Είναι σχεδόν απίστευτο το γεγονός ότι από τη στιγμή που ο Ace Frehley αποφάσισε να επιστρέψει δισκογραφικά με το “Anomaly” πίσω στο 2009, έχει αναπληρώσει το χαμένο έδαφος με 6 συνολικά studio κυκλοφορίες μέσα σε διάστημα 15 ετών. Όχι και άσχημα για έναν μουσικό που για 20 χρόνια δεν είχε κάνει σχεδόν τίποτα. Επιπλέον, δεν χρειάζεται να πούμε ότι παραμένει το μοναδικό μέλος από την οικογένεια των KISS που συνεχίζει και γράφει νέα τραγούδια σε σταθερή βάση θυμίζοντας κάτι από το ένδοξο παρελθόν της πάλαι ποτέ σπουδαίας μπάντας. Πάμε να δούμε τι είχε να μας πει το “10.000 Volts”…
Το ομώνυμο κομμάτι που αποτέλεσε τον προάγγελο του δίσκου, σκόρπισε χαμόγελα και ενθουσιασμό στους απανταχού φίλους του Ace καθώς εγώ προσωπικά είχα να ακούσω τόσο καλό πρώτο single από αυτόν εδώ και πάνω από 35 χρόνια (δηλαδή, από την εποχή του “Second Sighting”). Εξαιρετικό riff, κλασικό στυλ Ace και μία φανταστική μπάντα που είναι ξεκάθαρα όλοι τους KISS fans και άρα γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν στο studio. Συνολικά ο δίσκος εμπεριέχει κομμάτια που συνδυάζουν το κλασικό στυλ της ύστερης περιόδου του Ace με την πάντα παρούσα 70s pop αισθητική που τόσο γουστάρει ο Ace. Για παράδειγμα, λοιπόν, το “Cherry Medicine” θα μπορούσε να είναι ένας bubblegum/glam ύμνος ενώ το “Back Into My Arms Again” μας γυρίζει πίσω στο 1984 όταν ο Ace έκανε το πρώτο του demo μετά την αποχώρηση του από τους KISS. Για την ιστορία, πάντως, προτιμώ την αισθητική της πρώτης version. Το καλύτερο κομμάτι όμως του δίσκου είναι το “Fightin’ For Life” που δεν θυμίζει σε τίποτα το κλασικό στυλ του Ace αλλά είναι ένας hard rock οδοστρωτήρας που σε κολλάει κατευθείαν στον τοίχο. Τέλος, η συνεισφορά του Steve Brown (Trixter) σε σύνθεση και παραγωγή είναι κάτι παραπάνω από σημαντική.
Συνολικά το “10.000 Volts” είναι ένα κλικ κατώτερο του “Space Invader” αλλά σίγουρα πολύ καλύτερο των “Anomaly” και “Spaceman”. Ο Ace συνεχίζει και κυκλοφορεί δίσκους ενώ οι δύο πρώην συνεργάτες του βλέπουν studio και αλλάζουν στενό…Ace is back and he told you so!
Highlight: Όλοι ξέρουμε ότι ο Ace δεν είναι ο…Bob Dylan όσον αφορά στους στίχους αλλά σίγουρα θα μπορούσε να δουλέψει λίγο παραπάνω σε αυτό τον τομέα.