Ο Mark Slaughter βρίσκεται στο μουσικό προσκήνιο για πάνω από 30 χρόνια και αυτό είναι μόλις το πρώτο του προσωπικό album ενώ ήδη έχουν περάσει 16 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία δουλειά των Slaughter. Και αν οι αριθμοί δεν έχουν καμία σημασία στην εποχή μας, σίγουρα το γεγονός και μόνο ότι ακούμε ξανά νέα τραγούδια από τον Mark Slaughter είναι από μόνο του πολύ σημαντικό για όλους τους φίλους του αμερικάνικου hard rock.
Το “Reflections In A Rear View Mirror” έχει όλα εκείνα τα γνώριμα στοιχεία ενός κλασικού δίσκου των Slaughter αλλά ταυτόχρονα περιλαμβάνει και ορισμένα πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά –τολμώ να πω, σχεδόν progressive στοιχεία- που διαφοροποιούν κατά κάποιο τρόπο το solo album του Mark από ένα τυπικό δίσκο της κανονικής του μπάντας.
Σίγουρα, κομμάτια όπως το “Never Givin’ Up”, το “Don’t Turn Away” και το “Somewhere Isn’t Here” θα μπορούσαν κάλλιστα να βρουν μία αναπαυτική θέση σε κάποιο από τα τρία πρώτα albums των Slaughter. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες πολύ ιδιαίτερες στιγμές, όπως το “Carry Me Back Home” και το “Miss Elainious” που θα λέγαμε ότι σηματοδοτούν την πρώτη προσωπική δουλειά του Mark. Η φωνή είναι στα γνωστά, υψηλά επίπεδα ενώ και η δουλειά του Michael Wagener στη μίξη είναι αρκούντως ικανοποιητική. Να πούμε, επίσης, ότι –με εξαίρεση τα τύμπανα- ο Slaughter παίζει όλα τα όργανα μόνος του γεγονός που τονίζει ακόμη περισσότερο τον προσωπικό χαρακτήρα του δίσκου. Το “Reflections In A Rear View Mirror” είναι ένα album απαραίτητο για κάθε hard rock δισκοθήκη από έναν καλλιτέχνη που ξέρει πως παίζεται το παιχνίδι εδώ και τρεις δεκαετίες.
Highlight: Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Mark, υπογράμμισε ότι οι οπαδοί των Slaughter δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ ακόμη για ένα studio album. Για να δούμε…
