Δύο από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του progressive metal ενώνουν για μία ακόμη φορά τις δυνάμεις τους όπως είχε συμβεί πριν από 8 χρόνια με το εντυπωσιακό “Sympathetic Resonance”. Οι John Arch & Jim Matheos δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Βασικά δεν χρειάζονται καν συστάσεις αφού η προσφορά τους –ειδικά του Matheos- με τους Fates Warning χαίρει καθολικής εκτιμήσεως από την ευρύτερη μεταλλική κοινότητα. Βέβαια, η περίπτωση του Arch είναι μία κατ’εξοχήν “love him or hate him” περίπτωση αφού έχει μία πολύ ιδιαίτερη φωνή που είτε την λατρεύεις είτε δεν μπορείς να την ακούσεις πάνω από δύο δευτερόλεπτα. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση. Προσωπικά, ανήκω στην πρώτη κατηγορία και θεωρώ το “Awaken The Guardian” σαν ένα από τα αρτιότερα δείγματα πρώιμου Αμερικάνικου τεχνικού metal. Αυτονόητα, δεν πρέπει να περιμένει κανείς τέτοια πράγματα από το “Winter Ethereal” πρώτον αυτά γίνονται μία φορά και δεύτερον γιατί…δεν έχουμε 1986!
Το “Winter Ethereal” αντικατοπτρίζει επακριβώς που βρίσκεται συνθετικά εδώ και κάμποσα χρόνια ο Matheos. Είναι σκοτεινό, σε σημεία μελαγχολικό αλλά και ταυτόχρονα πολύπλοκο και επιβλητικό. Υπάρχουν στιγμές όπου ο Matheos γράφει με περίσσεια έμπνευση (π.χ. στα “Vermilion Moons” και στο “Kindred Spirits” που ανοίγουν και κλείνουν αντίστοιχα το δίσκο και αποτελούν σπουδαίες συνθετικές στιγμές) ενώ και όταν ανεβάζει ταχύτητα και επιλέγει μία πιο heavy αισθητική πάλι το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό (π.χ. στο “Wrath Of The Universe”). Από την άλλη ο Arch γράφει πάλι ολόκληρα κατεβατά για στίχους, αυτή τη φορά με έναν πιο προσιτό και λιγότερο αλληγορικό τρόπο δίνοντας σου την εντύπωση ότι έχει αφήσει ακόμη περισσότερους στίχους απέξω! Θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε ότι αρκετοί γνώριμοι έχουν κάνει μία βόλτα από το studio και συμμετέχουν στο δίσκο. Οι Joey Vera, Frank Aresti, Mark Zonder, Bobby Jarjombek, Joe DiBiase είναι μερικοί μόνο εξ’αυτών.
Το “Winter Ethereal” είναι αυτό ακριβώς που περιμέναμε από τους Arch & Matheos. Προσωπικά, με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο αν και οφείλω να υπογραμμίσω ότι είναι κατώτερο του “Sympathetic Resonance” το οποίο ήταν πραγματικά αψεγάδιαστο. Είμαι σίγουρος ότι θα βρίσκεται ανάμεσα στα αγαπημένα albums των απανταχού fans του καλώς εννοούμενου progressive ήχου.
Highlight: Εξαιρετική οπτική απόδοση των στίχων του “Tethered” στο επίσημο video-clip.
