Το δεύτερο άλμπουμ των ελλήνων Death metallers έφτασε στα χέρια μας. Ίσως ο όρος death metal να τους αδικεί λίγο μιας και καταφέρνουν και συνδυάζουν το death metal με progressive και djent στοιχεία. Με τον πρώτο τους δίσκο “Dark Matter, Energy Noir” εντυπωσίασαν όχι μόνο το εγχώριο κοινό αλλά και το διεθνές και μάλιστα κατάφεραν και έπαιξαν μαζί με μπάντες όπως οι Sepultura και οι Gojira.
Στον δεύτερο άλμπουμ κάνουν ένα βήμα προς το καλύτερο. Όχι απαραίτητα με τις συνθέσεις τους, αλλα με την απόφαση να κάνουν την μίξη και το master οι ίδιοι έκαναν ένα τολμηρό βήμα το οποίο δείχνει ότι έχουν ωριμάσει σαν μπάντα. Με μερικές αλλαγές λοιπόν στην σύνθεση της μπάντας ο καινούριος δίσκος έχει λίγες αλλαγές σε σχέση με τον πρώτο.
Στο κομμάτι “Phosphorus” που ανοίγει τον δίσκο ακούμε τα εντυπωσιακά black φωνητικά του νέου τραγουδιστή Βλάσση Ζιούβα και μας συνεπαίρνει η “τσαντισμένη” ατμόσφαιρα με πολύ ωραία γεμίσματα από τις κιθάρες και τα πλήκτρα. Σε όλο το άλμπουμ ακούμε επιρροές από μπάντες σαν τους Gojira (ειδικά στο “CCC”) με πολυρυθμίες και εξαιρετικά ντραμς.
Οι Mencea επίσης, όποτε χρειάζεται, παρεμβάλουν και ένα πιο ατμοσφαιρικό μέρος το οποίο βοηθά στην δημιουργία απειλητικής και σκοτεινής ατμόσφαιρας. Επίσης εξαιρετική είναι και η δουλειά στην παραγωγή και την μίξη του άλμπουμ με κάθε όργανο να ακούγεται καθαρά και δυνατά. Ακόμα, τα 8 κομμάτια του άλμπουμ διαρκούν μόλις 41 λεπτά πράγμα που βοηθά την ακρόαση και δεν κάνει το άλμπουμ κουραστικό.
Γενικά είναι ένας πολύ καλός 2ος δίσκος για τους Αθηναίους με μοναχά ένα μελανό σημείο. Όλα τα κομμάτια ακούγονται σαν να μας προετοιμάζουν για το “επόμενο” κομμάτι που θα είναι κάτι το ξεχωριστό και εξαιρετικό. Δυστυχώς, μετά από 40 λεπτά και 8 κομμάτια αυτό το “επόμενο” δεν ήρθε ποτέ. Ίσως αυτό το κάτι παραπάνω να είναι το ένα βήμα που θα κάνει η μπάντα στο επόμενο άλμπουμ για να μας αφήσει όλους με ανοιχτό το στόμα.
