Όταν ακούς ότι επίκειται κυκλοφορία με μια ιστορική εμφάνιση από μια άλλο τόσο ιστορική μπάντα, είναι λογικό η προσμονή να είναι έκδηλη. Το “Live At Donington 1990” δεν είναι παρά η headline εμφάνιση των Whitesnake στο μεγαλύτερο τότε (ή μήπως μέχρι και σήμερα) festival της Ευρώπης, του Monsters Of Rock για δεύτερη μάλιστα φορά.
Οι Whitesnake εκείνη την εποχή ήταν στα ντουζένια τους. Είχε προηγηθεί η κυκλοφορία του “Slip Of The Tongue” και η εμφάνιση αυτή ανήκε στην περιοδεία για την υποστήριξη του.
Πρόκειται για μια πολύ καλή όσο αφορά την απόδοση και την ενέργεια, εμφάνιση των Βρετανών (που εκείνη την περίοδο έμοιαζαν περισσότερο με Αμερικάνους) παρουσία 72.500 ατόμων, το setlist της οποίας περιλαμβάνει κυρίως κομμάτια από τα τρία τελευταία τότε album, τα “Slip Of The Tongue”, “1987” και “Slide It In”, ενώ από την προηγούμενη περίοδο συναντάμε μόνο το “Ain’t No Love In The Heart Of The City”, αφού τα “Crying In The Rain”, “Fool For Your Loving” και “Here I Go Again” έχουν επανεκτελεστεί στους δύο τελευταίους δίσκους. Αυτό, προσωπικά δεν κρύβω ότι δε μου αρέσει όπως δε μου αρέσει ο ρόλος του Steve Vai (με όλο τα θάρρος) εκείνη την εποχή στη μπάντα και ο λόγος είναι η αλλοίωση του κλασσικού ήχου των Whitesnake, αλλά και αυτού της μεταστροφής τους στο “1987”. Αλλοίωση θεωρώ και την ύπαρξη εδώ του εκπληκτικού μεν, αχρείαστου δε, “For The Love Of God”, μιας προσωπικής του σύνθεσης, η οποία στέρησε πιθανότατα από το set κάποιο κλασσικό κομμάτι, ενώ υπερβολικό χρόνο καταναλώνουν και τα εξαιρετικά solo του. Χρειάζονταν όμως; Ο Vai δεν κόλλαγε στους Whitesnake, αυτό είναι ξεκάθαρο. Η φωνή του Coverdale πάντως πιστεύω ότι περνούσε μια από τις καλύτερες εποχές της.
Πρόκειται για μια πολύ καλή όσο αφορά την απόδοση και την ενέργεια, εμφάνιση των Βρετανών (που εκείνη την περίοδο έμοιαζαν περισσότερο με Αμερικάνους) παρουσία 72.500 ατόμων, το setlist της οποίας περιλαμβάνει κυρίως κομμάτια από τα τρία τελευταία τότε album, τα “Slip Of The Tongue”, “1987” και “Slide It In”, ενώ από την προηγούμενη περίοδο συναντάμε μόνο το “Ain’t No Love In The Heart Of The City”, αφού τα “Crying In The Rain”, “Fool For Your Loving” και “Here I Go Again” έχουν επανεκτελεστεί στους δύο τελευταίους δίσκους. Αυτό, προσωπικά δεν κρύβω ότι δε μου αρέσει όπως δε μου αρέσει ο ρόλος του Steve Vai (με όλο τα θάρρος) εκείνη την εποχή στη μπάντα και ο λόγος είναι η αλλοίωση του κλασσικού ήχου των Whitesnake, αλλά και αυτού της μεταστροφής τους στο “1987”. Αλλοίωση θεωρώ και την ύπαρξη εδώ του εκπληκτικού μεν, αχρείαστου δε, “For The Love Of God”, μιας προσωπικής του σύνθεσης, η οποία στέρησε πιθανότατα από το set κάποιο κλασσικό κομμάτι, ενώ υπερβολικό χρόνο καταναλώνουν και τα εξαιρετικά solo του. Χρειάζονταν όμως; Ο Vai δεν κόλλαγε στους Whitesnake, αυτό είναι ξεκάθαρο. Η φωνή του Coverdale πάντως πιστεύω ότι περνούσε μια από τις καλύτερες εποχές της.
Το διπλό αυτό c.d., συνοδεύεται από ένα DVD που αφορά την ίδια συναυλία, με πολύ καλές λήψεις αλλά κάκιστη ποιότητα εικόνας ενώ το ίδιο ισχύει και για το εικοσάλεπτο extra υλικό με πλάνα από την τότε περιοδεία.
Η κυκλοφορία αυτή αφορά κυρίως τους φανατικούς οπαδούς των Whitesnake, οι υπόλοιποι ψάξτε την λίγο, προτού επενδύσετε.
