Σε όλα τα πράγματα και σε όλες τις βασικές αξίες που διέπουν αυτό τον κόσμο, υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν κάθε γραπτό και άγραφο κανόνα. Ο μουσικός κόσμος δεν αποτελεί εξαίρεση (είδατε τι έκανα εδώ, έτσι;) και παρά το γεγονός ότι έχω εκφράσει κατ’ επανάληψη τη χλιαρή ως και αδιάφορη προσέγγιση για το εκ Σκανδιναβίας ορμώμενο hard rock, εντούτοις πάντα είχα έναν καλό λόγο για τους Eclipse… όχι, φυσικά, ότι ενδιαφέρει τους Σουηδούς οι οποίοι φαίνεται ότι διανύουν μία παρατεταμένη φόρμα βγάζοντας σπουδαίους σερί δίσκους.
20 χρόνια στο προσκήνιο και καμιά δεκαριά albums στο ενεργητικό τους, οι Eclipse συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν και το “Wired” αποτελεί μία ακόμη σημαντική προσθήκη στον πλούσιο κατάλογο της μπάντας. Δεν υπάρχουν εκπλήξεις στο “Wired”…είναι η κλασική, πετυχημένη συνταγή που ακολουθούν οι Σουηδοί (κυρίως μετά το “Bleed & Scream”) με ανεβαστικά τραγούδια και στακάτα τύμπανα που αποτελούν αναπόσπαστο χαρακτηριστικό στοιχείο του ήχου των Eclipse. Οι Martensson και Henriksson είναι αναμενόμενα οι αδιαμφισβήτητοι μπροστάρηδες ενώ για μία ακόμη φορά δεν γίνεται να μην εξάρουμε το συνθετικό ταλέντο και των δύο αφού ΟΛΑ τα κομμάτια σου μένουν με τη μία…σπανιότατο στην εποχή μας.
Νομίζω ότι όλοι οι φίλοι της σουηδικής σκηνής και οι νοσταλγοί του arena rock θα βρουν πολλά σημεία που θα τους «αναγκάσουν» να αποθεώσουν το “Wired”. Ένα ακόμη καλό hard rock album για το 2021…
Highight: Στο κομμάτι “Twilight” οι φίλοι του Blackmore και του Beethoven θα βρουν κάτι που θα τους παραπέμψει σε μία γνώριμη μελωδία…
