Οι Europe είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα. Είμαι φανατικός οπαδός των δίσκων που έβγαλαν στα 80ς, μου αρέσει το μοναδικό τους album στα 90ς και εκτιμώ απεριόριστα τη συνθετική τους ωρίμανση καθώς και την εξέλιξη τους μετά το reunion και τα τρία μουσικά τους πονήματα στα 00ς. Ήμουν σίγουρος ότι και η νέα τους δουλειά με τίτλο “Bag of Bones” θα είχε να μας προσφέρει καινούργια πράγματα από το στρατόπεδο των Σουηδών. Ήταν όμως αρκετό αυτό…;
Από το πρώτο κιόλας άκουσμα, γίνεται κατανοητό ότι οι Europe επέλεξαν να ηχογραφήσουν ένα καθαρόαιμο blues rock album τιμώντας τις επιρροές τους και συμπεριλαμβάνοντας πολλά στοιχεία από Purple, Lizzy και Zeppelin μέσα σε μία ακραιφνή 70ς ατμόσφαιρα. Ήταν κάτι που φαινόταν ήδη από το “Last Look At Eden” με τη διαφορά όμως ότι οι Europe αποφάσισαν τώρα να τραβήξουν το πράγμα στα άκρα και να αποκλείσουν κάθε δικό τους στοιχείο από τη μουσική. Και αυτό είναι το αρνητικό της όλης υπόθεσης. Δεν με χάλασε τόσο η ξεκάθαρη blues προσέγγιση όσο η απουσία των trademark στοιχείων της μουσικής των Europe.
Είναι καλό και απαραίτητο πράγμα να εξελίσσεσαι μουσικά αλλά πρέπει την ίδια στιγμή να διατηρείς ακέραιο τον σκληρό πυρήνα του ήχου σου, της μουσικής σου ταυτότητας. Και οι Europe την απώλεσαν με το “Bag of Bones”. Ελπίζω να επανέλθουν δριμύτεροι με ένα πιο…Europe album.
Highlight: Έξυπνο εξώφυλλο, παρόλα αυτά…
