Σας αρέσουν οι κιθάρες; Σας αρέσουν οι πολλές κιθάρες; Σας αρέσουν οι πολλές κιθάρες σε σημείο που να πιστεύετε ότι τα πρώτα Annihilator άλμπουμ θα μπορούσαν να έχουν ακόμα πιο πολλές κιθάρες; Τότε πρέπει να ακούσετε τους Noor.
Άγνωστοι μέχρι χθες, οι Καναδοί διαδόθηκαν ανάμεσα στους οπαδούς του metal πιο γρήγορα και από τα μέτωπα της φωτιάς που τυχαία εμφανίζονται στην χώρα μας κάθε φορά που έχουμε πάνω από οχτώ μποφόρ. Το συγκρότημα από το Κεμπέκ έκανε ΜΠΑΜ και κυκλοφόρησε ανεξάρτητα το ντεμπούτο του τον Δεκέμβρη που μας πέρασε αφήνοντας μας με ανοιχτό το στόμα. Μάλιστα πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε και ένα single, το “Les Canadiens Sont La”.
Το “Mother’s” λοιπόν είναι ένα άλμπουμ με πολλές κιθάρες. Δεν υπερβάλω εδώ, ακόμα και το εναρκτήριο ομώνυμο κομμάτι που διαρκεί και 9 λεπτά, μιλάμε για θράσος, μπαίνει με κιθάρες και περνά κάνα δίλεπτο πριν ακούσουμε την φωνή του Thomas Karam. Μουσικά μιλώντας θα έλεγα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα κράμα από US power, speed και μοντέρνο μέταλ όπως αυτό μας είχαν παρουσιάσει οι Trivium, δεν θέλω ου!
Συνθέσεις πολύπλοκές με αρκετές εναλλαγές που δεν κουράζουν όμως. Αυτό είναι επίτευγμα. Κάποιοι ίσως και να κόλλαγαν και την ετικέτα του progressive στην μουσική του σχήματος αν και η θέση μου όσον αφορά το τι είναι progressive είναι αρκετά διαφορετική από τον πολύ κόσμο.
Στα 55 λεπτά του άλμπουμ ακούμε πολλές και ενδιαφέρουσες ιδέες. Ο ήχος της κιθάρας παχύς και ολίγον τι παλιομοδίτικος, όπως μας αρέσει. Θα αδικούσα το rhythm section αν δεν έγραφα την πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει σε αυτό αλλά ας μην γελιόμαστε, το άλμπουμ είναι ένα υγρό όνειρο για τον λάτρη της εξάχορδης θεάς.
Συνθέσεις όπως το ομώνυμο, το “Hills Of Qartaba” αλλά και το τρομερό “Roseblood” που κλείνουν το άλμπουμ δεν σκάνε κάθε μέρα στα αυτιά μας. Εδώ και λίγο καιρό το ντεμπούτο των Noor έχει στρογγυλοκαθίσει στο playlist μου και δεν λέει να ξεκολλήσει. Όσοι πιστοί προσέλθετε!
