Είναι πιθανό να έχετε ήδη διαβάσει για αυτή εδώ τη μπάντα, η οποία αποτελείται από τέσσερα κοριτσόπουλα. Τέσσερα πιτσιρίκια από τα οποία όχι απλά είμαι πολύ μεγαλύτερος… Η διαφορά της ηλικίας μας είναι μεγαλύτερη απ’ αυτές! Όπως διαβάζω στο δίκτυο, όλα ξεκίνησαν όταν μια ενδεκάχρονη κιθαρίστα τύπωσε flyer για να βρει διάφορες άλλες κοπέλες που έπαιζαν μουσική, για να φτιάξει το δικό της σχήμα. Τρία κορίτσια απάντησαν και το συγκρότημα ξεκίνησε. Τώρα, πώς γίνεται και ιδίως αυτές τις εποχές, ένα εντελώς νεανικό σχήμα από μαθήτριες να παίζει στο Reading και το Sonisphere, καλό θα είναι να ρωτήσετε τη μάνατζέρ τους, τη ντραμίστα Samantha Maloney (Hole, Motley Crue κα), η οποία – όπως φαντάζομαι – θα πρέπει να φέρει μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία τους. Όσο για τη μουσική των κοριτσιών, ναι το βρήκατε, πρόκειται για τρελή Αμερικανιά, στο ακριβές μοτίβο νεανικών σειρών που βλέπουμε και στα δικά μας κανάλια, κάτι σαν διαρκές soundtrack του “Greek” ας πούμε…

Η φωνή είναι τσαμπουκαλεμένη, είναι καθαρή, μου κάνει κάτι σε Avril, τίποτα το αφύσικο δηλαδή, τα κορίτσια παίζουν μια χαρά, το στυλάκι είναι πολύ χαριτωμένο και τα τραγούδια μου αρέσουν. Είναι πικάντικα, είναι δυνατά, υπάρχει μελωδία, μπορείς να τα τραγουδήσεις παρέα τους… Όχι, δεν θα τρελαθείτε, όχι δεν θα πάθετε ταράκουλο… Θα ζητήσετε να ξανακούσετε όμως. Θα πείτε – ή θα σκεφτείτε – «Ρε συ, μπράβο τα κορίτσια, τα σπάνε»… Τρίλεπτα και τετράλεπτα κομμάτια που κάνουν κέφι. Ε, διασκέδαση δεν είναι η μουσική;