Κοιτάω το εξώφυλλο… “Hardcore”…; Ήταν η πρώτη σκέψη που έκανα… Κοιτάω το οπισθόφυλλο, τσεκάρω τους τίτλους των κομματιών… «Ναι, σίγουρα Hardcore»! Ανοίγω, βάζω να ακούσω… Ναι, ναι, πάρτα, ξαναπάρτα, ματαπάρτα, σπάρτα και ό,τι ποτίσουν τα φωνητικά και οι δικάσιες αποφύσεις… Το Ελληνικό Hardcore το τιμούν διάφορες ΚΑΛΕΣ μπάντες, όπως οι LifeCode για παράδειγμα, και εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα συγκρότημα που κινείται στον συγκεκριμένο χώρο, περνώντας επίσης Μέταλ θέματα και πολύ, μα πολύ, ουρλιαχτό!
Με εξωφρενικούς τίτλους τραγουδιών, όπως “Just because Spiderman is Peter Parker, we know who you are Roumi 123!”, “If only… we could find a better name”, “And then, bam! Herpes”, αλλά στίχους που δεν μασάνε και δεν έχουν καμία διάθεση να ακούγονται χαζοχαρούμενοι, π.χ. “I’m sick of you pulling me down”, η μπάντα ακούγεται οργισμένη, τσαμπουκαλεμένη και άψογα καταρτισμένη. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις μπάντες του εξωτερικού. Στην ουσία, αν δεν διάβαζα ότι είναι δικοί μας θα νόμιζα άνετα ότι είναι Αμερικάνοι ή κάτι τέτοιο. Τα μη-κάφρικά τους είναι καταπληκτικά, στο “I am number XIII…” ακούγονται μαγικά, πρέπει να ακούσετε! Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στο κρυστάλλινο οργανικό “Atetha sagnjata”!
Καλωσορίζουμε το κουαρτέτο στο χώρο του Metal-Hardcore-Punk! Όπως ανέφεραν και οι ίδιοι, κάπως έτσι βγήκε το άλμπουμ αυτό. Πρόκειται για μια μεγάλη προσπάθεια (είχαν ετοιμάσει είκοσι τραγούδια και από αυτά έβαλαν στο δίσκο τα δώδεκα) και όποιος καθήσει και ακούσει θα παρατηρήσει σίγουρα το πόσο επαγγελματική δουλειά είναι αυτή εδώ. Καλή επιτυχία! Α, μετά το τελευταίο κομμάτι, αφήστε να «τρέξει» το CD. Θα ανταμειφθείτε…
