Περίεργος τίτλος, δεν είναι; Περίεργη όμως και η περίπτωση των Casablanca αφού ειλικρινά δεν κατανοώ την πορεία που σταθερά ακολουθούν με τα δύο τελευταία τους albums. Δηλαδή, ενώ ξεκίνησαν εντυπωσιακά με το “Apocalyptic Youth” και ένα μελωδικό hard rock που ενείχε πολλά στοιχεία από τις δεκαετίες του 70 και του 80, η συνέχεια με το “Riding A Black Swan” και τώρα με το “Miskatonic Graffiti” δεν υπήρξε ανάλογη.
Για να είμαστε απολύτως ακριβείς το νέο μουσικό πόνημα των Σουηδών είναι απογοητευτικό αφού οι Casablanca επιλέγουν να κινηθούν σε πιο progressive μονοπάτια χωρίς να τους βγαίνει ενώ και το όλο πείραμα κρίνεται μάλλον υποτονικό αφού η πλειονότητα των συνθέσεων δεν χαρακτηρίζονται από τη «σπιρτάδα» του πρώτου δίσκου. Επιπλέον, πολλά τραγούδια είναι ιδιαιτέρως μακροσκελή χωρίς να υπάρχη προφανής λόγος ενώ και το όλο concept από τον HP Lovecraft θα ταίριαζε περισσότερο σε ένα συγκρότημα όπως οι Wishbone Ash. Η αλήθεια είναι έδωσα μία ευκαιρία στους Casablanca με το “Riding A Black Swan” αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα δώσω άλλη μία μετά και το νέο αποτυχημένο πείραμά τους…
Highlight: Η φιλόδοξη πρόθεση των Casablanca να κάνουν ένα concept album.
