. Οι Y&T ήταν ανενεργοί, οπότε το σόλο άλμπουμ μου ήταν ο μόνος τρόπος για να γράψω μουσική, ό,τι κι αν ήταν, blues, rock, οτιδήποτε. Είμαι πολύ υπερήφανος για αυτά τα δυο άλμπουμ.
 
Rockpages.gr: Ξέρω ότι περιοδεύετε συνέχεια και ταξιδεύετε διαρκώς, οπότε θα ήθελα να μου πεις τι είναι αυτό που παίρνεις πάντα μαζί σου όταν βγαίνεις σε περιοδεία.

Dave Meniketti: Χααα… για να σκεφτώ… την λογική μου! Αλήθεια, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να χρειάζομαι εκεί έξω από την ηρεμία μου και αυτή μου είναι αρκετή… και η αίσθηση του χιούμορ! Αυτά είναι τα πιο σημαντικά. Το χιούμορ πρώτα από όλα και η αφοσίωσή μου στις συναυλίες. Υπάρχουν πολλοί που περιοδεύουν και κάνουν ένα ατελείωτο πάρτυ κάθε βράδυ, που σίγουρα έχει πλάκα, αλλά το παρατραβάνε με αποτέλεσμα να την πληρώνουν οι οπαδοί την επόμενη ημέρα τη συναυλία όταν δεν είναι και στα καλύτερά τους. Πάντα δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και πάντα προσπαθώ για το καλύτερο. Αυτό είναι το σχέδιό μου… τα φωνητικά μου είναι το πιο σημαντικό πράγμα, γιατί μπορώ να παίζω κιθάρα για πάντα ακόμα και με μια ώρα ύπνο, αλλά για να τραγουδήσω χρειάζομαι ξεκούραση. Οπότε, φροντίζω να υπάρχει αρκετός χρόνος για να κοιμηθώ ώστε να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό σε κάθε συναυλία. Για μένα λοιπόν αυτά είναι τα πιο σημαντικά, να διατηρείς την αίσθηση του χιούμορ σου και τις προτεραιότητές σου ακέραιες!

Rockpages.gr: Ποια θα έλεγες ότι είναι η χειρότερη συνήθεια που απέκτησες περιοδεύοντας;

Dave Meniketti: Δύσκολη ερώτηση! Μάλλον το να τρώω γρήγορα! Αυτή πρέπει να είναι η χειρότερη συνήθεια που απέκτησα περιοδεύοντας. Δεν ήμουν πάντα έτσι, παλιά έτρωγα με το πάσο μου και το απολάμβανα, όμως όταν είσαι στο tour bus και έχεις μπροστά σου μια πίτσα, αν τρως αργά δεν θα προλάβεις να φας καθόλου!

_x000D_