Ειλικρινά, η πρώτη εντύπωση από το “Skeletons” ήταν σαν να ακους 50ρηδες που έχουν βγει για ποτά και μέσα στο μεθύσι αρχίζουν να τραγουδούν τα αγαπημένα τους!
Το άλμπουμ περιέχει διασκευές, οι περισσότερες από τις οποίες είναι σε κομμάτια που επηρέασαν τον Danzig στην παιδική και εφηβική ηλικία και καλλιτέχνες από τον Elvis (προφανώς) μέχρι τους Black Sabbath, τους Aerosmith και τους ZZ Top. Οι καλύτερες στιγμές του άλμπουμ είναι το “Satan” από την cult ταινία μηχανόβιων “Satan’s Sadists” (1969), το “Lord Of The Thighs” από το “Get Your Wings” του 1974 των Aerosmith και το “Action Woman” των ψυχεδελικών Litters από το 1967. Σε αυτά τα τρία κομμάτια ο Glenn ερμηνεύει πολύ καλά, ενώ και η επίτηδες χίμα παραγωγή πάει γάντι στα συγκεκριμένα τραγούδια. Από εκεί και πέρα το “NIB” δεν λέει τίποτα εκτός από τις κιθάρες του Tommy Victor, το “Rough Boy” των ZZ Top θα μπορούσε να είναι πιο ενδιαφέρον, το “With A Girl Like You” των Troggs είναι κακό, το “Find Somebody” των Young Rascals αδικείται από την παραγωγή και το “Crying In The Rain” θα το θέλαμε καλύτερο.
Πιστεύω ότι η παραγωγή είναι επιτηδευμένα χίμα για να φέρει στο μυαλό τους Misfits και τους Samhain, όμως σε αρκετές περιπτώσεις θάβει τα τραγούδια. Η ερμηνεία του Danzig δεν είναι και η καλύτερη δυνατή και ειδικά σε κάποια τραγούδια με έκανε να σκεφτώ «γιατί το κάνει αυτό;» Πολύ ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι παρόλο που ηχογραφήθηκε και το “Some Velvet Morning” των Nancy Sinatra και Lee Hazelwood σαν ντουέτο με την Cherie Currie, των Runaways, δεν μπήκε στο άλμπουμ γιατί δεν άρεσε στην εταιρεία που έχει τα δικαιώματα. Επίσης, ακόμα και το εξώφυλλο έχει tribute χαρακτήρα αφού είναι αντιγραφή του αντίστοιχου άλμπουμ του David Bowie “Pin Ups” που και αυτό περιείχε διασκευές. Σε εκείνο του Bowie μαζί του απεικονίζεται το τότε supermodel Twiggy, ενώ δίπλα στον Glenn είναι η πορνοστάρ Kayden Cross…
