Όγδοο άλμπουμ για τους… μεγάλους Βίκινγκς μάγους του παραδοσιακού metal με ιστορίες για σπαθιά, μάχες, φωτιά, σίδερο και αίμα.
Στο ίδιο ακριβώς στυλ με το προηγούμενο “Triumph And Power” το μόνο που αλλάζει είναι ότι συνολικά τα τραγούδια είναι λίγο πιο γρήγορα, πιο heavy και άρα πιο επιθετικά και τα τύμπανα ακούγονται ακόμα μεγαλύτερα. Το σύνθημα δίνει η… επιλογή της Freja (“Freja’s Choice”), της θεάς της γονιμότητας, του χρυσού, του έρωτα και του σεξ. Μπαίνει με ένα “υπόσκαφο” riff που συνοδεύεται από ένα υποχθόνιο growl και ένα δεύτερο μεθυστικό riff όπως αρμόζει στην θεότητα. Η συνέχεια είναι πιο οπαδική με τo “Varangian” που θα μπορούσε να είναι παραδοσιακό αυτοπεριγραφικό τραγούδι των πολεμοχαρών Βίκινγκς, χωρίς τα σόλο!
Η εισαγωγή του “Forged in Iron – Crowned in Steel” πάει να ξεγελάσει όντας ακουστική ότι θα αφήσουμε το γκάζι, αλλά το τραγούδι είναι καταιγιστικό και μάχιμο, όπως και το αμέσως επόμενο “Born For Battle (The Black Dog Of Broceliande)” που μας ταξιδεύει στο ομώνυμο μυθικό δάσος της μεσαιωνικής Γαλλίας, σε ανεπιβεβαίωτη τοποθεσία, με καιρό ασυνήθιστο, εκεί όπου σύμφωνα με το μύθο βρίσκεται θαμμένος ο μάγος Μέρλιν (ανατρίχιασα!).
Οι Grand Magus δεν εγκαταλείπουν στιγμή το μονοπάτι του πολέμου, δεν θάβουν το αιματοβαμμένο τσεκούρι τους και σίγουρα δεν ρίχνουν την ασπίδα. Έτσι, τα “Master Of The Land”, “Last One To Fall”, “Frost And Fire”, δεν μας αφήνουν να σταματήσουμε το headbanging στην ίδια θεματολογία με riffs σαν οροσειρές και τύμπανα-μπάσο πιο δυνατά και από το σφυρί του Θορ. Το “Hugr” που σημαίνει καρδιά, μυαλό, ψυχή είναι ένα σύντομο ιντερλούδιο για το πιο επικό κομμάτι του άλμπουμ, το “Everyday There’s A Battle To Fight” που κλείνει το άλμπουμ σε πιο mid tempo και με πιο επίκαιρες και καθημερινές προεκτάσεις όπου οι μάχες και ο αγώνας αφορούν την προσωπική ζωή.
Σαν συμπλήρωμα έρχονται τα δυο bonus tracks, τα “In For The Kill” και η διασκευή-κερασάκι στην τούρτα- στο “Stormbringer” των Deep Purple. Για άλλη μια φορά οι Grand Magus εξαπολύουν μια δισκάρα που θα ικανοποιήσει τον κάθε metalhead εκεί έξω. Από τώρα θρονιάζεται στα καλύτερα της χρονιάς με… το σπαθί του!
