Και όμως περάσανε τέσσερα χρόνια από το καταπληκτικό “De Ecclesiae Universalis”. Ένα άλμπουμ που άξια είχε κερδίσει μια θέση ανάμεσα στα καλύτερα της χρονιάς, τουλάχιστον για μένα, που στο οποίο επιστρέφω αρκετά τακτικά για ακρόαση! Έτσι, η ανακοίνωση της επιστροφής των Γάλλων ήταν ένα ευχάριστο νέο. Στην τελική, πολύ καιρό οι αιρετικοί και οι μάγισσες δρούσαν ανεξέλεγκτα…
Ένα τέλος λοιπόν σε όλα αυτά έρχονται να βάλουν οι Ecclesia εξαγνίζοντας το heavy metal από πάσα μορφή αίρεσης. Το “Militans” βρίσκει το συγκρότημα εκεί που μας άφησε το “Universalis” και ακούγεται σαν μια απολύτως λογική συνέχεια του ήχου τους. Κλασσικό heavy, power και μια δόση από doom όπως αυτό μας παρουσίασαν σχήματα στο παρελθόν που δεν θεωρούσαν δεδομένο ότι το doom πρέπει να είναι και βασανιστικά αργό.
Οι κοφτές κιθάρες, ακούστε το riff μετά το κουπλέ του “If She Floats” και θα με θυμηθείτε, δένουν άψογα με την φωνή του Arnwhald, ενώ η έξυπνη χρήση πλήκτρων δημιουργεί την απαραίτητη ατμόσφαιρα. Θα έλεγα ότι σε σημεία μου θυμίζουν τον ήχο που είχαν οι τιτάνιοι Black Sabbath στα “Headless Cross” και “TYR”. Αρκετά σκληροί αλλά με εμπορικά ρεφραίν. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Τα 43 λεπτά του “Ecclesia Militans” κυλάνε άψογα και οι δέκα συνθέσεις, 8 κομμάτια και ένα intro / outro, και ούτε μια στιγμή δεν πλήττει ο ακροατής. Εμπλουτισμένες και προσεγμένες στην λεπτομέρεια οι συνθέσεις έχουν πολλά μυστικά να αναδείξουν στον προσεκτικό ακροατή. Γιατί μπορεί κομμάτια όπως το “If She Floats” και “Antecclisia” να κολλάνε απευθείας στον μυαλό όμως μόνο με αλλεπάλληλες ακροάσεις μπορεί κάποιος να εντοπίσει την λεπτομερή δουλειά που κρύβεται σε αυτές. Ακόμα και το μεγαλύτερο σε διάρκεια “Harvester Of Sinful Souls”, λίγο πάνω από 7 λεπτά, είναι άρτια δομημένο.
Το “Militans” είναι ένα άριστο παράδειγμα του πως ένα συγκρότημα μπορεί να ακούγεται ενδιαφέρον, εμπορικό και αρκετά σκληρό χωρίς ένα από αυτά τα τρία να καπελώνει τα άλλα. Άξια συνέχεια του πρώτου τους άλμπουμ και σίγουρα ένα από τα αγαπημένα μου για το 2024!
