Αν ρωτήσεις κάποιον που ασχολείται με την ευρύτερη metal σκηνή να σου πει συγκροτήματα από την Αυστρία, οι Belphegor θα είναι σίγουρα στις πρώτες απαντήσεις. Ο Helmuth (κιθάρες, φωνητικά) συνεχίζει ακάθεκτος το βλάσφημο όραμά του με το σχήμα που ίδρυσε το 1992 και έφτασε αισίως στο δωδέκατο full-length album με τον πολύ απλό (για τα δεδομένα του) τίτλο “The Devils”.
Στο μουσικό κομμάτι, δεν ήξερα τι ακριβώς να περιμένω από τη στιγμή που ο τελευταίος τους δίσκος που άκουσα εκτενώς ήταν το “Necrodaemon Terrorsathan” του 2000! Ξεκινώντας την ακρόαση μπορώ να πω ότι οι Belphegor με εξέπληξαν ευχάριστα, αφού τους είχα για πιο «ξεροκέφαλο» συγκρότημα που μένει πιστό σε ένα στυλ χωρίς πολλές αλλαγές. Κάτι που φυσικά δεν επιβεβαιώνεται εδώ πέρα και μάλλον θα ψάξω και τις προηγούμενες δουλειές τους για να δω τι άλλα έχουν δοκιμάσει τα τελευταία χρόνια.
Το “The Devils” κατά κύριο λόγο εστιάζει σε ένα ατμοσφαιρικό mid-tempo στυλ, αφού τα περισσότερα κομμάτια κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση έχοντας προσθέσει ακουστικές κιθάρες, υπέροχες μελωδίες (ενίοτε ανατολίτικες) καθώς και γυναικεία και χορωδιακά φωνητικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το φοβερό “Glorifizierung Des Teufels” που αποτελεί μάλλον και το καλύτερο της κυκλοφορίας. Θα έλεγα ότι εδώ βαδίζουν σε ένα στυλ παρόμοιο με αυτό των Behemoth, χωρίς όμως να τους αντιγράφουν.
Τα μόνα που μου θύμισαν τον δίσκο που ανέφερα πιο πάνω ήταν τα “Totentanz – Dance Macabre” και “Kingdom Of Cold Flesh” που κινούνται σε κλασικό death/black σφυροκόπημα. Το “The Devils” όμως ξεχωρίζει χάρη στα φοβερά ατμοσφαιρικά σημεία του, τα οποία το κάνουν να ακούγεται τόσο επιβλητικό. Σε αυτό βοηθάει και η παραγωγή του Jens Bogren που είναι ό,τι πρέπει για να αναδείξει όλα αυτά τα στοιχεία της μουσικής των Αυστριακών.
Εν κατακλείδι, στο “The Devils” έχει γίνει μία αξιοπρόσεκτη δουλειά σε όλους τους τομείς και προτείνεται σε κάθε οπαδό του death/black metal. Σαν bonus υπάρχει και το “Blackest Sabbath 1997” το οποίο αποτελεί medley των “Blackest Ecstasy” και “Blutsabbath” από το “Blutsabbath” του 1997 και είχε βγει σαν ψηφιακό single στο τέλος του 2021. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το εξώφυλλο επιμελήθηκε για τρίτο συνεχόμενο δίσκο (και τέταρτο συνολικά) ο Σπύρος Αντωνίου των SepticFlesh.
